| Ons leven met de dagelijkse raketten vanuit Gaza |
| Publicatiedatum: vrijdag 01 augustus 2014 |
Auteur: Elisheva Gilboa, Ramat Gan, Israel | 1.719 keer gelezen |
|
|
| Chamas, Terrorisme, Gaza, Operation Cast Lead, Raketaanvallen, Operation Pillar Defense, (zelfmoord) aanslagen, Operation Protective Edge » |
|
|
 Kinderen die bescherming zoeken na een raketaanval van Chamas
[Redactie van Jodendom-online heeft dit artikel uit de eerste hand mogen ontvangen]
Ik wil al een paar dagen proberen om met woorden te beschrijven hoe ons leven is. Ik woon in Ramat Gan, een stad van 150 duizend inwoners. Ramat Gan is 60 km van de grens tussen Israël en de Gazastrook.
Al 23 dagen hebben we bijna dagelijks alarm. We hebben 90 seconden om bij de schuilkelder te komen. Ik ben moeder van 6 kinderen, ( leeftijd 1-12 jaar), we werken beiden buitenhuis, en het leven gaat eigenlijk gewoon door. Nou ja gewoon? Gewoon, de kinderen gaan naar de vakantieopvang, en ik loop naar mijn werk (25 minuten lopen , lekker sportief) Gewoon? Ja, gewoon. Maar mijn 10 jarige zoon wil niet meer alleen lopen naar school, ik loop met hem mee tot dat hij op renafstand binnen 90 seconden zijn school kan bereiken. Mijn 3 jarige dochter vraagt elke 50 meter "als er nu alarm is waar rennen we naar toe?".
Lopend naar mijn werk weet ik alle schuilkelder plaatsen nu heel goed. Op mijn werk is ben ik al een paar keer naar de schuilkelder gerend. Na de harde knallen boven ons hoofd, ga ik terug naar mijn werk, maar eerst bekijken of het goed is gegaan met iedereen. Mijn 7 jarige dochter heeft al 3 keer naar de schuilkelder moeten rennen vanaf de speeltuin, en mijn oudste was een keer alleen thuis met vriendinnen. Mijn zoon was onderweg en heeft op de straat gelegen met zijn handen op zijn hoofd, want hij was te ver van woonhuizen vandaan.
Gewoon doorgaan
We gaan heel snel onder de douche, al 2 keer was iemand onder de douche en moest snel kleren aan trekken, druipende beneden komen. De oudste mogen alleen douchen als iedereen nog wakker is, ik zie het anders niet zitten dat ik zonder hun hulp 6 kinderen beneden krijg, zelf ga ik alleen onder de douche als mijn man thuis is. En die keer dat mijn 5 jarige net even op de w.c zat ,gewoon he? Maar soms duurt dat langer dan 90 seconden....
Slapen is ook ingewikkeld eigenlijk, we hebben al 4 keer slapende kinderen moeten trekken uit bed, half slapend kennen ze al de weg naar beneden. Terug in slaap vallen duurt langer dan 90 seconden. Ik weet eigenlijk ook niet welke pyama ik aan moet trekken, want ik wil ook niet met elke pyama nijn buren ontmoeten
Gewoon, nou ja, niet echt normaal muziek luisteren? Niet te hard , we kunnen de sirene zo niet horen, de stofzuiger gaat alleen aan als de airco uit is.
Eergister crisis moment voor mij, 5 kinderen sliepen lekker, net even op de bank afzakken, weer alarm, mijn 12 jarige rent naar de baby , ik ren en maak de 4 slapende kinderen, binnen 60 seconden rennen we de deur uit, kijkend naar boven zie ik mijn bovenburen met hun 2 slapende kleine kinderen op hun handen (3 en 1.5 jaar), de schrik op hun gezicht, zij kunnen de schuilkelder niet bereiken binnen 90 seconden, ze blijven in het trappenhuis, ineens begrijp ik dat ik er ook zo uitzie.
Ik ben gewoon bang, in onze buurt zijn al heel wat raketdelen gevallen. En ik heb het nog niet gehad over de harde knallen. Ja ,een raket maakt een hels lawaai, ook als die in de lucht ontploft, ook als die 30 km verder ontploft. Als een van de buren de deur te hard dichtgooit springen we op.
En ambulances??? Die hebben nieuwe sirenens, zelfs mijn 3 jarige zegt al nonchalant: "o, maar dat is geen sirene, dat is een ambulance...." Gewoon doorgaan… En de sirene die elke week aankondigde dat de shabbat begint is afgeschaft. In plaats daarvan kregen we echte midden net toen we aan toetje aan waren.
Het is dichtbij en ik woon 60 km van de Gazastrook. 5 miljoen Israëli’s hebben al meerdere keren moeten schuilen deze 3 weken. 750 duizend Israëli’s hebben gemiddeld meer dan 5 keer luchtalarm per dag. Half miljoen Israëli’s kunnen al 3 weken niet naar hun werk. 100 duizend Israëli’s hebben dagelijks meer dan 20 keer luchtalarm! Mijn kinderen vroegen me wat hun neven en nichten in Nederland doen als er een alarm is, ze konden niet geloven dat er in Nederland geen schuilkelder is in elk huis, dat op school niet 4 keer jaar wordt geoefend wordt hoe en waar de schuilkelder is. We hebben al zo vaak alarm gehad tijdens de zogenaamde ‘staakt-het-vuren’ dat we er niet echt meer in geloven.
In vrede eigenlijk ook niet meer...
Met hoop op een rustige nacht
|
|
|