Afbeeldingcredits: University of Michigan, University Health Service
Jaren geleden was ik geabonneerd op een psychologische tijdschrift. Dit omdat ik niet per se geïnteresseerd ben in het psychologisch analyseren van andere mensen, dan wel van mezelf. Nu ik G’ddank steeds ouder mag worden, ontdek ik juist steeds vaker hoe complex een persoon in elkaar zit. Hoe vaak kom je tot de ontdekking dat je nooit had verwacht dat je zus of zo op een bepaalde situaties reageerde? Dit komt omdat wij onszelf nooit echt kennen, noch onszelf kunnen doorgronden. Maar tot op zekere hoogte kan dit wel, vandaar mijn abonnement op dat tijdschrift.
Echter ontdekte ik door dat tijdschrift het begrip mindfulness. Alles wat de klok sloeg binnen het psychologisch wereldje leek om mindfulness te gaan. En de hoeveel aandacht daar opeens aan werd besteed, begon mij te vervelen en ik wilde me daar helemaal niet in verdiepen, omdat ik het zo zweverig leek. Ik heb mijn abonnement opgezegd.
Nu een paar jaar later ik leerde dat mindfulness helemaal niet zo zweverig lijkt mits wij het wel vanuit een Torah standpunt zouden benaderen. Immers, de Torah gebiedt ons met weinig woorden in het hier en nu te leven. Ik dacht toen dat dit ik maar zelf even moest gaan checken.
