Eerste vorm van antisemitisme
In de volgende verzen is de eerste vorm van antisemitisme duidelijk. Er was nl. vlg. vs. 8 een nieuwe koning over Egypte gekomen. Dit kan twee dingen betekenen: 1. koning wiens besluiten nieuw waren of 2. een koning die er al zat maar nieuwe besluiten vervaardigde. Als het laatste het geval was, dan deed Par'oh als of hij Joseef niet gekend had (Sota 11a, SR. 1).
Rasji leert ons nu dat de Joden nu voor het eerst in de geschiedenis "te gevaarlijk" waren om zij in je gemeenschap te houden en dus te belangrijk om ze te verliezen. ... 'asjer lo'-jada''et-Joseef... die Joseef niet gekend had.... Par'oh dacht met dit Joodse probleem tot een oplossing te komen. Middels bedrog dwong hij de Joden tot slavernij. Dit deed hij door hen te betrekken in hun vaderlandsliefde. Hij liet hen steden bouwen en maakte de Joden wijs dat het was om de rijkdommen van het land te beveiligen. De Midrasj voegt er aan toe dat Par'oh stelde dat iedereen daaraan moest meewerken. Toen de Joden vrijwillig aanmeldden, hebben zij hiermee als het ware zelf de kettingen aan zichzelf gebonden. De volgende stap was slavernij. Sotah 11b leert ons dat iedere locatie waar de steden werden gepland, was voorbestemd om de Joden te vernederen en te laten lijden. Het hele land was moerassig en de zware stenen muren zouden zakken en afbrokkelen, waardoor dwangarbeid iedere keer herhaald kon worden, wat enideloos herhaald werd.

vs.9... mimenoe...(talrijker en sterker) dan wij...RYosef Dov Soloveitchik leert dat hier een van de basis van historische antisemitisme is te lezen. Par'oh spreekt namelijk over "ons"(Egyptenaren) en "zij" (Joden), terwijl de Joden al meer dan 1000 jr. in Egypte woonden, terwijl Joseef Egypte enorm verrijkt had! De Midrasj leert dat de Egyptenaren op de Joden neerkeken, ongeacht hoe lang zij in Egypte woonden. Zij bleven allochtonen.