De doodstraf
"Een Sanhedrin dat een doodstraf eens in de zeven jaar uitsprak, wordt gezien als een moordgerechtshof"
Rabbi Akiva meldde dat de doodstraf meestal eens in de zeventig jaar werd uitgesproken.
Talmoed Makkoth 7a
In het kader van het voorafgaande, wilde ik eigenlijk over de vier vormen van de doodstraf hebben.
Wanneer een beschuldigde voor een Bejt Din staat en hij is daadwerkelijk schuldig van een straf waaraan de doodstraf of schadevergoeding gekoppeld is, dient hij toe te geven en berouw te hebben in aanwezigheid van de Bejt Din. Dit kan echter alleen gebeuren wanneer hij door minimaal drie afzonderlijke getuigen gezien én gewaarschuwd is en ondanks dat toch nog de overtreding begaan heeft.
Wanneer iemand onopzettelijk de ander vermoord, behoort hij te kunnen vluchten naar een vluchtstad. Maw: hij moet niet ter dood veroordeeld worden.
Maar wanneer iemand opzettelijk iemand vermoordt in het bij zijn van twee of meer getuigen, die hem uitdrukkelijk hebben gewaarschuwd dat moord een Toraovertreding is, wordt onderhevig gesteld aan de doodstraf dat uitgesproken dient te worden door het Bees Din.
De doodstraf dient zo pijnloos en humaan mogelijk uitgevoerd worden.
Je ziet wel eens in films dat mensen in kerken onschendbaar worden verklaard. Wij kennen dit niet. Degene die ter dood is gebracht en denkt bij het mizbajach te kunnen rondhangen om zo onder de straf te kunnen komen, komt bedrogen uit. Je vasthouden aan het altaar beschermt je niet voor de straf voor een moord. Zelfs als hij een Kohen is die op het punt om de Avoda uit te voeren, wordt hij voorgelegd aan Bees Din om voor alsnog veroordeeld te kunnen worden.
Het Bees Din mag nimmer de doodstraf uitvoeren op iemand die onschuldig is. De Bees Din wordt gewaarschuwd met de woorden: "venaki we'tsaddiek al taharog... doodt geen onschuldigen en rechtvaardigen!" Hoe verhaalt dit gebod?
1. Wanneer het Bees Din heeft geconcludeerd dat iemand ter dood gebracht moet worden en vervolgens komt iemand met nieuwe argumenten wat in voordeel is van de verdachte, of zelfs als er ter sprake is van een nieuw argument wat in voordeel is voor zijn verdediging, moet de zaak heropend worden. Zelfs wanneer de verdachte al naar de plek van de executie is gebracht. De zaak zal worden net zo vaak worden herzien zolang nieuwe inhoudelijke argumenten worden opgevoerd.
Maar wanneer iemand is vrijgesproken en men komt achteraf met bewijzen dat hij wel schuldig is, is het verboden de zaak ter heropenen.
2. Het is verboden te oordelen op grond van indirect bewijs, zelfs als het boven iedere twijfel staat. Minimaal twee ooggetuigen moeten de misdaad vanuit eerste hand gezien hebben. Daarnaast moet de dader door de twee ooggetuigen, die ook nog eens vanuit dezelfde oogpunt de misdaad gezien hebben, gewaarschuwd zijn dat de overtreder een misdaad begaat waarop de doodstraf staat. Daarnaast mogen de ooggetuigen de daad bijvoorbeeld niet door een raam of iets dergelijks gezien hebben, maar recht voor hun neus.
Hasjem benadrukt dat degene die vrijuit gaat voor een misdaad waarop de doodstraf staat, omdat het bewijs indirect is of dat de aanklager een getuige te kort komt, "Ik zal de goddelozen niet vrijspreken [Sjmot 23:7].Ik bezit diverse gezanten die iemand die het verdiend ter dood kunnen te brengen."
Er bestaan vier vormen van de doodstraf:
- skila: steniging. De schuldige werd van een dak geduwd of van een gebouw dat minimaal twee keer zo hoog is als de lengte van een van de getuigen. In praktijk kwam dit neer op minimaal twee verdiepingen. Wanneer hij de val overleeft, dan zal de andere ooggetuige een grote steen naar hem goien. Als hij dat ook overleefd [een teken dat hij meer moet lijden], zal Klal Jisrael hem stenigen.
- sraifa: verbranden. Uiteraard kent het Jodendom niet de brandstapel, omdat ieder lichaam begraven dient te worden. Daarom geschiedde deze vorm van executie op een andere wijze: een dunne stroom van rode hete lood werd in de keel van de misdadiger gegoten, waardoor hij snel stierf.
- hereg: dood door het zwaard. De schuldige werd door het zwaard onthoofd en hij was direct dood.
- chainek: hij werd gewurgd door het Bees Din.
Van alle vormen van executies, werd skila als de zwaarste beschouwd.
Nu wij geen Bees Din meer hebben die deze straffen kunnen opleggen, ontkomt de dader het Hemelse Bees Din en hun uitgesproken straf niet. Iemand die skila verdient, zou nu bijvoorbeeld gedood kunnen worden door wilde dieren, maar iemand die de sraifa verdient, zou nu door een slangebeet om kunnen komen. Degene die eigenlijk in dit leven een hereg verdient, kan geexecuteerd worden door de overheid of vermoord worden door een gang. Degene die de chainek verdient, kan omkomen wederom door wurging, maar ook door verdrinkingsdood...
|