Verband tussen het Sjmittah-gebod en Berg Sinaj
Behar betekent “op de berg”. Het gebod van Sjimittah heeft een speciaal verband met de berg Sinaj.
Bij Sjmittah wordt er duidelijk gemaakt dat naast de waardevolle inbreng van de mens, het G’ds wil is wanneer iemand succes heeft. Daarnaast leer je dat de primaire factor van alles wat leeft Hasjem Zelf is. Tot slot toont de Jood een G’ds vertouwen door een heel jaar het land te laten rusten. Hij getuigt dat de ware essentie van het leven komt, zodra de mens stopt met het najagen van materialisme ten behoeve van zijn spirituele groei. Uiteraard kan jij je niet geheel loskoppelen van het materialisme in deze wereld.
Zoals men 6 dagen mag werken en de 7e dag moet staken, zo leert de Tora ons dat de mens 6 jaar mag zaaien en oogsten, maar in de 7e jaar moet hij staken. Deze erkenning – zo leert Sfat Emet - injecteert de heiligheid en het doel in onze werkdagen en werkjaren.
Volgens Alshich ligt er een verband tussen het Sjmittah-gebod en Hasjems uiting “’el-ha’arets ‘asjer anie noten lechem… in het land dat Ik jullie geef…”. Mensen hebben de neiging zijn bezit geheel voor zichzelf te claimen, vooral wanneer het om land gaat waarop hij met bloed, zweet en tranen werkt.
Wat is nu precies het verband tussen Sjmittah en Berg Sinaj? Het verband duidt aan dat niet alleen de algemene regels (Geschreven Tora te lezen vanaf Bereesjiet/Gen. t/m Dewariem/Deut.) door Hasjem Persoonlijk op de Berg Sinaj gegeven zijn, maar ook de details (Mondelinge Tora). Mooi voorbeeld is het werkverbod op Sjabbes. De Geschreven Tora stelt dat je niet mag werken. De Mondelinge Tora vertelt wat dit betekent en hoe je dit in uitvoering dient te brengen. Of te denken aan de Tefillien. Dat we het moeten binden aan onze armen en tussen onze ogen, is ons duidelijk. Maar we hebben de Mondelinge Leer nodig te weten dat de banden zwart moeten zijn, hoe de huisjes eruit moeten zien, etc.
Ook andere geboden, zoals Sjmittah (die pas ongeveer *61 jaar later voor het eerst ten uitvoer werd gebracht), die pas jaren later na de Openbaring op Sinaj aan de orde kwamen, zijn op de Berg Sinaj gegeven. Dit bewijst dat zowel de Geschreven als de Mondelinge Wet állemaal op Sinaj gegeven zijn. Het gebod van Sjmittah bewijst dat Hasjem de Auteur van de Tora is, omdat dit gebod garandeert dat Hasjem in het jaar voor Sjmittah extra veel opbrengst van het land schenkt, zoals Hij ttv de woestijn op vrijdagochtend extra veel manna aan het volk schonk, zodat zij op Sjabbes geen manna hoefden te rapen ivm het werkverbod. Deze extra opbrengst voor het land besloeg drie jaar:
- het 6e jaar zelf
- het Sjmittahjaar en
- het 8e jaar wanneer men weer voor het eerst mochten zaaien.
Zo’n voorspelling dat in het 6e jaar voor 3 jaar genoeg voedsel zou zijn, kan geen menselijke voorspelling maar uitsluitend een G’ddelijke verklaring zijn!
Vs. 25:1)…noten…geef… tegenwoordige tijd… Israel is altijd G’ds gift.
*61 jaar = 40 jaar omzwervingen,
7 jaar oorlog om Kana’an te veroveren en 7 jaar verdeling van het land Israel onder de 11 stammen (behalve Levi) = 14. Vanaf dat jaar begon men voor Sjmittah te tellen en zo komen wij op 21. 40+21=61 jaar ná de Openbaring op Sinaj.
|