| De hond die erop staat Kiddoesj en Havdala te horen |
| Publicatiedatum: zondag 20 augustus 2023 |
Auteur: Lea Farkash | 1.278 keer gelezen |
|
|
| Lea Farkash, Dieren en natuur, Ziel, gilgoel [reïncarnatie] en geweten » |
|
|
 Model: Star Aquarius Black'n Gold Thunder AKA Shiloh, Hollandse herder
Er woont een hond in Afula (een stadje in het noorden van Israël) die naar alle gebeden op Sjabbat komt en erop staat Kiddoesj en Havdalah te horen. Deze hond houdt zich ook aan de regels om geen vlees en vis tegelijkertijd te eten. De mensen raakten bezorgd dat dit een hond is met een ziel die wacht om geholpen te worden.
Het is een fascinerend en zeldzaam verhaal, dat voor het eerst werd beschreven in het boek ‘Si’ach Jitschak’ van de grote geleerde Rabbi Yitzchak Zilberstein uit Bne Berak. Het verhaal werd gepubliceerd op de website ‘B’Chadree Charedim’ in de vorm van een opname waarbij je zijn kleinzoon, Rabbi Haim Malin, hoort praten met zijn grootvader Rabbijn Zilberstein, die hem vertelt over de vreemde hond en hoe de mensen op het gedrag van de hond reageren.
Rabbijn Zilberstein is onder de indruk van dit verhaal heeft gezegd om over de hele wereld bekend te maken.
Brief
Rabbijn Rabbi Aharon Grandesh is een vooraanstaande student van de beroemde Rabbijn Chaim Kanievski zt’l . Rabbijn Aharon Grandesh is pas geleden in de stad Afula gaan wonen. Hij is degene bij wie dit verbazingwekkende fenomeen gebeurde. Hij schrijft hierover aan rabbijn Zilberstein.
“Bijna een maand geleden kwamen we te wonen in de Yawara-straat in Afula. Wij hebben een buurvrouw die zich niet aan de regels van de Thora hield. Maar ze steekt wel Sjabbat-kaarsen aan en zij vertelde aan mijn vrouw dat ze een hond met een “ziel” heeft…”
Ze zei: “Ik heb een buurman die op Sjabbat naar de synagoge gaat. En regelmatig na het aansteken van de Sjabbatkaarsen gaat mijn hond naar die buurman. De hond tikt op zijn deur met zijn poten. En wanneer die buurman naar de synagoge gaat, loopt de hond met hem mee. Dan wacht hij op hem bij de ingang van de ‘Heechal Hashiv’ah’ synagoge tot de dienst is afgelopen.”
“Na de dienst gaat hij samen met de hond naar het huis van de buurman. De hond komt niet eerder thuis totdat de buurman Kiddoesj (De heiliging van de Sjabbat) heeft gemaakt. En pas als de buurman klaar is met de Kiddoesj, keert de hond terug naar mijn huis. Dit gebeurt elke Sjabbat.
“Maar dit is niet het hele verhaal…” zegt de vrouw. “Zelfs na de derde maaltijd, als de Sjabbat voorbij is, gaat mijn buurman naar de synagoge en opnieuw gaat de hond met hem mee en ze komen samen terug. Pas nadat mijn buurman Havdala (het scheiding maken tussen de heilige Sjabbat en de profane week) heeft gemaakt komt de hond weer naar huis.
Ziel
Rabbi Grandesh zegt: “Sommige mensen hoorden dit verhaal en geloofden het pas toen ze het met hun eigen ogen zagen. Mijn vrouw en kinderen vertelden me dat ze merkten dat als ik buiten ben, de hond elke keer naar me toe rent. Dat is waar, al merkte ik het niet elke keer, hij komt, maar doet niets. “De hond lijkt gewoon iets te willen en niets anders.
“De buurvrouw die die hond bezit, ook al weet ze niet veel van het Jodendom, begrijpt dat dit iets ongewoons is. Ze zegt dat de hond een Joodse ziel heeft … of een ‘ziel’. Iedereen die dit ziet, begrijpt en denkt dat de hond een ziel heeft, maar je kan aan het dier zien dat het lijdt. “
“Een ander interessant ding dat ik wil toevoegen is dat ik op een dag met het hoofd van het Cheider op straat sprak en die hond kwam toen plotseling naar me toe.” Ik vertelde de directeur het verhaal dat de hond meegaat naar de synagoge. Terwijl ik hem dat vertelde, stond de hond en keek mij de hele tijd aan. Het leek alsof de hond verlegen was.
“Normaal gesproken kijk ik niet naar de gezichten van onreine dieren en daarom kijk ik ook niet naar het gezicht van de hond. Thuis werd me verteld dat het gezicht van die hond verdrietig is. De hond blaft nooit, zoals andere honden en ziet eruit als zo’n zielige hond. Dat G’d medelijden met hem zal hebben.”
‘Wat kunnen wij doen?’
“Op Sjabbat-avond, Parshat Ekev (juli 2023), gingen we naar een andere buurman die zijn hond uitliet. We spraken met hem over de hond en hij zei: die hond was oorspronkelijk van mij, ik heb hem negen jaar geleden uit een kibboets gehaald. Toen al was het dier zo, elke Sjabbat ging hij alleen met mij mee naar de synagoge voor alle gebeden, hij wilde Havdala en Kiddoesj horen”
“Een paar jaar geleden gaf ik de hond cadeau aan een buurman en sindsdien komt hij elke Sjabbat na Maariv van Sjabbat-avond (avondgebed) om Kiddoesj te horen. Vervolgens eet de hond een beetje en keert terug naar zijn eigenaar. Op zaterdagavond wacht hij op de havdalah, en daarna brengen we hem de restjes van wat ze aten op Sjabbat, vlees en vis, en het is geweldig dat hij vis eet. Daarna wacht het dier ongeveer een minuut, en eet dan pas het vlees, en we voelen ook dat er hier een soort ziel is, het lijkt ons dat het einde van de hond nabij is… beëindigde de buurman”.
“Eigenlijk, aangezien het erop lijkt dat er hier een gekwelde ziel is, is mijn vraag wat ik moet doen, omdat het lijkt alsof hij wacht op iemand die zijn ziel kan helpen en ik zou aan de rabbijn willen vragen wat wij kunnen doen voor de hond ”, besluit Rabbi Grandesh zijn brief.
Verhaal over de hond publiceren
Rabbijn Zilberstein was heel verbaasd dit verhaal te horen dat zijn kleinzoon hem vertelde. Hij zei: “Mijn hart zegt me dat het verhaal moet worden gepubliceerd, dit is de manier om deze hond te helpen door het verhaal te publiceren. Het is echt een zielig verhaal
“Ik stel voor dat mensen daar naartoe kunnen gaan om dit te zien wat de hond doet en het publiceren, dit is zijn correctie.” Zo kan je zien dat er een G-d is in de wereld. “Publiceer dit over de hele wereld en laat betrouwbare getuigen hun handtekening onder dit verhaal zetten dat het waar is en dat zij het met hun eigen ogen hebben gezien.”
Voorbeeld
Nu verscheen in het schrijven van rabbijn Zilberstein in ‘Vavee Ha’amoediem vechieshokehem kessef’ in de maand Av 5783 (juli 2023), waar de rabbijn over dit onderwerp uitweidt in een lang antwoord op het verhaal van de hond.
Hij noemt de midrasj (die wordt gegeven in de Talmoed Yoma, pagina 9.) over die Jood die een koe had die de hele week met haar ploegde, maar niet op Sjabbat. De Jood verkocht de koe aan een niet-jood. De koe weigerde te werken op de Sjabbat, totdat de Joodse man naar de koe ging en in het oor van de koe fluisterde: “O koe, koe, toen je in mijn handen was, heb je de Sjabbat gehouden. Nu door mijn zonden heb ik je aan deze niet-Joodse man moeten verkopen. “Vanaf nu moet je doen wat je nieuwe meester van je wil”. Toen hij dit gezegd had stond de koe op en begon hij ook op Sjabbat te werken.
De rabbijn maakt de vergelijking en zegt deze niet-Jood die de koe gekocht had vervolgens is toegetreden tot het Jodendom. Zijn naam was “Rabbi Yochanan ben Torta” [koe in het Aramees – Torta] omdat hij zei, ‘als dit dier dat geen ziel heeft Zijn Schepper diende, dan moet ik als mens die werd geschapen naar de het beeld van de Almachtige zeker de Schepper dienen”.
Daarom is het onze plicht om deze gebeurtenissen te publiceren, zodat het hele volk van Israël zal worden gesterkt. Een hond die geen verstand heeft, begrijpt dat hij de Sjabbat moet respecteren. En woont alle gebeden op Sjabbat bij, hoort Kiddoesj en Havdalah. Hoeveel temeer zouden we niet onszelf moeten versterken in het eren en naleven van Sjabbat.
Reïncarnatie
Rabbijn Zilberstein leerde verder dat we zien in het boek van de verklaarder de Rama van Fano in zijn boek ‘Gilgoelee Neshamot’. (reincarnatie van zielen) (Brief 6) Schrijft over twee koninginnen die in een koe reïncarneerde. Dit omdat ze de mensen van het volk Israël tot slaaf hebben gemaakt. En hen op de Sjabbat hebben laten werken. Dit was de correctie voor hun zielen dat ze op Sjabbat geen werk zouden doen. Verder schrijft de Rama dat de ezel van rabbi Pinchas ben Yair, genoemd in de Talmoed traktaat Chulin (pagina 7) geen voedsel wilde eten waar geen tiende (ma’aseer)* was genomen deze ezel was een incarnatie van Ismaël ben Avraham. Dit wordt ook gezegd in de naam van de Ar’’i Hakadosh.
Rabbijn Zilberstein stelt de vraag hoe deze zielen tot hun ‘tikkoen’ (het herstel van de ziel) kunnen komen door reincarnatie in een koe en een ezel. De koe die de Sjabbat hield en de ezel die niet van de ma’aser wilde eten. Tenslotte weten wij dat dieren geen geboden hoeven te houden. Dus wat is de betekenis van het feit dat ze zich aan een mitswa (gebod) hielden?
Een les voor velen
Hieruit leren wij dat het via deze gebeurtenissen het de bedoeling is om mensen wakker te schudden. Dat als een koe of een ezel zich aan een Thora wet houden. Dan moeten wij gemotiveerd worden om ons aan de Thora en haar geboden te houden zoals het houden van de Sjabbat en het nemen van de ma’aser.
Aan het einde zijn betoog schrijft Rabbijn Zilberstein: “Zelfs als er iets is en hij heeft een ziel die reincarneert, lijkt het erop dat de belangrijkste ‘tikkoen’ (zielscorrecttie) is in de wijde publicatie van dit verhaal. Dat er tien mensen zijn die dit gezien hebben. En kunnen getuigen dat dit verhaal waar is en dan het verhaal te publiceren. Hierdoor zal de Naam van de G’d worden geheiligd. Dat men zal zien dat er een Rechter en gerechtigheid is. Zelfs honden begrijpen het belang van de Sjabbat en de eer van G’d zal toenemen. Dit zal de correctie zijn voor de hond, als reincarnatie.
Tot hier het commentaar van de Rabbijn.
*Footnote: Ma’aser (tienden) – de opdracht om tienden van de opbrengst naar de Tempel te brengen.
Een tiende gescheiden van de opbrengst. Er zijn verschillende geschenken waarop deze term van toepassing is: ma’aser rishon, terumat ma’aser, ma’aser sheni en ma’aser ani. Na het opzij zetten van de teruma gedola (grote offerande) voor de Kohen, wordt een extra tiende opzij gezet en aangeduid als ma’aser rishon (eerste tiende).
|
|
|