“Haloch weqara'ta ve'aznej jeroesjalajiem l'emor koh 'amar Hasjem zachartie lach chesed ne'oerajich 'ahavat kloelitajich lechtech 'acharaj bamibar be'erets lo' zroe'ah... Ga en roep in de oren van Jeroesjalajiem zeggend: “Ik denk bij jou weer aan de vriendschap van toen je nog jong was,de liefde van je bruidstijd,- toen je Mij achterna ging de woestijn door, door een niet bezaaid land” [Jermijahoe/Jer. 2:2]

De geleerden leren dat de liefde voor de bruidstijd refereert naar de Torah op Har Sinaj. Dat was een choeppah tussen Hasjem en Zijn Bruid Israël. In een prachtige interpretatie op de vers, leert de Malbim dat het onderwerp van de gehele pasoek – vers – het huwelijk is tussen Hasjem [chatan] en Israël [kallah]. De Berg Sinaj die boven de hoofden van Bnej Jisrael werd gehouden door Hasjem, was de choeppa. "Na'aseh wenisjma...we zullen doen en we zullen horen" was de huwelijksvoltrekking.
\Allegorisch gezien gaat het over een man die van ver komt en naar het huis gaat van een rijk, mooi meisje, die direct voor hem valt en hem alles geeft wat hij nodig heeft. Ze raakt verliefd op hem en trouwt met hem. Hoewel ze uit een bevoorrechte familie komt, volgt ze hem trouw wanneer hij besluit weer weg te gaan, ook al heeft zij geen benul wat de reis met zich meebrengt of wat de bestemming zal zijn.

“Ik denk bij jou weer aan de vriendschap van toen je nog jong was...' wijst naar de Avot Avraham, Jitschak en Ja'aqov en hun nakomelingen die Hasjem en Zijn manieren kenden en proclameerde Zijn G'ddelijkheid in een wereld waar Hij een vreemde en onherkenbaar was. Daarna 'trouwden' Hasjem en Israël en onderhielden een verbond tussen hem middels de jetsiat Mitsrajiem – uittocht uit Egypte en de acceptatie van de Tora. Uiteindelijk, door deze liefde, volgt Israël Hasjem trouw over de gevaarlijke en verlaten wegen van de woestijn. Hiermee behaalden Bnej Jisrael drie niveaus van verdiensten: voor hun huwelijk, tijdens hun choppah en daarna. Hasjem beloofd dat alle drie voor altijd herinnerd zal worden.