Toen wij nog als zielen zonder zchoet [verdiensten] in Olam Haba genoten van Zijn Sjechina, hebben wij nooit een lichaam gehad. Dat kwam omdat wij geen lichaam nodig hadden om mitswot te doen om die zchoet te verdienen. Wij kregen alles al zonder zchoet, dus gratis en voor niets.

Toen er besloten werd dat wij als zielen de zchoet in Olam Haba moesten gaan verdienen, werden wij geschapen zowel als een fysieke als een spiritueel wezen [hoog verheven ziel]. Dit ten opzichte van de dieren en engelen. De dieren zijn geheel fysiek en hebben een lage ziel [nefesj] en de engelen zijn geheel spiritueel.

Drie punten staan in dit hoofdstuk centraal.
1. De samenstelling van de mens. Dit is de ingewikkelde combinatie van een hoog verheven ziel en het lichaam die van laag niveau is.
2. De acties van de mens. Deze daden verheffen de beria, schepping, of zij vervullen de wereld met duisternis.
3. De oogst hetgeen de mens zaait. Deze oogst refereert naar de zchoet die de mens kan verkrijgen in deze wereld die hem in staat stelt de luister van Hasjem's Aanwezigheid in Olam Haba te koesteren.

Hasjem heeft het lichaam grof en in duisternis geschapen [Tehilliem 139:14-16]. Dit deed Hij middels Zichzelf nog meer te verbergen. Hierdoor is het lichaam door zijn lage status als het ware onwaardig het licht van Zijn heilige Aanwezigheid te dragen. Aangezien de zielen en Hasjem eens in Olam Haba overeenkwamen dat de zielen hun eigen beloning moeten verdienen, moest de ziel in een situatie gebracht worden dat het voor het volmaken van zichzelf keihard moet werken en worstelen. Dit is alleen mogelijk wanneer de mens niet perfect en niet compleet wordt geschapen. Maar wel met de potentie om zijn zwakte te kunnen overwinnen en de potentie zichzelf te perfectioneren. Dit kan alleen door geschapen te worden in een combinatie van twee totaal tegenovergestelde entiteiten: de ziel en het lichaam. Het lichaam is niet volmaakt en is van lage status, terwijl de ziel daarentegen dus verheven en perfect is. Het lichaam is de bron van de gebreken van de mens en de ziel geeft hem de gelegenheid om zichzelf te perfectioneren. Gestel dat de mens vanaf het begin als een enkel entiteit zou zijn geschapen, dan zou hij niet de mogelijkheid hebben te kiezen [bechirah] om zijn tekortkomingen te overwinnen en zichzelf te perfectioneren. Vandaar dat dieren puur lichamelijk zijn en engelen zijn puur spiritueel. Zij hebben niet zoals de mens een bechirah. Alleen engelen van zeer hoge klassen hebben een bechirah. Maar over het algemeen hebben zij dat niet.

Nadat Hasjem dit grove en donkere lichaam heeft geschapen, liet Hij de ziel die Hij ooit vormde van onder Zijn Troon – de Merkavah [dus in Zijn Aanwezigheid] – naar beneden dalen naar deze lage wereld van Assiah en 'blies' het in het lichaam om de ziel gelegenheid te geven het lichaam te zuiveren en te heiligen, waardoor het van een lage status naar een hoger niveau gaat. Het doel is dat de ziel het lichaam zuivert naar het niveau van de dienende engelen. Dit niveau heeft Mosje Rabbenoe tijdens Matan Tora gehaald toen hij de 'hemel instapte' en met de engelen sprak. De reden dat vervolgens zijn gezicht bleef glanzen toen hij van Har Sinaj kwam [Sjmot 34:29-35], was doordat het lichaam zodanig geheiligd was. Hierdoor raakte het fysieke aspect van zijn lichaam ondergeschikt aan zijn ziel. Ook Chanoch en Elijahoe Hanavi waren in staat in dit leven hun lichaam te zuiveren en met dat gezuiverd lichaam de Wereld van de Zielen te betreden. Wij komen – zoals kort in 1. Het fundamenteel concept van deze beria, schepping besproken – pas in de 7e millennium op dat niveau. Deze 7e millennium is zoals gezegd de aanvang van de transitie van Olam Hazeh naar Olam Haba.

Hoe zuivert de ziel het lichaam?
Door het doen van mitswot en het houden van de Tora. Want een “mitswa is als een lamp en de Tora is het Licht” [Misjle/Spr. 6:23]. Hoe meer de ziel in staat is aan de Tora te houden en de mitswot uitvoert, des te meer zijn lichaam gezuiverd wordt en zchoet verdient door het doen van de Ratson – Wil – van Hasjem. Dit omdat Hij de Enige 'ejn 'od milvaldo' is.

Als Adam Risjon in Gan Eden in zijn test geslaagd zou zijn en niet had gegeten van de vrucht van Ets Da'at Tov Wera', dan zou hij zichzelf volledig geperfectioneerd hebben en was het concept 'dood' onnodig geweest [nogmaals, concept 'dood' is tot uitvoering gebracht om het lichaam te zuiveren van zoehama – de stof van spirituele onzuiverheid]. Nadat hij zondigde, werd zijn lichaam nog meer fysiek en grover [voorheen was het lichaam letterlijk doorzichtiger en lichter; wat we in “het kwaad voor de zondeval en het kwaad na de zondeval” nader hebben bestudeerd]. Door de zonde raakte de ziel van Adam Risjon sterk afgezwakt waardoor hij onderworpen werd aan de dood.

De zuivering van het lichaam gaat vanaf dat moment in drie stadia.
1. in deze wereld verdient de ziel door het doen van mitswot zchoet, maar kan het lichaam maar slechts voor een deel zuiveren [zoehama kan uitsluitend middels de dood verwijderd worden].
2. zodra het lichaam sterft en zich ontbindt, wordt het gezuiverd van de afval en negativiteit [zoehama] waarmee het besmet werd. Ondertussen gaat de ziel naar de Zielenwereld waar het al zijn zchoet die hij verdient heeft door middel van zijn lichaam zal ontvangen en deze zal veranderen in een enorme kracht van spiritualiteit van verlichting.
3. Ten tijde van de Techiat Hametiem, de Opstanding der Doden, zullen de ziel en het lichaam voor altijd herenigd worden. De ziel zal het lichaam bezielen met G'ddelijke licht, wat het lichaam zal verfijnen en verlichten [weg met het grove en duisternis]. Het lichaam wordt doorzichtiger en zal glanzen [Derech Hashem I:3:12-15]. Waarom? Dankzij het lichaam heeft de ziel al haar mitswot kunnen doen, waardoor het lichaam deze eeuwige beloning ook daadwerkelijk verdient.

Dit betekent dat op termijn de ziel zal profiteren van zijn zwakkere positie van deze wereld.

Toen de ziel door Hasjem in het lichaam werd geplaatst, werd haar kracht verzwakt. Hasjem zei namelijk tegen de ziel: “Ga en neem af in kracht!”. Hierdoor ontstond er een 'gelijkwaardige' strijd tussen de ziel en het lichaam: Ratson Hasjem [ejn 'od milvaldo] of je eigen wil [jesj 'od milvaldo]. Als de ziel in al haar kracht in het lichaam zou treden, zou er ook geen bechirah kunnen bestaan. De ziel zou namelijk het lichaam domineren, zoals bij de engelen. De hele eerder genoemde arena met levenslessen en tests zouden geen zin hebben, noch het bestaan van het kwaad zou bestaansrecht hebben. Door de strijd verdient de ziel ook echt haar zchoet waardoor het instaat is zichzelf meer en meer te verheffen voor de Tijd van Beloning.

Een leven lang blijft de ziel dus afgezwakt. Om met deze situatie goed om te kunnen gaan, gaf Hasjem de ziel de inzettingen en wetten van de Tora waaraan zou moet houden. De uitvoering van de taak van het verheffen van het lichaam stelt de ziel in staat zelfs steeds verder hoger en hoger op te klimmen [naar de 'start' of 'begin' plaats in Olam Haba].

Nu begrijpen wij de drie fasen waardoor de ziel heen moet gaan om zijn zchoet te verdienen voor Olam haba.