In de Spreuken van de Vaderen (een boek vol wijsheid) staat:
“Ben Zoma zegt:
Wie is wijs? Hij die van anderen leert.
Wie is een held? Hij die in staat is zich te bedwingen en te beheersen.
Wie is rijk? Hij die blij is met wat hij heeft.
Wie krijgt eer en bewondering? Hij die andere mensen eert en bewondert”.

We zien hier dat het jodendom eigenlijk waarschuwt tegen opscheppen over je kracht, rijkdom of je intelligentie. Maar nog belangrijker is de uitspraak wie is een held ? De definitie van een held is iemand die in staat is zich zelf te beheersen, zijn lusten en passies te bedwingen en zijn verlangens te beteugelen. Het jodendom kent dus geen heldenverering als in de Middeleeuwse ridderromans of zoals in de Griekse godenverhalen. Onze helden zijn helden van de geest. Mensen die boven hun aardse beperkingen, kleine belangetjes, moeilijke omstandigheden, eigenwaan of zelfverbeelding zijn uitgestegen.

Onze helden zijn geen filmsterren en popidolen omdat die vaak alleen maar een oppervlakkige uitstraling hebben en soms helemaal geen goede voorbeelden zijn voor ons dagelijks gedrag. Onze helden zijn de krachtpatsers van de geest, die een grote kennis van het G’ddelijke in de wereld paarden aan een zeer menslievende en ‘gevende’ instelling. Je bent pas een joodse held als je liever geeft dan neemt en iedereen in je omgeving laat delen in jouw kennis, gaven, goede eigenschappen of eigendommen.

©Opperrabbijn Evers