Binnen het Jodendom wordt sexualiteit niet gezien als iets vies, iets om voor te schamen of iets wat obscene is. Ondanks de bron van sexuele lusten toe geschreven wordt aan de yetzer ra (de kwade impuls), hoeft men sexualiteit niet als iets kwaads te zien. Het is meer dan kwade honger en dorst. Zoals honger en dorst of andere fundamentele behoeften, moet sexualiteit onder controle en in goede banen geleid worden. Wanneer sexualiteit tussen een man en een vrouw gezond is en op de goede tijd uit wederzijdse liefde en verlangen is, is sex een mitzvah (gebod).

Sexualiteit is alleen uitvoerbaar binnen een huwelijk. In het Jodendom is sexualiteit niet meer dan een uiting van fysieke plezier die jij met jouw partner samen kunt beleven. Het is een daad uit verplichting en verantwoordelijkheid. De Joodse Wet verbiedt dan ook om korte of buitenechtelijke sexuele contacten te hebben.

Sexualiteit dient op de eerste plaats het band tussen man en vrouw te versterken. De eerste en meest belangrijke doel van een huwelijk is vriendschap en daarin speelt sexualiteit een belangrijke rol. Voortplanting is ook een reden tot sexualiteit, maar het is niet de enige reden. Sex tussen man en vrouw is toegestaan en zelfs aan te raden wanneer er geen kans is voor conceptie. Het is ook toegestaan wanneer de vrouw zanger is, na de menopauze of wanneer een vrouw een  geoorloofde vorm van anticonceptie gebruikt.

De Torah maakt gebruik van de stam Yod-Dalet-Ayin m.b.t. woorden die weer betrekking hebben op sexualiteit tussen man en vrouw. Deze stam staat voor kennen, wat op een levendige manier de Joodse sexualiteit beschrijft wat het hart en geest in dit geheel betrekt. Ondertussen erkent de Joodse Wet het uitwisselen van de lichamelijke behoeften tussen de man en de vrouw. Een Joods stel dient op zijn minst elkaar 1 keer te ontmoeten voordat zij gaan trouwen, en wanneer zij zich niet tot elkaar aangetrokken voelen, is zo´n huwelijk verboden. Anders zou het geen bashert (perfecte match) zijn.

Sexualiteit dient plezierig te zijn. Egoïstische vorm van sexualiteit, zonder een oog te hebben op het plezier van je partner, is verkeerd en slecht. Een man mag daarom nooit zijn vrouw dwingen tot sex. Een stel mag geen sexuele omgang hebben wanneer men drinkt of ruzie hebben. Sex mag geen wapen, een belemmering of een dwang vormen. Sex is het recht van de vrouw en niet die van de man. Het is de plicht van de man om zijn vrouw regelmatig sexualiteit te geven en hij heeft het plicht om sexualiteit plezierig te maken voor de vrouw. De man is verplicht de tekenen van de vrouw op te merken wanneer zij sexuele omgang met haar man wilt hebben en deze aan haar te bieden zonder haar te vragen. Het is het recht van de vrouw om sexuele omgang te hebben dat heeft betrekking op onah. Een onah periode van tijd. In deze context heeft het betrekking op de dag of de nacht. Binnen 24 uur is er sprake van twee onot. De dag-onah begint bij henez hachamah; netz (zonsopgang) en de nacht-onah begint op shekiat hachamah; shekiah (zonsondergang). Deze sexuele omgang is 1 van de 3 rechten van de vrouw:

1. eten
2. kleding en
3. sexualiteit

Dit recht mag een man nooit weigeren. De Talmoed zegt zelfs dat de man zowel kwantiteit en kwaliteit van de sexuele omgang aan de vrouw dient te geven. De frequentie van de sexuele plichten die gebaseerd zijn op de vaardigheden van de man, kunnen vastgesteld worden in de ketubah (huwelijkscontract). De man mag over een periode van tijd (ook een onah) geen gelofte doen om zich van sex te kunnen onthouden. Hij mag geen lange reizen maken, anders zou dat zijn vrouw belemmeren in haar sexuele relatie met hem. Aan toegevoegd, wanneer een echtgenote steeds weigert deel te nemen in de sexuele contacten, is gegrond voor de man om van zijn vrouw te scheiden, ook wanneer het stel de halachahische verplichtingen (wettelijke verplichtingen) van voortplanting hebben vervuld (wordt later in dit verslag genoemd). Ondanks sexueel verkeer het recht is van de vrouw, hoeft zij niet voorzichtig; discreet te zijn wanneer zij aan onthouding doet. Een vrouw mag tevens niet aan onthouding te doen om haar man te straffen. In dit geval mag de man van haar scheiden en is hij vrijgesteld van zijn alimentatie die in de ketubah zijn opgesteld.

Volgens de Halachah (Joodse Wet) is iedere sexuele contact, wat géén sh´chatat zerah (zaadlozing buiten de vrouwelijke schede) inhoudt, toelaatbaar. De Talmoed zegt dat een man alles mag doen wat zijn vrouw bekoort (Nedarim 20b). De Talmoed spoort het voorspel aan om de vrouw te bemoedigen (Nedarim 20a).