| Wat gebeurt er wanneer een werkhond een charedische choepa bezoekt? |
| Publicatiedatum: donderdag 10 oktober 2019 |
Auteur: de redactie | 1.790 keer gelezen |
|
|
| Redactie, Charediem, Dieren en natuur, Media_samenleving » |
|
|
 Rabbi Benzion Oring met Teddy
Maak kennis met Teddy. Teddy is een *K9 hond die langs de hondenbarrière in de ultra-orthodoxe [charedische] gemeenschap mocht en heel veel simche [vreugde] meebracht voor chatan - bruidegom.
Over het algemeen worden honden in het charedische wereld als onrein beschouwd. Daarom is het heel uitzonderlijk wanneer een charedi een hond aait. En **een hond bezitten is nog uitzonderlijker. Dit komt enerzijds door de halacha, de Joodse religieuze wet, die strenge regels aan het houden van dieren hangt. Anderzijds is het ook een cultureel aspect. Zoals het hebben van een hond in Europese en Israëlische Joodse gemeenschappen ongebruikelijk is en in sommige gemeenschappen zelfs ondenkbaar, is het in de Verenigde Staten wel mogelijk om charediem tegen te komen met een hond of een ander huisdier.
Maar die terughoudendheid naar honden veranderde op deze choepa [bruiloft] helemaal toen de K9 hond Teddy zomaar op de choepa werd uitgenodigd!
De Mechelse herder werd namelijk door rabbi Benzion Oring, de de adjunct-directeur van ZAKA in Jeruzalem, op de choepa van zijn zoon uitgenodigd! En als ambtenaar in Israëls meest bekende netwerk van vrijwillige “first responders” [iemand die is aangewezen of getraind om te reageren op een noodgeval], was het alleen maar meer dan logisch dat Rabbi Oring in loop van tijd bewondering heeft ontwikkeld voor een van de meest bekwame redders in Israël en dat zijn de honden van de Israel Dog Unit!
De Israel Dog Unit [IDU, Yachal] is een vrijwilligersorganisatie die honden traint om kwetsbare Joden in heel Israël te beschermen tegen zowel schade als diefstal van eigendommen. Deze werkhonden werken nauw samen met ZAKA om de Israëlische politie te ondersteunen bij het vinden en het identificeren van vermiste personen.
Omdat ZAKA nauw met de IDU werkt met betrekking tot incidenten met vermiste personen, is het logisch dat er een relatie van wederzijdse waardering ontstaat. ZAKA is immers de organisatie die de lichaamsdelen van de overledene verzamelen zoals in het Jodendom wordt bevolen. Maar de honden van de Israel Dog Unit zijn degenen die zijn getraind om die lichaamsdelen op te sporen, te detecteren en te vinden.
Rabbi Benzion Oring, onder de indruk van het werk van de Israëlische hondeneenheid, nam de gewaagde beslissing om de charedische hondenbarrière te doorbreken en nodigde een zeer afgetrainde herder Teddy uit voor het huwelijk van zijn zoon. Deze controversiële beslissing trok veel wenkbrauwen op. Maar dat veranderde allemaal toen het feest begon.
 Omdat het feest direct van start ging, was Teddy onmiddellijk het middelpunt van de belangstelling. Bruiloftsgasten "vochten" onderling om het voorrecht te hebben om te dansen met hun nieuwe vierbenige vriend.
Moshe, Teddy's handler en IDU-vrijwilliger voegde eraan toe: "Teddy was heel blij de bruid en bruidegom blij te maken en ook wat gegrilde schnitzel te eten."
Of dit direct een doorbraak betekent voor hond vs. charediem, is onwaarschijnlijk, maar één ding is zeker: een bruidegom blij maken op zijn trouwdag terwijl hij wat schnitzel scoort, is een win-win situatie voor zowel Teddy als de bruidegom.
*Footnote: Honden met de aanduiding “K9” zijn inzetbaar in veel situaties. Deze goed getrainde werkhonden kunnen verbluffende prestaties leveren. Niet alleen de politie, maar ook het leger en bewakingsdiensten – zowel van de overheid als particulier – maken gebruik van deze honden. Bijna altijd heeft elke K9-hond zijn eigen vaste “handler” (begeleider). De band tussen handler en hond is zeer hecht; veel honden maken ook deel uit van het gezin van de handler wat de samenwerking alleen maar ten goede komt [bron].
**Footnote: Door de terughoudendheid binnen de charedische gemeenschap naar dieren, vraagt men zich af of charedische Joden wel een hond mogen bezitten of überhaupt wel een huisdier thuis mogen houden. Het antwoord is “ja”. Zij mogen huisdieren hebben. Er bestaat voor orthodoxe Joden geen verbod op het houden van een huisdier of specifiek een verbod op het hebben van honden. Historisch gezien zijn er tal van verwijzingen die ons kunnen vertellen dat tijdens de Misjna en Talmoed periode [300 jaar voor het gewone jaartal tot 200 na het gewone jaartal] er Joden waren die honden bezaten. Ook in de middeleeuwen waren er Joden die honden hielden.
Zo heeft de auteur - zelf charediet en bezitter van Hollandse herders - uit de eerste hand gehoord dat een chassidische rabbijn die in de omgeving van 770 Eastern Parkway woont, dat het bolwerk van Lubavitscher Chassidiem vormt, een hond heeft. Jaren geleden heeft hij een jonge hond gevonden. Omdat hij de eigenaar nooit heeft kunnen achterhalen, woont de hond, inmiddels een senior, nog steeds bij hem in huis en is het onderdeel van zijn grote gezin.
In de meest strenge buurt in Jeruzalem, “Mea Sjariem“, is de auteur op bezoek geweest bij een groot gezin dat aangesloten is bij de meest strenge stroming binnen het Jodendom [de Toldot Aharon]. Deze mensen hielden vogels in de huiskamer.
Verder zijn charedische Joodse families over het algemeen zo groot, waardoor het houden van een hond niet altijd even praktisch is. Echter door het feit dat tijdens de pogrom's en de Sjoa [Holocaust] honden werden ingezet om Joden te intimideren, is de angst voor honden in de Joodse gemeenschappen haast genetisch aangelegd.
|
|
|