De Iraanse president Ahmadinejad verkondigde deze week opnieuw dat de staat Israël vernietigd en van de kaart geveegd zal worden. Volgens de theoloog Hans Jansen - niet te verwarren met de arabist Hans Jansen - is deze overtuiging sinds de opkomst van de zionistische beweging zeer wijdverspreid onder moslims in het Midden-Oosten. „De onverwachte metamorfose van de verachtelijke, machteloze en onderworpen Jood in een zionist die militaire overwinningen behaalt, heeft een breuk in de eeuwenoude traditie van de islam veroorzaakt, die niet kan worden getolereerd."
In 1974 schrijft Golda Meir in haar autobiografie 'My Life': „Ik heb nooit getwijfeld dat de werkelijke bedoeling van de Arabische staten de totale vernietiging van Israël was en is. Zelfs als we ons tot de grenzen van 1967 hadden teruggetrokken, zouden ze nog hebben geprobeerd om ons uit te wissen."

Ruim dertig jaar later is er niet veel veranderd. Op 26 oktober 2005 zei Mahmoud Ahmadinejad, president van Iran: „De staat Israël moet niet alleen worden vernietigd, maar zal ook van de kaart worden geveegd!" Sindsdien heeft hij dit talrijke keren herhaald, ook deze week nog, aan het slot van de omstreden tweedaagse 'Holocaust-conferentie' in Teheran, waar een bont gezelschap van Holocaust-ontkenners bij elkaar kwam om de 'mythe' van de Jodenvernietiging tijdens de Tweede Wereldoorlog te onttakelen.

Waarom zwijgt de Arabische wereld zo oorverdovend over de uitspraken van Ahmadinejad? Omdat hij keurig de heersende opvatting vertolkt van islamitische wetenschappers, politici en geestelijke leiders in het Midden-Oosten, die eveneens vinden dat Israël geen bestaansrecht heeft. Denken dat de vernietiging van de staat Israël alleen terreurgroepen als Hezbollah en Hamas voor ogen staat, is een naïeve misvatting van westerse politici.

Waarom is de overtuiging dat Israël uiteindelijk van de kaart geveegd moet worden onder moslims in het Midden-Oosten (we hebben het hier over wetenschappers, hoogleraren, leraren, politici, imams, juristen, journalisten, columnisten, cartoonisten en makers van radio- en televisieprogramma's) zó wijdverspreid?