Koala's worden door de branden nu met uitsterven bedreigd

Een antwoord op de tweede qasje
Hoe komt het toch dat enerzijds dieren - denk aan de bioindustrie - het steeds meer gedrukt gaan onder het leed die de mens hen aandoet en anderzijds dieren zoals honden steeds meer gehumaniseerd worden. Denk aan menselijke namen [vroeger heetten honden vaker “Fikkie”, “Trix” of dergelijk] die de meeste honden tegenwoordig dragen. Of dat de baasjes ‘papa’ en ‘mama’ worden genoemd, maar ook de term ‘hondenkindjes’ zie je regelmatig voorbij komen.

In deze vraag bestaat nog een vraag waardoor we tot een antwoord kunnen komen en die luidt: de bosbranden in Australië heeft tot nu toe 28 mensenlevens geëist en het leven van 1 miljard dieren [d.d. medio januari 2020]. Vragen waarom mensen leed ondergaan hebben we in diverse artikelen uitgebreid behandeld. Nu blijft de vraag staan: waarom zoveel dieren en wat kan het doel zijn dat zij zo en masse moesten sterven, meestal door hand van de mens [deze branden blijken aangestoken te zijn en bijna 200 verdachten zijn in Australië opgepakt]?

Hoewel de Ramak niet geloofde dat dieren naar de Hemel gaan, leerde hij wel dat reïncarnatie van menselijke zielen in dierlijke lichamen diepe wortels heeft in het Jodendom [Shiur Komah, Inyan Gilgul, sectie 84]. Sommigen verklaren dat men in dierlijke vorm naar deze wereld kan terugkeren wanneer de persoon in zijn of haar leven als een dier heeft gedragen [Sefer Chassidim, sectie 169]. Verder wordt onderwezen dat reïncarnatie in dierlijke vorm zo gewoon is, dat de meeste dieren die vandaag leven gereïncarneerde menselijke zielen bezitten [Likkutei Halaakhos, Shechitah 2: 10-11, 3:2, 4:2].

Zo leren we in het verhaal van rabbi Shlomo, de Rebbe van Zevhil [overl. 1944] dat mensen die machlokes, ruzie, veroorzaken kunnen terugkomen als een kat. Door hun machlokes werd hun deel van de Hemel hen ontzegt. Het Hemelse Bejt Din oordeelde dat zij zullen reïncarneren in katten, want zoals heel veel katten geen huis hebben, zo hebben zij geen onderkomen in de Hemel.

Verder worden we in de Leer van gilgoel [reïncarnatie] gewaarschuwd wanneer je dieren mishandelt dat er de mogelijkheid bestaat dat je voor straf als een dier reïncarneert. Misbruik van dieren kan er namelijk voor zorgen dat dierenmishandelaars worden aangeklaagd door de dieren zelf in de Volgende Wereld. De Lelever Rebbe berispte daarom een man omdat hij zijn paard met een zweep sloeg. De Lelever Rebbe zei tegen de man: "Na uw overlijden zal het paard uw ziel voor het Hemelse Tribunaal proberen te slepen. Wil je echt een rechtszaak met een paard aangaan?"

Dit verklaart waarschijnlijk waarom dieren, met name honden, steeds meer gehumaniseerd worden. Ook kan verklaard worden waarom er een toename is van bijvoorbeeld honden en waarom het zo pijn kan doen je hond te verliezen. In de laatste fase van de Einde der Tijden waarin wij ons nu bevinden, moeten wellicht nog veel zielen hun persoonlijke tikkoen - rectificatie - doen in bijvoorbeeld een hond. Wellicht is dat de reden van de enorme toename van honden, maar ook waarom het zo persoonlijk voelt wanneer zo’n dier komt te overlijden. Het is wellicht de menselijke ziel die wij zo missen en aan gehecht waren geraakt. Wie weet het?.

Dan blijft de vraag staan: al die dieren die en masse op een vreselijke wijze de dood vinden, wat meestal toedoen is van de mens. Hoe zit dat?
Wij kunnen twee antwoorden vinden:
De eerste is eigenlijk het eerste antwoord op deze tweede qasje. Mensen moeten tikkoen doen, genoegdoening doen, als dier wat zij in hun vorig leven niet goed hebben gedaan. Deze zonden zijn talrijk. De ARI Z”L heeft daar een uitgebreid antwoord op in Sha’ar Hagilgulim. Mensen die niet aan sjmirat ha’ajin houden [hun ogen niet bewaren en onzedelijk kijken], kunnen terugkomen als vogels. Mensen die niet aan sjmirat halasjon houden [hun tong niet in bedwang houden en veel hebben geroddeld], kunnen als honden terugkomen. Zo zijn er meer zonden die gekoppeld worden aan honden en talrijke zonden die gekoppeld worden aan andere dieren [maar ook aan stenen en planten].

Echter de dieren die geen menselijke ziel bezaten, geeft Rabbi Saadiah Gaon wel een antwoord op de vraag: ‘waarom zoveel dierenleed?’ . We gaven in dit artikel aan dat de Gaon in zijn beroemde filosofische werk Sefer Emunot ve-De'ot schrijft dat een dier voor al het pijn dat het is aangedaan, uiteindelijk allemaal wordt gecompenseerd [Emunot ve-De’ot 3:10. Zie ook Teshuvot HaGeonim (Harkavy ed.) 375.].

Dus hoe het ook zij, als er sprake is van een onschuldig dier, kan het zijn dat het wel degelijk een toekomst heeft in Olam Haba, in wat voor vorm dan ook [is het zijn engel, of is het een residu van het dier of zelfs het dier zelf? Niemand weet dat].

Samenvattend
Het is haast irreëel wat om ons heen met dieren gebeurt. Enerzijds ondergaan van dierenleed dat van satanische karakter is en anderzijds worden dieren, met name honden, gehumaniseerd. We zien om ons heen steeds meer honden. Zelfs oudere mensen overwegen een pup aan te schaffen, terwijl het opvoeden van zo’n kleine viervoeter een mega job is. Honden beschikken over een talrijke keuze van speelgoed, onderhoudsartikelen, voeding en kleding. De mens ontdekt steeds vaker hoe rationeel een hond op een situatie kan reageren en oorzaak en gevolg lijkt hen niet altijd vreemd te zijn [hoewel dit door zowel gewone Joodse bronnen dan Kabbalah en wetenschappers ontkend wordt].

De Kabbalah, zo leerden we al, gaf aan dat in de Einde der Tijden de meeste dieren voorzien worden van menselijke zielen die correctie moeten ondergaan. Dit klinkt logisch, immers iedereen moet een kans hebben gehad middah kneged middah - oog om oog- gestraft en gecorrigeerd worden naar aard van zijn of haar zonden om überhaupt door het Hemels Bejt Din - Rechtbank - overwogen kan worden of iemand Olam Haba verdient. Daar door de geschiedenis heen zoveel mensen zijn geboren en zijn overleden, verklaart dit ook de hoeveelheid zielen die in dieren kunnen zitten. Daarbij hoeven het niet volledige menselijke zielen in een dier te zitten, maar kan het slechts om een vonk van een bepaalde menselijk ziel gaan [menselijke zielen kunnen in diverse vonken worden opgedeeld met als gevolg dat een deel bijvoorbeeld reïncarneert in een dier en een ander deel in (diverse) mensen]. Dit houdt dus een ontelbaar delen van zielen in.

Dit idee kan wellicht bewezen worden omdat veel dieren, je leest/ziet het dagelijks in de media, heel heldhaftig kunnen zijn en mensen en kinderen redden in gevaar voor hun eigen leven. Diverse honden zijn omgekomen om in bijvoorbeeld branden om het kind van het gezin of een ander gezinslid te redden. Of honden die over wildvreemde verdwaalde kinderen waken totdat zij gevonden worden, dieren die andere soorten dieren adopteren omdat zij weesjes zijn geworden, enz.

Wat dachten we van menselijke emoties die je ook kunt terugvinden? Op onze Facebookpagina Jodendom Online Tora en Dierenwelzijn geven wij regelmatig berichten weer van dieren die menselijke emoties vertonen en/of heldhaftig reageren. Dit kunnen drie dingen betekenen [of beide]: de menselijke ziel in het dier is die heldhaftige, de geëmotioneerd mens die tikkoen moet doen en/of dieren zijn veel slimmer en hebben een veel groter rol in deze beria - schepping - dan dat wij denken. Dit kan wel eens een grote sod - groot geheim- zijn. Zijn dieren misschien ook onze aanklagers?

Een reden waarom dieren vaak slachtoffer worden, is omdat Hasjem een perfecte Olam Haba eist. Alle bewoners moeten vrij zijn van de zehoema - spirituele gif - die door de zondeval is in deze wereld en in al haar bewoners zijn gekomen. Niemand ontkomt aan de zehoema. Nu de diverse Kabbalistische bronnen lonken met het idee dat er een vorm van aanwezigheid van dieren in Olam Haba [en dus zeker in het Messiaanse Rijk] zal zijn, moeten zij ook door [wellicht onverdiende] ellende heen gaan om Olam Haba te kunnen verrijken met hun fantastische aanwezigheid.

Een ding blijft een feit. Hoeveel een mens van een dier houdt, Hasjem houdt meer van het dier dan de mens. Ook al staan zij op de eerste plaats in dienst van de mens. Dus mogen we, misschien moeten we, er vanuit gaan dat er voor ieder dier - in wat voor hoedanigheid dan ook - een plekje bestaat in het Eeuwige Leven van Olam Haba! Immers, zoals de Torah leert, ook het dier wordt beloond voor zijn daden [in dienst van de mens].

Bronnen:
Do Dogs Go to Heaven? van rabbi Yehuda Shurpin
De visie van Eden van Rabbi David Sears hoofdstuk 2 "Eden en de Messanic Age" bladz. 19, 28 Voetnoot hfst 2, hooofdstuk 1 “Respect for all creatures” bladz. 14 en hoofdstuk 2 "Eden en de Messanic Age" bladz. 23, “Man Vs. Beast” bladz. 71, "Additional Source Texts" Sources Chapter 2 blz. 156, "Additional Source Texts" Sources Chapter 5 blz. 209
Jewish Tales of Reincarnation van rabbi Yonasson Gershom, hfst Animal and Human