| Eenheid, de essentie van de Sjofar |
| Publicatiedatum: zondag 05 september 2021 |
Auteur: Opperrabbijn Evers | 967 keer gelezen |
|
|
| Rosj Hasjana, Opperrabbijn R. Evers » |
|
|
 De voorschriften van het Sjofarblazen op Rosj Hasjana worden afgeleid van het Sjofarblazen in het Joweeljaar, het 50e jaar, waarin al het land terugkeert naar de oorspronkelijke eigenaars, alle slaven worden vrijgelaten en alle schulden al zijn opgeheven. Alle scheidsmuren tussen rijk en arm, meester en dienaar verdwijnen. Het Joweeljaar is een jaar van sociale eenheid.
De Psalm van de zonen van Korach, die sommigen bij de Sjofartonen lezen, ademt dezelfde geest. Korach was de eerste Joodse rebel tegen de autoriteit van Mosje. Hij zaaide tweedracht.
De kinderen van Korach waren anders. Zij doorbraken het ouderlijk voorbeeld van ‘machloukes’ en sloten vrede met Mosje. Eén van de meest roerende momenten van eenheid in de Tora.
Eén met de wereld
De universele eenheid – Israel en de volkeren – ligt in de teroe’a-klank, de gebroken klank van de sjofar aangeduid. De Talmoed citeert een vers uit het boek Richteren om aan te tonen, dat de teroe’a-klank een gebroken snikkend geluid moet zijn:
“Zij – de moeder van Sisera – snikte door het traliewerk” (5:28). De vijandige generaal Sisera werd gedood door Debora en Barak. Zijn moeder wacht en huilt. Volgens de Talmoed snikte zij 100 keer. Daarom blazen wij honderd tonen. Sisera mag dan de vijand zijn geweest, de pijn, die een kinderloze moeder voelt, overschrijdt de nationale grenzen.
Universeel
Dit universele, de gehele mensheid omvattende aspect vinden we ook terug in de Tora-voorlezing op de eerste dag Rosj Hasjana, waar we geconfronteerd worden met de verdrijving van Hagar en Jisjmaëel uit Awrahams huis. Jisjmaëel was bijna overleden toen er een wonder gebeurde: voor de ogen van Hagar ontsprong een bron. De Midrasj licht ons in over een Hemelse discussie tussen G’d en Zijn Engelen. De Engelen wijzen erop dat Jisjmaëels afstammelingen eens oorlog zullen voeren met het Joodse volk. G’d besluit het kind toch te redden omdat hij op dat moment huilde, berouw had en tesjoewa deed. De sjofar herinnert ons ook aan het gebed van een wanhopige Jisjmaëel en een gebroken Hagar. Hoe verdeeld we ook zijn, er is een tijd dat de nood van een moeder altijd gehoord wordt.
Alle schepselen verenigen zich
Rosj Hasjana was oorspronkelijk de dag waarop de eerste mens geschapen werd, de zesde dag van de Schepping. Rosj Hasjana symboliseert tevens de eenheid met de hele Schepping. Uit de hoorn van een ram klinkt het levensverlangen van alle schepselen van hoog tot laag.
De boodschap van de sjofar is een gevoel van eenheid. Het is uiteindelijk de Eenheid van G’d, die ons bindt en waarop wij ons richten op Rosj Hasjana. De gebeden spreken van “ieder schepsel, dat beseft dat G’d hem schiep”. “Agoeda achat” – dat Ene dat ons allen verbindt en waarin wij allen gelijk zijn.
We luisteren met z’n allen naar een enkele sjofar. Zou iedereen zijn eigen sjofar hebben geblazen, dan zouden allen op verschillende frequentie hun eigen boodschap willen uitdragen. Dat was niet de opzet van Rosj Hasjana. Wanneer allen naar één Sjofartoon luisteren, is de eenheid ook daadwerkelijk voelbaar in de sjoel.
Ik wens U een sjana tova oemetoeka, een jaar van eenheid en vrede, hier en in Israel!
|
|
|