De dertien Geloofspunten van Maimonides |
Publicatiedatum: zaterdag 19 november 2022 |
Auteur: Opperrabbijn Evers | 1.023 keer gelezen |
|
|
Opperrabbijn R. Evers, Talmoed Tora, Mosjiach [Messias], Wetenschap, Lijden, De Vrije Wil, Dromen en profetie, Straf en Beloning » |
|
deel VII: de herleving der doden
Avram was de ‘founding father’ van het Jodendom en heeft ook de techijat hametiem, de herleving van de doden bespreekbaar gemaakt. Waarom is dit echter zo een essentieel onderdeel van het Jodendom, dat dit het sluitstuk vormt van de 13 beginselen van Maimonides?
Het dertiende geloofsprincipe van Maimonides luidt: 13. Ik geloof in volmaakt geloof, dat de herleving van de doden zal plaatsvinden op een tijdstip, dat G'd goeddunkt.
De herleving der doden – techijat hametiem Uit deze laatste geloofsstelling komt Israëls hoop - over graf en vergankelijkheid heen - misschien wel het sterkst tot uitdrukking. De Talmoedgeleerden zochten naast aanwijzingen in Tenach (de Heilige Schrift) naar empirische bewijzen voor dit bovennatuurlijke wonder. Het ontwaken uit de slaap werd als voorbeeld gesteld, maar het ontbindingsproces in het graf vormde voor velen een geloofsobstakel, hoewel tegenwoordig – na de uitvinding van het klonen – steeds minder mensen twijfelen aan de herleving.
De begrafenis in termen van zaaien van zaad Onze Wijzen, die de geheimen van de overgang tussen de verschillende levensfasen kenden, spraken over de begrafenis in termen van zaaien van zaad, dat na een ontbindingsproces weer opgroeit tot graan. Ik laat de Talmoed zelf aan het woord: "Eens vroeg Cleopatra aan Rabbi Meïr: `Ik weet, dat de doden zullen opstaan. Mijn vraag is echter of de doden zonder of met hun kleren zullen herrijzen”. Rabbi Meïr antwoordde haar, dat de doden gekleed zullen opstaan en bewees dit aan de hand van de volgende redenering: “Hoe zit het met graan? Het zaadje gaat naakt - zonder kaf - de aarde in maar komt er omhuld door kaf weer uit. Zij, die deelhebben aan de herleving zullen dan toch zeker gekleed opstaan daar zij immers - volgens de Joodse ritus - gekleed werden begraven!".
Crematie Vanwege de herrijzenis keert het Jodendom zich tegen cremeren. Een ontbindingsproces produceert mest, verbranding resulteert in as. Het verschil tussen mest en as ligt hierin, dat mest ontstaat door het uiteenvallen van de verschillende elementen zonder intrinsieke verandering in de basisbestanddelen. Vandaar, dat mest de eigenschap bezit planten te doen groeien en dat een geplant zaadje weer kan ontspruiten. Het graan komt zelfs beter uit de aarde tevoorschijn dan het erin ging. Juist het ontbindingsproces in de aarde staat borg voor verdere groei en ontplooiing.
In de aarde wachten we op onze nieuwe status Verbranding echter verandert de samenstellende bestanddelen wezenlijk. De dampen en gassen verdwijnen in de atmosfeer zonder hier op aarde enig spoor achter te laten. As is slechts twee procent van de oorspronkelijk aanwezige stoffen en bezit niet het vermogen de oorspronkelijke structuur weer tot hernieuwd leven te brengen. De aarde is een vergaarplaats waar alle overledenen wachten op hun nieuwe status.
Wedergeboorte Waar komt dit geloof in wedergeboorte vandaan? Psychologen willen ons doen geloven, dat wij ons niet kunnen verzoenen met de dood en ons troosten met een toekomstige herrijzenis. Allemaal illusie? Ik geloof hier niet in. In vrijwel alle culturen leeft de gedachte van de overwinning van de dood. Het lijkt een menselijke oerervaring te zijn, die vrijwel universeel is blijven voortbestaan na de zondeval van Adam.
De Schepping als gesloten systeem Ik geloof in de Schepping als een gesloten systeem. G'd heeft de mens geschapen met bepaalde wensen en verlangens, waarop de materiele en psychische gegevens van het geschapene aansluiten. Wij hebben honger en dorst en er bestaat voedsel en drank. Wij koesteren liefde, die beantwoord kan worden bij het andere geslacht of in vriendschap. Normale mensen verlangen slechts dingen, die bereikbaar zijn.
Verlangen naar onsterfelijkheid Ieder mens kent het verlangen naar onsterfelijkheid. Misschien ligt in dit psychische gegeven het bewijs, dat er ergens in de scheppingsorde ook een mogelijkheid ligt om aan dit verlangen tegemoet te komen. Wellicht is het gevoel, dat de dood niet het laatste woord heeft, de essentie van de Bijbelse boodschap van hoop en vertrouwen. De menselijke psyche reflecteert slechts de geheimen van de Tora, die in de Talmoed de blauwdruk van de wereld wordt genoemd.
|
[1] « 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
|
|