| Waar haalde Joseef de kracht vandaan om Joods te blijven in Egypte? |
| Publicatiedatum: dinsdag 27 december 2022 |
Auteur: Opperrabbijn Evers | 751 keer gelezen |
|
|
| Opperrabbijn R. Evers, Maatschappij, Assimilatie » |
|
|
 De vraag is waar Joseef de geestelijke kracht vandaan haalde om Joods te blijven in het heidense en hedonistische Egypte?
"Voordat de jaren van hongersnood aanbraken, werd Joseef vader van twee zonen, die Asenath, dochter van Potiphera, priester van On, hem baarde. Joseef noemde de eerstgeborene Manasse, wat betekent: "G-d heeft mij mijn ontberingen en mijn ouderlijk huis volledig doen vergeten." En de tweede noemde hij Efraïm, wat betekent: "G-d heeft mij vruchtbaar gemaakt in het land van mijn ellende" (Gen. 41: 50-52).
Het is begrijpelijk dat Joseef G-d dankbaar is dat het hem gelukt is de verschrikkelijke ontberingen, die zijn broers hem hadden aangedaan, te vergeten. Maar waarom was hij blij "zijn ouderlijk huis te vergeten" . Als zoon van Ja'akov Avinoe, onze derde Aartsvader, kleinzoon van Jitschak, de tweede Aartsvader en achterkleinzoon van Avraham Avinoe, onze eerste Aartsvader. Had Joseef trots moeten zijn op zijn jichoes, zijn afstamming. Wat was er zo goed aan om dit te vergeten ?
Misschien staat hier een diepgaand idee over het leven - een moesar haskeel, een levensles voor iedereen!
We lazen, dat zodra Joseef in Egypte aankwam en dienaar werd van een hooggeplaatste Egyptische ambtenaar: "Zijn meester een voorkeur voelde voor Joseef. Hij maakte hem tot zijn persoonlijke bediende, gaf hem de leiding over zijn huishouden en gaf hem alles wat hij bezat in handen”.
Joseef zou het nooit tot zo een hoge positie hebben gebracht, als hij zich had geconcentreerd op het herinneren van zijn "oude" mooie leven in het huis van zijn beroemde vader, die zoveel van hem hield. Hij zou een verbitterde jongeman zijn geweest met weinig of geen toekomst.
Het is het feit dat hij niet alleen zijn vreselijke ervaringen, maar ook zijn dierbare herinneringen aan thuis opzij kon zetten, waardoor hij vooruit kon kijken en zichzelf kon opbouwen in zijn nieuwe vaderland. Hiervoor voelde Joseef zich zo dankbaar, dat hij zijn eerste zoon de naam gaf om dit te herdenken. Hij noemde zijn tweede zoon "Efraïm" , wat betekent: "G-d heeft mij vruchtbaar gemaakt in het land van mijn ellende" .
Dit idee kwam in mij op, omdat ik in München bevriend ben geraakt met heel wat mensen, die tragisch genoeg bijna elk lid van hun uitgebreide familie hadden verloren tijdens de Holocaust, in Auschwitz en Treblinka. Desondanks zijn zij erin geslaagd om deze vreselijke ervaringen terzijde te schuiven en verder te gaan in het leven. Zij bouwden nieuwe families op en zijn er in geslaagd om vele obstakels te overwinnen. Tegen alle verwachtingen in waren zij ook succesvol in hun professionele en zakelijke ondernemingen, die zij helemaal vanaf nul weer opbouwden.
Dit was de zegen die Joseef bedoelde. Wij leven gelukkig in een tijd waarin de noodzaak om te "vergeten" soms toch heel nuttig is!
Met dank aan Harav Biberfeld shlita from Tchortkov Klois United Synagoge Stamford Hill London
©Opperrabbijn Evers 2022 |
|
|