De relatie tussen de wet van een land en de Joodse Wet (halacha) is genuanceerd en afhankelijk van de context. Over het algemeen benadrukt de halacha het belang van het naleven van de wetten van het land waar men woont, zoals vastgelegd in het principe "Dina d'Malchuta Dina" (de wet van het koninkrijk is de wet).
Dit principe, geworteld in de Talmoed, geldt met name voor civiele zaken zoals belastingen, eigendommen en contracten, zolang deze niet direct in conflict zijn met religieuze verplichtingen. Wanneer een staatswet in strijd is met fundamentele religieuze voorschriften, behoudt de halacha - met betrekking tot niet Joden wetten van de Bijbel - haar prioriteit.
Hoewel de halacha waarde hecht aan naleving van de staatswet, behoudt zij haar ultieme autoriteit over religieuze en morele verplichtingen wanneer conflicten ontstaan.
Wat betekent dit in praktijk?
Het is bewezen dat wolven niet beheerd mogen worden vanuit Dina d'Malchuta Dina. Dit betekent dat SGP de Nederlandse wet dient te volgen. Op twee politieke punten houden zij zich niet aan de Nederlandse Wet.
Het aanzetten tot beheer van een streng beschermd dier, zoals geregeld in de Europese wetgeving (zie ons artikel ‘De beschermde status van de wolf’), is in strijd met deze regelgeving. Toch lijkt de SGP te proberen de Europese wetgeving te omzeilen en mee te gaan in de emoties van boeren en de BBB. Jacht op de wolf is simpelweg verboden.
In Nederland is iedere veehouder wettelijk verplicht om wolfwerende rasters te plaatsen. Ondanks deze verplichting houdt 95% van de veehouders zich hier niet aan, met als gevolg dat wolven vee aanvallen. De SGP lijkt het feit te negeren dat boeren belang hebben bij het niet plaatsen van dergelijke rasters. Deze worden weliswaar gesubsidieerd, maar de boer moet ze voorfinancieren. Voor de gemiddelde boer, met een besteedbaar inkomen van ongeveer €100.000 per jaar, zou dit echter geen onoverkomelijk probleem moeten zijn. Bovendien hebben bedrijven in alle sectoren wettelijke verplichtingen waaraan ze moeten voldoen, inclusief investeringen in vereiste voorzieningen. Waarom zou dat voor boeren anders zijn? Volgens de wetgeving, specifiek § 2 van de Algemene huisvestings- en verzorgingsnormen (artikel 1.6 van het Besluit houders van dieren), zijn boeren verplicht om dieren die niet in een gebouw worden gehouden te beschermen tegen slechte weersomstandigheden, gezondheidsrisico’s en indien nodig tegen roofdieren. Het niet naleven van deze verplichtingen draagt bij aan het probleem en plaatst de verantwoordelijkheid deels bij de boeren zelf.
Stel, een wolf komt WEL over een wolfwerend raster. Is dit een probleemsituatie in de escalatieladder? De wolf komt terug en doet het nog een keer en nog een keer. Is dat dan een probleem wolf? Vanuit gaande dat ALLE voorzorgmaatregelen zoals ook controle op het raster zijn genomen. Het gaat alleen om wolf en vee. Zoals gemeld, de auteur had aan wolvenexpert Rick van Malssen gevraagd of in dit geval om een probleemwolf zou gaan. Hij zei dus dat bij herhaling van het passeren van een goed geplaatst raster volgens de richtlijnen, kan een wolf als probleem wolf beschouwd worden. Maar na de tweede keer zou je kunnen bedenken om de manier waarop het dier binnenkomt bijvoorbeeld eroverheen springend, te hinderen, dus het hek hoger maken. Helpt dat niet, dan mag de wolf uitgenomen worden. Dat mag onder de huidige regels al. Maar alleen die wolf dus. Geen andere leden in de familiegroep. En dat is in de praktijk een probleem. Het herkennen van de juiste wolf.
“Als men zou suggereren [dat jagen is toegestaan] omdat beren, wolven en andere roofdieren waarschijnlijk schade zullen veroorzaken, is dit ook onjuist... Noda BiYehudah II, Yoreh Deah 10:16. Deze discussie onder de Geleerden hieromtrent is te uitgebreid om verder uit te wijden. De lezer is uiteraard vrij dit zelf op te zoeken.