Wat een contrast tussen een christelijke benadering van een wolf en die vanuit het Jodendom. Zoals we dit artikel al begonnen:

Valse profeten worden in Mattheüs 7:15 beschreven als wolven in schaapskleren, een metafoor voor bedrog en kwaad, terwijl de Joden van de stam Benjamin door de woestijn liepen met de wolf op hun banier (Midrasj Bemidbar Rabbah 2:7)!

Wolven worden vaak verkeerd begrepen en onterecht als bloeddorstige roofdieren afgeschilderd, terwijl ze in werkelijkheid schuwe, intelligente en sociale dieren zijn met complexe gedragsstructuren. De auteur ziet de groeiende vijandigheid tegen de wolf—zowel cultureel, sociaal als politiek—als een diepere reflectie van spirituele en historische dynamieken, mogelijk zelfs een voorteken van de naderende eindtijd.

De wolf fungeert niet alleen als een krachtig symbool binnen verschillende religieuze tradities, maar ook als spiegel voor menselijke eigenschappen. In de Joodse traditie symboliseert de wolf kracht, leiderschap, bescherming en zelfs verlossing. De parallellen tussen de wolf en het Joodse volk, evenals de associaties met Mosjiach ben Joseef en de Messiaanse tijd, onderstrepen de belangrijke rol van de wolf in spirituele en kosmische processen. Daarbij zijn de wolf en de Bejt Hamiqdasj in Jeruzalem diep met elkaar verbonden via de stam van Benjamin, spirituele symboliek en profetische visies. Beide dragen een boodschap uit van transformatie, verlossing en harmonie. De wolf, die eeuwenlang werd vervolgd maar uiteindelijk zijn plaats in de natuur terugvindt, weerspiegelt de hoop op de herbouw van onze Bejt Hamiqdasj en de komst van een tijdperk van universele vrede, waarin de wereld in harmonie met zichzelf en de schepping zal staan.

De toenemende vervolging van wolven wereldwijd—en specifiek in Nederland—vormt een zorgwekkende ontwikkeling die verder gaat dan ecologische schade. Het weerspiegelt de menselijke neiging om angst en misverstanden te projecteren op wat onbekend of anders is. Dit herinnert ons aan de ethische en religieuze verplichting om respect en compassie te tonen voor alle schepselen, inclusief de wolf, die een integraal onderdeel is van G'ds schepping en plan.

De oproep van de auteur is helder: laten we leren van de wolf, niet alleen over samenwerking, loyaliteit en bescherming, maar ook over hoe destructieve krachten getransformeerd kunnen worden tot iets dat bijdraagt aan harmonie en vrede. Net zoals de wolf in de Messiaanse tijd vreedzaam naast het lam zal leven, moeten ook wij streven naar balans en begrip in onze relatie met de natuur en elkaar.

Laten we Hasjem, G’d, Zelf  bepalen wat de regels zijn met betrekking tot rentmeesterschap. Het is duidelijk aangetoond dat (vrijwel alle vormen van) jacht, beheer om ecologische redenen, en het afschieten van een wolf die vee heeft aangevallen vanwege het ontbreken van adequate rasters of ondeugdelijke bescherming, verboden zijn. Mocht een wolf een probleemwolf zijn, dan nog is het volgens de Joodse wet als volgens de seculiere wet (de Europese Conventie van Bern en de Habitatrichtlijn) bijna schier onmogelijk de wolf af te schieten. Men moet 100% en meer zeker zijn dat de beoogde wolf ook werkelijk de dader is (denk aan DNA dat aan de goede wolf gekoppeld moet zijn). De goede wolf herkennen met het correcte DNA is een moeilijke en een zeer verantwoordelijke taak waar niet lichtzinnig over gedacht mag worden..

Dit idee is gebaseerd op hetzelfde concept van de doodstraf volgens de Joodse wet.

In de Joodse wet (halacha) is het vrijwel onmogelijk om de doodstraf daadwerkelijk op te leggen of uit te voeren. Hoewel de Torah de doodstraf voorschrijft voor bepaalde overtredingen, zijn de voorwaarden zo streng dat het in de praktijk zelden voorkwam. Dit laat zien hoe zorgvuldig het Jodendom omgaat met het beschermen van het leven en het voorkomen van onrecht.

De Talmoed benadrukt hoe zeldzaam de doodstraf in de praktijk was. Een rechtbank die eens in de 70 jaar de doodstraf uitsprak, werd al als "bloeddorstig" gezien (Makkot 7a). Dit toont de diepe waarde die in het Jodendom aan het leven wordt gehecht en de wens om elke mogelijke gerechtelijke dwaling te vermijden.

Daarnaast mogen we erkennen dat Joden, als het oudere broedervolk van de christenen en bekend als het Volk van het Boek, de basis vormen van het christendom. Het is zeker mogelijk dat onze Joodse visie op de wolf wel eens de juist is!

Bronnen:
"De Wijsheid van de Wolven" door Elli Radinger Chabad.org
Tenach met commentaren
The Jewish Virtual Library: Comprehensive articles on the Lost Tribes.
Chabad.org: Explores the theological and mystical aspects of the Ten Tribes.
Hebrew University Studies: Reports on archaeological and genetic findings related to Israelite history
En de verwerkte links in het artikel