"De geschiedenis leert ons, dat men niets leert van de geschiedenis."

Toen ik voor het eerst las over de Israëlische aanval op de terroristen in Gaza was mijn eerste reactie een glimlach. "Een Chanuka cadeautje," maar meer ook niet. Wil deze operatie strategisch gezien echt zinvol zijn dan zouden er op zijn minst nog twee nullen aan toegevoegd moeten worden. Waarom?

Wanneer we puur naar de statistieken kijken, dan zien we dat vanaf de uitzetting uit Gush Katif en Noord-Shomron in 2005, de Hamas - met behulp van Iran en Hezbollah (en niet te vergeten ONS belastinggeld) - van een bende is uitgegroeid tot een volledig bewapend modern leger.
De Gazastrook is inmiddels in vijf secties opgedeeld. Elke sectie heeft zijn eigen brigade. In het Noorden, Midden, Gaza stad en twee brigades in het zuiden. Elke brigade heeft een leidinggevende met een aantal bataljons onder hem. Naast deze bataljons zijn er ook nog ‘speciale eenheden' - eenheden die gespecialiseerd zijn in raketvuur, mortier aanvallen, commando's, etc. Als Israel frontaal grond eenheden Gaza in zou sturen dan zullen ze op zo'n 15.000 gewapende Hamas soldaten stuiten, plus nog eens 5000 soldaten van de andere terroristische groeperingen in Gaza.
Ondergronds in de Gazastrook is een heel netwerk van tunnels en bunkers dat gebruikt wordt door de Hamas. Ten eerste, gebruikt men het voor hun terroristen, bevoorrading en het coördineren van hun aanvallen en communicatie, etc. En ten tweede is het puur om strategische redenen: het opblazen van tunnels onder IDF eenheden wanneer zij zouden besluiten om erin te trekken.
Tot nu toe echter, laat deze hele operatie zien dat mensen niet leren van hun fouten: vooral de Israëlische regering. In de afgelopen twee Libanon oorlogen hebben we precies hetzelfde gehad. Om het te veroveren is makkelijk, maar op de rust te behouden is onmogelijk. Israël kan alles plat bombarderen, maar de terroristen zullen op blijven duiken vanuit de verwoeste gebouwen. Zij kunnen ons verrassen, zij hebben menselijke schilden... en natuurlijk de ‘mensen rechten.' Daar komt bij dat zij vooral de ‘tijd' aan hun kant hebben. We zien dat de wereld nu alweer meteen druk uitoefent op Israël om tot een ‘staakt-het-vuren' te komen. Israëlische Arabieren hebben al rellen veroorzaakt, zowel in dorpen, wijken en steden als Yerushalayim, Haifa, Nazaret, enz. Maar ook op Israëlische universiteiten, waar ze leuzen riepen als "Gaza, Gaza, wanhoop niet", "Allah is groot," en "met bloed en vuur, zullen wij jou bevrijden, Palestina!" En als dit zo door blijft gaan zal de Hamas uiteindelijk uit hun holen komen om de overwinning op te eisen en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Strategisch gezien is de hele operatie verre van succesvol. Ook al zijn de uiteindelijke gedode ‘slachtoffers' voor een operatie als deze uitzonderlijk weinig, hebben de duizend-nogwat Palestijnse gewonden heeft de wereld al geprovoceerd. Het vernietigen van Hamas haar gebouwen in Gaza heeft haast niets van hun arsenaal afgedaan. Ze zouden namelijk wel achterlijk zijn als om hun wapens in gebouwen op te slaan dat zulke duidelijke Israëlische doelwitten zijn.