 Poeriem in tien woorden samengevat:
- Ze
- probeerden
- ons
- te
- vermoorden;
- wij
- wonnen,
- laten
- we
- eten.
Poeriem is het meest dramatische en tegelijk meest vrolijke Joodse feest. Poeriem wordt gevierd op de 14de Adar (in sommige steden, zoals Jeruzalem wordt „Sjoesjan Poeriem op de 15de Adar gevierd).
De voornaamste gebeurtenis is de lezing van het Boek Esther. De „Meĝilla", zoals het verhaal doorgaans genoemd wordt, speelt zich af in het Perzië van 2.300 jaar geleden, en vertelt hoe een schijnbare reeks onsamenhangende gebeurtenissen worden samengespannen tot een geheel, dat het Joodse volk redt van uitroeiing.
Kort samengevat:
Wanneer Koning Achasjverosj zijn zes maanden durende feest van de eeuw geeft en de koningin weigert gehoor te geven om haar schoonheid te laten bewonderen, wordt zij vervangen door een nieuwe koningin - de Jodin Esther. Esthers oom, Mordechai, de leider van de Joden, ontdekt een samenzwering om de koning te vermoorden. Dat brengt hem in een gunstige positie bij de koning en dat komt handig te pas wanneer Haman, de top-raadsheer van de koning, vergunning krijgt om alle Joden uit te roeien. Door een complexe ommekeer van gebeurtenissen verkrijgt Esther echter een tegen-decreet, Haman wordt aan de galg gehangen en Mordechai wordt Minister President.
De naam Meĝillat Esther [Rol van Esther, want het wordt altijd op Poeriem uit een perkamente rol voorgelezen] betekent eigenlijk „het verborgene onthuld." In tegenstelling tot ieder ander boek uit de Bijbel, wordt in de Meĝillat Esther nergens de naam van G-d genoemd. Maar de verborgen hand van G-d schijnt overal doorheen. Er zijn geen toevalligheden.
Meĝillat Esther leert ons dat het leven een uitdaging is om het beste te bereiken, want wat eruit ziet als obstakels, blijken in werkelijkheid mogelijkheden te zijn om onszelf beter te ontwikkelen. En het komt allemaal van G-ds onzichtbare hand, die ons lot stap voor stap langs de weg begeleidt.
Poeriem vandaag
Poeriem heeft vier specifieke mitswot:
- Het lezen van de Meĝilla;
- Feestvieren en blij zijn (het Poeriemmaal);
- Het zenden van voedselgeschenken aan vrienden (Misjloach manot);
- Het geven van giften aan de armen (Matanot laèvjoniem).
Het Boek Esther wordt de avond voor Poeriem gelezen en de volgende ochtend nogmaals. Men moet ieder woord duidelijk horen. We lezen het in de synagoge, want hoe groter de menigte, des te meer publiciteit wordt er gegeven aan het wonder dat wij gered werden.
Op Poeriem-ochtend haasten wij ons door de stad om vrienden te bezoeken en hun lekkere traktaties te brengen - Misjloach manot. Op Poeriem omhelzen wij onze medejoden - onverschillig godsdienstige of sociale verschillen. Ten slotte maakte Haman ook geen onderscheid tussen ons.... daarom is het zo belangrijk om geschenken te geven aan diegenen waarmee wij een „probleem" hebben, of iemand die nieuw is in de gemeenschap en die een nieuwe vriend nodig heeft.
Op Poeriem is het een speciale mitswa om giften of geld aan de armen te geven. Het Joodse volk is één eenheid - we kunnen onmogelijk blij zijn en feestvieren wanneer de armen niet genoeg hebben.
Dan komt de grote finale van de dag: het feestmaal. Wij eten onze lichamen vol, want het waren de Joodse lichamen die Haman wilde vernielen. Wij moeten ons ook te buiten gaan aan alcohol, zodat wij niet meer het verschil weten tussen „vervloekt is Haman" en „gezegend is Mordechai." Met andere woorden, we drinken totdat wij het verschil niet meer zien tussen goed en kwaad, dat wil zeggen, totdat wij in slaap vallen. Wij verkleden ons in kostuums en zetten maskers of, om onze natuurlijke verdediging te laten vallen en de diepere realiteit van onszelf te onthullen aan de wereld. Al onze huidige problemen en levensfouten smelten samen tot iets goeds, totdat zij een verenigde uitdrukking zijn geworden van de oneindige perfectie van de Almachtige. Er is werkelijk geen feestdag als Poeriem!
Dit artikel is ook (in het Engels) te vinden op: The_ABC_of_Purim
Bron (met toestemming): Joods Leven |