In de Siddoer (Joodse Gebedenboek) vinden wij een groot aantal zegeningen. Velen van hen betreffen eenvoudige alledaagse activiteiten, zoals het openen van de ogen in de ochtend, het oprekken, op de voeten staan, wandelen, enzovoort. Waarom moeten wij hen dagelijks opzeggen?

Omdat de betekenis en de wonderen van ons vermogen om deze dingen te kunnen doen, ons ook de neiging geeft om af te dwalen. Zelden herkennen wij deze als geschenken van G'd, totdat deze vermogen verdwijnen. Pas wanneer pijn ons weerhoudt om met gemak te lopen, herkennen en erkennen wij de rol van G'd in onze ferme voetstappen. Vaak moeten wij in feite iets ongewoons ervaren alvorens de betekenis van het gewone bij ons weer wordt aangewakkerd. Wanneer er iets gebeurd wat opmerkelijk en ongewoon is, dan worden wij uit onze verdoving geschud en zijn wij opnieuw in staat om de het wonder in de geroutineerde gewoonte te zien. Een plotselinge verandering stelt ons in staat om te zien wat routine voor ons verbergt, zodat we kunnen weer kunnen zien wat werkelijk belangrijk is en wat niet.

Er zijn twee manieren om G'ds aanwezigheid in de wereld te ervaren:
- een is door donder en bliksem en andere buitengewone gebeurtenissen en
- de andere is in de natuurlijke orde van de wereld.

De natuur is als het ware G'ds plaatsvervangende handtekening wanneer Hij niet nodig vindt om Zijn werk te ondertekenen met de onuitsprekelijke Naam. Zo kunnen we zeggen dat G'd het boek Esther onder een pseudoniem heeft geschreven. Zijn Naam komt er geen een keer in voor, maar wat nog belangrijker is, Hij is daar wel. Zelfs dingen die rationeel lijken, duidelijk, en 'natuurlijke' kunnen wonderen worden.

Moge onze ervaring van Poeriem ons in staat stellen alle wonderen in ons leven te waarderen.

Rabbi Adin Steinsaltz , The Miracle of Purim