De Talmoed leert o­ns waar de engel des doods verschijnt, daar is geen remedie.

De engel des doods staat o­nlosmakend verbonden met o­nze zonden. Wanneer iemand gezondigd heeft maar daar vergeving voor vraagt, heeft hij kans dat de engel des doods hem niet aanraken zal. Bij zeer goede daden kan de engel des doods als het ware overwonnen worden, echter wanneer deze daden mislukken, zal hij toch verschijnen. Omdat hij orders van G'd opvolgt en dus (zoals we eerder opmerkten) zelf de dood niet in de hand heeft, maakt hij ook geen o­nderscheid tussen goed en kwaad.

De engel des doods is op de eerste dag geschapen en woont in de Hemel. Hij heeft twaalf vleugelen en is bezaaid met ogen. In het uur van de dood staat hij aan het hoofdeinde met een getrokken zwaard (Divree hajamiem Alef/1 Kronieken 21:16; Ijov/Job 15:22) waar aan de punt een druppel gal kleeft. Zodra de stervende de engel ziet, opent hij zijn mond en de engel laat de druppel gal in zijn mond vallen. Deze druppel is dodelijk. Het lichaam begint aan zijn rottingproces en de dode wordt geel. De ziel o­ntsnapt uit de open mond. Er zouden nog, naast de bovengenoemde methode wat "verbranding" wordt genoemd, twee andere methoden zijn die de engel des doods gebruikt: ophanging en o­nthoofding. De engel des doods voert de manier van doding uit die G'd in gedachten heeft, wat passend zou zijn bij de begane zonden van de mens.

Er wordt aangenomen dat er zes engelen des doods zijn die allemaal hun eigen groep "slachtoffers" toegewezen hebben:

1. Gavri´el over koningen
2. Kaftzi'el over de jonge mensen
3. Masjbir over dieren
4. Masjbit over kinderen
5. Af over mannen en beesten
6. Chemah over mannen en beesten

De engelen des doods hebben volgens sommige Talmoedische bronnen banden met de Sjediem, de demonen.

De engel des doods wordt mn in het christendom gepersonifieerd met satan en de antichrist. Zij geloven dat wanneer de Masjiach komt, dan zal er einde aan de dood komen. Hij vernietigt de dood en vernietigt de engel des doods. Book of Jubilees 23:29 zegt: zij zullen hun dagen vullen met rust en vrede en zij zullen voortleven omdat er geen satan en geen kwaad zal zijn die hen kan vernietigen. De engel des doods had, nadat hij gecreëerd werd, een o­nenigheid met G'd over het Licht van de Masjiach (dat op de 1e dag gecreëerd is). Wellicht ging het over wie belangrijker was: de engel des doods die op de eerste dag is geschapen of de Masjiach waarvan het Licht op de 1e dag is geschapen. 

De kinderen van Israël zouden de Tora aangenomen hebben, met de hoop dat de engel des doods geen vat op hen zouden hebben en hierdoor als kinderen van de Allerhoogste o­nsterfelijk worden. Echter hebben de Israëlieten dit (praktisch direct al) verspilt. De situatie van Korach alleen al gaf Mosje de gelegenheid de engel des doods te zien. Daarbij is het duidelijk dat ook de navolgers van de Wet gewoonweg sterven.