Elon Musk en bci, een brain-computer-interface |
Publicatiedatum: donderdag 15 februari 2024 |
Auteur: opperrabbijn Evers | 14.559 keer gelezen |
|
|
Opperrabbijn R. Evers, Mosjiach [Messias], Wetenschap, Einde der Tijden » |
|
Elon Musk heeft een bci, een brain-computer-interface, geïmplanteerd in een mens die hem verbindt met de computer en het internet. Hoe kijkt het Jodendom hier tegenaan?
Neurowonderen en de nieuwe dimensies met Messiaans vleugje. Beangstigend en ontzagwekkend tegelijkertijd.
De wereld wordt met de dag kleiner. We worden steeds meer met elkaar geconfronteerd. Gevangen in de plaats en tijd Toen G’d de wereld schiep, creëerde hij naast licht ook de begrippen plaats en tijd. Wij zitten gevangen in de plaats en tijd en kunnen er bijna niet boven uit stijgen.
Internet is het volgende stapje op weg terug naar het Opperwezen. Hoezo? Tijd en plaats zijn onze menselijke begrenzingen. Tevens vormen zij barrières tussen G’d en de mens. Het Opperwezen is boventijdelijk en boven plaats verheven. Maar met het verstrijken van de tijd en het uiterst langzaam – maar zeer zeker – teruggroeien naar het Opperwezen – hetgeen de concrete invulling is van de Messiaanse tijden – worden wij geconfronteerd met het fenomeen internet. De Messiaanse tijden zullen rond het jaar 6000 in de joodse jaartelling aanbreken.
Alles gaat sneller Internet heeft vele voor- en nadelen. In ieder geval is een ding duidelijk: alles gaat opeens veel sneller. Een van mijn Rebbes (leraren) vergeleek de millennia met de dagen van de week. We zitten in de Joodse jaartelling aan het einde van het zesde millennium (5784). Dit is in termen van dagen van de week vrijdagnamiddag. In een Joods gezin gaat vrijdagmiddag alles opeens veel sneller omdat de Sjabbat – een microcosmos van de Messiaanse tijden – er aan komt.
Opheffing van barrières tijd en plaats Internet zorgt voor (een beetje) opheffing van de barrières tijd en plaats. Met een druk op de knop verleg ik het centrum van mijn belevingswereld naar de Kotel, de Klaagmuur, naar het andere eind van de wereld (Australië) of naar het uiteinde van de kosmos (Mars). En dat allemaal binnen een mum van tijd. Heel lang geleden duurde de reis naar Israël bijna een jaar, nu overbrug ik deze afstand fictief in luttele seconden of reëel in enkele uren.
Dat was volgens mij ook G’ds bedoeling toen Hij de wereld schiep. Wij maken een tergend langzame evolutie mee waarin de mensheid langzamerhand – hierin uiteraard geïnspireerd van Boven - wordt voorbereid op het Messiaanse vredesrijk maar ook op de ongekende mogelijkheden in een wereld waarin G’ds wonderen in de natuur steeds meer door ons ontdekt worden.
Totale Voorzienigheid Het zal niemand verbazen als ik ga stellen, dat ook dit fenomeen door de G’d van de geschiedenis zo voorzien en bedoeld is.
Sommigen noemen het sciencefiction. Anderen kijken er sceptisch naar. We leven in een tijd waarin wij voor iedere kleine en grote vraag inlinken op internet. We willen onze telefoon laten praten met onze afwasmachine en onze garagedeur met de centrale verwarming
Bci’s is de afkorting voor brain-computer interfaces. Dat zijn een soort koptelefoons die je hersensignalen kunnen opsporen en decoderen. Daarmee kunnen we ook allerlei apparaten aansturen. We kunnen binnenkort op grote schaal externe dingen besturen door slechts ‚aan‘ of ‚uit‘ te denken. Stroompjes in onze hersenen kunnen worden omgezet in commando’s en opdrachten aan externe machines.
Brain-computer interfaces Werden bci’s aanvankelijk gemaakt voor mensen met het locked-in- syndroom, nu worden ze geprogrammeerd voor het spelen van videogames. Ik weet dat het allemaal nog niet perfect werkt; maar het zal niet lang meer duren voordat we braingestuurde computerspelletjes downloaden. We zijn hier bezig met een futuristische vorm van afstandsbediening - je denkt en het gebeurt (cogito ergo sum).
Maar dit alles heeft een groot nadeel. We hangen met z’n allen continu aan het internet. Omdat we deel willen uitmaken van een veel groter geheel en het ook nog eens super spannend is.
Brainhacking en brainjacking Maar deze totale verbondenheid met alles en iedereen heeft ook nadelen. Iedereen kan je hoofd in, je gevoelens bestemmen en je gedragingen bepalen: brainhacking en - jacking gebeurt al bij bijen in Amerika. Bijen krijgen een chip ingeplant in hun hersenen, verliezen daardoor de controle over hun eigen bewegingen en kunnen via onze computeropdrachten overal naar toe gestuurd worden (met of zonder camera’s op hun buik, spionage-insecten).
Neurocriminelen beïnvloeden functies in bci’s, ook wanneer de consumenten dat niet weten. Op afstand kunnen ze robots saboteren of juist dingen laten doen waarvoor ze niet geprogrammeerd zijn.
Ze kunnen ook daadwerkelijk inbreken in ons brein. Het is mogelijk bci’s te misbruiken. Als het een neurocrimineel lukt je pincode in je lange- of kortetermijngeheugen te kraken dan zijn we ver van huis.
Niet doemdenken: voordelen! Doorlopend gelinkt zijn aan internet heeft nadelen maar ook grote voordelen. Met het risico dat ik de sciencefiction rabbijn genoemd wordt, zie ik een toekomst waarin we allemaal aan de grote wereld computer aangesloten zijn en alle kennis zo ongeveer in ons hoofd hebben zonder dat we ervoor geleerd hebben.
Niet meer naar school We hoeven dus niet meer naar school om allerlei feiten uit ons hoofd te leren. We moeten alleen nog even te leren hoe we al die gegevens vanuit de cloud zo effectief mogelijk kunnen gebruiken. In feite gebeurt dit al op school. Vroeger ging het op school voornamelijk om feitenkennis. Tegenwoordig is de tendens veel meer: hoe gebruiken we de reeds op internet bekende kennis zo snel mogelijk.
We gaan dus op een veel hoger niveau functioneren. Feitenkennis krijgen we uit de cloud. We moeten nu die feiten combineren tot nieuwe constructen waarmee we iets nieuws kunnen. En dat kan op de meest uiteenlopende gebieden en op vele verschillende niveau’s, ieder naar zijn kunnen en interesse, vakgebied en doelgroep. Er komt veel meer tijd vrij voor de eigen creativiteit en wereldwijde combinaties.
Ik voorzie dus een toekomst waarin iedereen een chip geïmplanteerd krijgt, die hem of haar continu ‚global‘ verbindt met de grote cloud. Iedereen wordt gelijk behandeld want iedereen krijgt als het ware een paar honderd IQ-punten extra (critici wierpen mij tegen, dat alleen de rijke landen of de rijke mensen hiervan zullen profiteren en de kloof tussen arm en rijk hierdoor alleen maar groter wordt. Dit kan maar hoeft niet).
Jodendomsimpuls Voor het Jodendom kan dit ook een grote push geven. De nieuwe impuls bestaat hieruit, dat we in ons overbelaste leven ook met een minimale voorbereiding en basiskennis toch kunnen meedoen aan de Synagogedienst en Toralernen. Ik ontmoet veel mensen die door de taalbarrière – bij ons gaat nog veel in het Iwriet (Hebreeuws) – afgeschrikt worden en afknappen op het Jodendom. Dat hoeft niet meer als we de brainchip slim gebruiken.
Ik denk dat deze grootse ontwikkeling al in onze geschapen realiteit ingebed ligt. G’d heeft al deze mogelijkheden niet voor niets geschapen. Hij wil dat ze vroeg of laat gebruikt worden. Hij wil – als aanloop naar Messiaanse tijden – dat wij steeds weer op een hoger niveau gaan functioneren. Wij leven nu in het jaar 5784. Messiaanse tijden zullen volgens de Joodse traditie rond het jaar 6000 aanbreken. De ontwikkelingen gaan tegenwoordig razendsnel.
We groeien steeds meer toe naar de G’ddelijke wijsheid. G’d is oneindig, Zijn wijsheid eveneens. Wij kunnen dus eindeloos doorgroeien en deel worden van die allesomvattende, wereldwijde, ongelimiteerde G’ddelijke cloud, de wolken van G’ddelijke Majesteit, die ons ook 3330 jaar geleden op onze reis door de Sinaï woestijn begeleid hebben.
Ja wij moeten ons beveiligen, op internet en in het dagelijkse leven. Maar we mogen niet vervallen tot doemdenkende scenario’s. Het Jodendom leert ons dat we altijd rekening moeten houden met misbruik. De mooiste dingen kunnen voor de slechtse doeleinden gebruikt worden. Maar dat betekent niet dat wij onze band met het Al en het universum daarom moeten verbreken.
Als we het willen is het geen sprookje…
|
|
|