In de Bijbel zie je hoe de uitspraken van de profeten, van duizenden jaren geleden, volkomen overeenkomen met hetgeen in de geschiedenis gebeurde en ook heden ten dage gebeurt. Dan bestaat er totaal geen twijfel dat het de Almachtige is die de geschiedenis bestuurt. Dit vereist echter dat men het Boek wel open maakt! Hierop doelde de Profeet (Jesaja 29:11 ) toen hij zei:
"Maar Mijn Boek is voor hun een gesloten Boek".

Ook de negatieve voorspellingen die in de loop van de geschiedenis gerealiseerd worden, versterken het geloof in een Almachtige Die direkt betrokken is met het wel en wee van onze samenleving. Dit  geeft enorm G'dsvertrouwen voor een betere toekomst. Het volgende uit de Talmoed is een zeer goed voorbeeld:
Rabbi Akiba en zijn collega's kwamen de eerste maal na de  verwoesting van de Tempel op de Tempel berg. Rome had alles omgeploegd om totaal geen herinnering aan het heiligdom achter te laten.
Toen zij vossen zagen die uit hun holen kwamen, huilde de andere geleerden, terwijl Rabbi Akiba lachte. Op zijn vraag  waarom zij huilden, was hun antwoord:
"op de plaats waar zelfs de Hogepriester maar een keer per jaar mag komen lopen nu vossen, zullen wij niet treuren?"
 Waarop Rabbi Akiba zei: "Juist het zien van de vossen, stemt mij tot vreugde. Had niet de profeet Uria Hakohen (Micha 3:12) voorspeld: "Vanwege jullie (zonden) zal Zion als een veld omgeploegd worden en vossen zullen daar op lopen". Maar de Profeet Zacharias heeft het tegenovergestelde voorspeld (8:4): "Er zullen eens weer oude mannen en vrouwen zitten in de straten van Jerusalem" nu dat ik de vossen zie, zei Rabbi Akiba, en de negatieve profetie komt letterlijk uit, waarom zal ik dan niet blij zijn dat de positieve voorspellingen ook letterlijk waar zullen worden en de ouden van dagen in Jerusalem's straten zitten terwijl kinderen voor hun spelen?!"
Toen zeiden de andere geleerden:

             "Akiba, je hebt ons getroost" Akiba, je hebt ons getroost".              

Wij, heden ten dagen, hebben  al veel, veel meer dan Rabbi Akiba waar zien worden. Wij hebben het zelf meegemaakt: de bittere en pijnlijke voorspellingen van het einde van Leviticus (Hoofdstuk 26) en het einde van Deuteronomium (Hoofdstuk 28). Alle voorspellingen  zijn uitgekomen. De lange en verschrikkelijke verstrooiing te midden van de volken wordt scherp door de Talmoed geleerden uitgedrukt:
" Wij waren als het schaapje door zeventig wolven achtervolgd, maar het schaapje leeft nog!"

En heden ten dage zien wij de oudjes en de kinderen dansen in de straten van Jerusalem! Honderden voorspellingen in de Bijbel zijn allen uitgekomen of zijn reeds in ontwikkeling. Als je in stilte en gemoedsrust hieraan denkt, wordt het adembenemend en sta je vol verbazing te kijken hoe G'd de geschiedenis leidt en voorspeld heeft, Zijn beloftes houdt en waarmaakt. Ook al begrijp je niet altijd Zijn wegen en handelingen. De geschiedenis van Israel is zo geheel anders dan de loop van de algemene geschiedenis dat verschillende deskundigen met verbazing schreven hoe zij trachtten hun positief-materiële verklaringen toe te passen aan Israel, wat onmogelijk bleek te zijn. (bijv. Nicholas. Berdyaev in The Meaning of History 1936 en J.R.Glover in The Ancient World).
In de loop der tijden waren er pogingen door enkelingen en groepen die trachtten deze speciale positie als G'ds volk te ondermijnen en gelijk te zijn als alle andere volken. Het lukte niet. Ook dit was voorspeld!

Zo zei G'd: "Hetgeen opkomt in hun gedachte te zijn zoals alle andere volken, het zal nooit zijn. Met toorn en zwaard zal Ik over hen regeren". (Zacharia 20:32).
Als de Jood zijn afkomst wilde vergeten werd hij, dikwijls op een harde manier, hieraan herinnerd. De periode van enorme assimilatie, met name voor de tweede wereld oorlog in Duitsland, is een voorbeeld. Hitler en zijn handlangers zorgden er voor dat zelfs tot de derde en vierde generatie geassimileerde Jood en soms ook de gedoopte Jood aan zijn afstamming werd herinnerd en werd getransporteerd. Ik zei: "honderden voorspellingen in de Bijbel", het is niet overdreven. Voor diegene die bereid is de Bijbel te lezen, blijkt de Bijbel een draaiboek te zijn voor hetgeen in de geschiedenis is gebeurd. Wel heel speciaal met betrekking tot Israël, volk en land.

Enkele zeer markante voorbeelden in verband met het beloofde land. De Thora voorspelt dat het recht op het land gebonden is aan de naleving van G'ds geboden. Indien het volk dit niet zal doen zal het verdreven worden uit het land en verspreid worden over de "vier hoeken der aarde". En toch, zelfs in de periode van verspreiding/diaspora en de verschrikkelijke toestanden die hen zullen overkomen, wordt  voorspeld in verband met het volk:
"Maar zelfs als zij in het land van hun vijanden zijn, zal ik hun niet verachten en niet afschuwen, om hun te vernietigen, en mijn verbond met hen te verbreken. Ik zal weer denken aan her verbond met hun voorvaderen etc". (Leviticus 26:44)

Zo zien wij hoe de grote en machtige volken van de oudheid reeds lang niet meer bestaan en het kleine volk Israel leeft en heeft niets aan haar vitaliteit verloren. Je kijkt naar het land waartoe het teruggekeerd is, zoals ook dit was voorspeld en je bent verbaasd over de materiële en geestelijke creatie die dit kleine volk teweeggebracht heeft in deze, relatief korte periode van 60 jaar. Niet te vergeten dat dit tijdens voortdurende oorlogstoestanden en dagelijks levens gevaar gebeurde. Waarlijk een wonder en een voorspeld wonder.