Rabbi Berel Wein had eens een gesprek met de redacteur van de Detroit Free Press. Nadat ze kennis hadden gemaakt, vertelde de redacteur de rabbi een opmerkelijk verhaal. Het gaat over zijn moeder.

De redacteur vertelde dat zijn moeder een immigrant was uit Ierland. Ze kwam in dienst bij een Joods orthodoxe familie als dienstmeisje. De man des huizes was de voorzitter van een orthodoxe sjoel bij hen in de buurt. De moeder van de redacteur, Mary heette ze, wist helemaal niets van het Jodendom af. Wellicht had ze, voordat ze voet zette aan de Amerikaanse land, nog nooit een Jood in levende lijve gezien.

Op een dag ging deze familie op vakantie en liet Mary alleen achter. Zij waren van plan om op kerstavond op 24 december weer terug te zijn. Mary realiseerde zich opeens dat er nog geen kerstboom in huis stond om hun gezellig te begroeten. Dit zat haar vreselijk dwars en besloot om het geld, die de familie voor haar hadden achter gelaten, te gebruiken om kerstinkopen voor hen te doen. Ze kocht niet alleen een kerstboom, maar ook allerlei tierlantijntjes en decoraties om deze voor het huis te hangen.

Toen de familie terugkwam van vakantie, wiste zij niet wat zij zagen. Door het raam zagen zij al de boom in de huiskamer staan, maar ook de tierelantijntjes voor het huis was niet te missen. De familie ging er van uit dat ze op een verkeerde oprit stonden en reden een blokje rond en ja echt, dit was toch hun huis.

De man des huizes trad vervolgens het huis binnen en vroeg zich af hoe hij de kerstboom en de de kerstdecoraties moest uitleggen aan de leden van de sjoel, want de meeste van hen lopen altijd langs zijn huis als zij naar sjoel gaan. Ondertussen anticipeerde Mary gretig en opgewonden hoe geweldig de familie haar actie wel niet zou vinden nu zij zouden beseffen dat zij geen kerstboomloze kerst zouden hebben.

De man des huizes riep Mary naar zijn studeerkamer. Hij zei: "In mijn hele leven heeft nooit iemand zoiets moois voor mij gedaan wat jij gedaan hebt." Toen gaf hij haar een check van 100 dollar, een vermogen in de tijd de Grote Depressie in de jaren 30. Toen hij haar de check gegeven heeft, legde hij uit dat Joden geen kerstbomen hebben en geen kerst vieren.

Toen de redacteur klaar was met het vertellen van dit verhaal, besloot hij: "en dat is de reden waarom er - sinds ik hier redacteur ben en zo lang ik hier redacteur blijf - geen onvertogen woord over Israël in de Detroit Free Press staat.”

De reactie van de leider van de sjoel op Mary's fout was sympathie in plaats van boosheid en niet omdat hij toevallig ergens een droom heeft gehad dat de zoon van Mary de redacteur van een grote krant zou worden zodat er geen ingetogen woord over Israël zou staan [Huidige staat Israël bestond nog een eens]. Hij reageerde zo omdat dit de goede manier was.

Dit is nu kiddoesj Hasjem, het heiligen van Hasjems Naam. En dat is het doel naar wij allen moeten streven!

Bron: The Yeshiva World

©Jodendom-online 2013