| Toe Bisjwat: De mens is gelijk een boom in het veld |
| Publicatiedatum: zondag 05 januari 2014 |
Auteur: Opperrabbijn B. Jacobs | 1.918 keer gelezen |
|
|
| Toe Bisjewat, Opperrabbijn Jacobs, Leer van de Lubavitcher Rebbe » |
|
|
 Amandelbomen
Op 11 Sjewat, zo’n 35 jaar geleden, reed ik met mijn voorganger Opperrabbijn Berlinger zl. naar Wassenaar. Opperrabbijn Berlinger vroeg mij of ik nog specifieke activiteiten had ontplooid op 10 Sjewat. Joed Sjewat was zijn verjaardag, maar het was ook de Jaartijd (sterfdag) van de vorige Lubavitscher Rebbe, Joseph Jitschak Schneerson. De Lubavitscher Chassidiem, waartoe ik mijzelf reken, hebben de gewoonte om t.g.v. die jaartijd te farbrengen. Ik voelde mij ongemakkelijk met deze vraag. Opperrabbijn Berlinger was bepaald geen voorstander van het Chassidisme en ik antwoordde dus terughoudend dat we slechts met een klein groepje bijeen waren gekomen. Opperrabbijn Berlinger sprak mij daarop haast vermanend toe en gaf aan dat de positieve invloed van de vorige Lubavitscher Rebbe niet alleen zijn eigen Chassidiem aanging, maar het gehele Europese Jodendom. En daarom was hij teleurgesteld dat de Jaartijd alleen in een beperkt gezelschap werd herdacht!
Waarom deel ik deze herinnering met u?
Het Chassidisme paste niet bij de Jodendomvisie van Berlinger en wellicht daarom heeft hij mijn komst naar Nederland in eerste instantie niet echt toegejuicht. Maar ondanks dit verschil van mening deelde hij van harte de Lubavitscher visie op de taak van een rabbijn in zijn Gemeente. Velen waren in die tijd van mening dat een rabbijn primair in zijn Rabbinaat hoort te zitten om vragen te beantwoorden die tot hem komen. Maar, zo sprak Berlinger tot mij, ik zie u maar weinig op het kantoor omdat u niet wacht tot de mensen bij u komen, u gaat naar de mensen toe! In die benadering
vonden wij elkaar en heb ik jarenlang naast en met hem mogen werken en vechten om zoveel mogelijk in de Mediene overeind te houden.
Kie ha’adam eets ha’sadé – de mens is gelijk een boom in het veld.
Een boom heeft wortels, een stam, takken met blaadjes en vruchten. Zonder wortels houdt geen boom stand, en ook de stam, de takken en de blaadjes hebben allen hun specifieke functie om de boom in leven te houden. Alleen de vruchten leveren geen bijdrage aan het welzijn van de boom zelf. De vruchten zijn er voor anderen. En toch is juist die vrucht het doel van de boom! Zo is het ook bij de mens. Natuurlijk heb ik mijn roots nodig om overeind te blijven, maar het doel is dat ik vruchten afwerp, een bijdrage lever aan onze eigen Joodse Gemeenschap en in bredere zin aan
de gehele samenleving waarvan wij een deel uitmaken. Juist de rabbijnen dienen hierin het voorbeeld te geven en het voortouw te nemen. Maar deze opstelling mag zich niet alleen beperken tot de rabbijn: ieder van ons dient te weten waar zijn/haar capaciteiten liggen en welke vruchten hij/zij kan produceren en ter beschikking stellen aan de gemeenschap. In een situatie van assimilatie en algemene achteruitgang van Joods Nederland, hebben wij elkanders vruchten/bijdrage meer dan nodig!
©Opperrabbijn B. Jacobs 2014 |
|
|