De Yerushalmi geeft hierin een zeer duidelijk standpunt: iedere generatie waarin de Bejt Hamiqdasj niet is herbouwd, is het alsof het in die generatie is vernietigd [Yoma 1:1]. R'Michel Barenbaum leert ons in zijn werk Sichos Mussar Vol. 2 pag. 160-162 hoe wij ons hierin moeten voelen. Met andere woorden, je mag de vernietiging van de Bej Hamiqdasj niet beschouwen als een gebeurtenis ergens in het verre verleden, maar je moet je voorstellen en visualiseren dat je de Bejt Hamiqdasj werkelijk in haar glorie hebt aanschouwd en vervolgens moest je net als Jimirjahoe Hanavi toezien dat het is vernietigd, met de geresulteerde verwoesting. R' Michel Barenbaum meent dat wanneer je dit kan, dat je deze pijn in je hele wezen zal ervaren. Hij geeft een aantal ideeën hoe je dit kan internaliseren.

Het uiteindelijke heil van de Bejt Hamiqdasj was het feit dat Hasjem zei: “wesjachantie betocham... en Ik zal onder hen zijn” [Sjmot/Ex. 25:8]. Door door de korbanot - offers – die in de Bejt Hamiqdasj gebracht werden, kon je zonde vrij worden. Dawied Hamalech zong daarom Jeroesjaliem de volgende woorden toe: “mesos kol-ha'arets...vreugde van heel de aarde...”, want niemand ging 's avonds slapen met enig zonde [Rasji].

Toen de Bejt Hamiqdasj werd verwoest, was het alsof er een ijzeren muur Bnej Jisrael en Hasjem scheidde [Berachot 32b]. Volgens R'Michel Barenbaum zijn wij verplicht deze muur ervaren alsof het tijdens ons leven is opgetrokken. Hij wijst ons erop dat de gehele tragedie ooit is begonnen bij de Mergaliem [verspieders] die lasjon hara [roddel] over Erets Jisrael spraken, waardoor Bnej Jisrael Erets Jisrael niet meer waardeerden. Om tikkoen [correctie/herstel] van deze tekortkoming te kunnen doen, is het onze taak om over alles wat we met de verwoesting van de Bejt Hamiqdasj hebben verloren, naar behoren te treuren.

Ook moeten we treuren en dawnen om en voor Jeroesjalajiem zelf. De Chasam Sofer citeert Jesjaja 62:6-7 waarin het volgende staat: “Hamazkier et-hasjem 'al-damie lachem we'al-titnoe damie lo 'ad-jechonen we'ad-jasiem 'et-jeroesjalajiem tehila ba'arets...jij die Hasjem herinnert, wees niet stil! Geef Hem geen rust totdat Hij vaststelt en totdat Hij Jeroesjalajiem maakt als bron van lof in het land.” Dat wil zeggen, het is de verontwaardiging en de pijn van hen die bidden voor Jeroesjalajiem voor haar herbouw; hun tfillot [gebeden] en protest zullen de katalysator van de herbouw van Jeroesjalajiem zijn, waar terrorisme en andere onheiligheid niet meer mogelijk zullen zijn.

Totdat de Bejt Hamiqdasj en Jeroesjalajiem zijn herbouwd, moeten wij onszelf persoonlijk sterken met Torastudie. Hierdoor rust Hasjems Sjchina, Hasjems Aanwezigheid, op ons individueel. Dan kunnen wij nu al genieten van een aantal voordelen die de Bejt Hamiqdasj ons eens gaf.

Ieder jaar, zodra Tisja Be'Av aanvangt en mensen komen samen om te rouwen en te huilen om de vernietiging van de Heiige Tempels, is dat een stap naar de herbouw van onze Bejt Hamiqdasj waardoor Hasjems Sjchina weer onder ons zal zijn.

©Jodendom-online 2014