 Deze sjioer is vanuit Jodendom-online dinsdagavond 18 november 2014 gegeven aan Noachieden-online in nagedachtenis van Rav Moshe Twersky hj"d, Rabbi Kalman Levine hj"d, Aryeh Kupinsky hj"d en Avraham Shmuel Goldberg hj"d [zie hier voor informatie].
Iemands leven is een goddelijk gift die gekoesterd moet worden. Daarom is iedere seconde van je leven onbetaalbaar. R'Akiva leert dat we met het vluchtige van de tijd onze missie zo volledig en zo goed mogelijk moeten gebruiken. Want ieder moment van tijd brengt een beloning, maar ieder voor verkwist moment, moet je de prijs betalen.
Hillel zei in Avot 1:14 "we'i, lo' 'achsjaw, 'ejmataj?... waarom nu niet, wanneer dan?"
De Midrash leert ons dat tijd niet voor altijd duurt. Niemand weet hoe lang hij nog te leven heeft. Hij weet dus niet of hem nog meer tijd gegund wordt om ieder goede daad die hij nu had moeten doen, ook op een ander tijdstip mag uitvoeren.
Chidushei Charim gaat nog dieper in de woorden van Hillel. Hij legt uit dat iedere 'nu' - en dat is ieder moment in tijd - heeft een bepaald doel en is bestemd voor ieder mens. Hasjem wilt van ieder een specifiek ding op een bepaald punt in de tijd. Voor de een is dat Torastudie, voor andere is het uitvoeren van een andere mitswa. Dat kan eten, slapen of werken voor levensonderhoud zijn.
Er is dus altijd wel iets te doen waardoor een verplichting niet uitgesteld kan worden. Dus er is altijd iets te doen qua mitswa, waardoor de mitswa niet uitgesteld mag worden. Dit omdat iedere vorm van de tijd [seconde, minuut, uur, etc.] een eigen unieke verplichting op zich bevat.
Het resultaat van het uitstellen tot morgen wat vandaag gedaan moest worden, is dat wat morgen dan weer gedaan moet worden, niet behaald wordt; dus niet haalbaar meer is. Ieder minuut van iedere dag is uniek. Het is nooit eerder gekomen en komt ook nooit meer terug.
Hillel bedoelde dus met "we'i, lo' 'achsjaw, 'ejmataj?... waarom nu niet, wanneer dan?" dat wanneer iemand zijn verplichting tijdens die 'nu' niet vervuld - een verplichting dat uitgevoerd moet worden en alleen goed voldaan kan worden op dat moment - wanneer wordt het dan wel gedaan? Het is voor altijd verloren!
Hillel's woorden moeten dienen als een krachtig stimulans om de waarde van tijd op waarde te waarderen.
R'Moshe Feinstein wijst ons tot slot op de Amerikaanse gezegde "to kill time" [het doden van tijd; proberen iets te doen waardoor je je niet verveelt] en daarom verklaarde hij heel heftig – wat buiten zijn karakter lag – "Ess is takeh retsichah! [dat is pas echt moord]!
Bron: Limud Yomi Kleinman Edities III
©Jodendom-online 2014
|