 Omdat Sefardische Joden wel peulvruchten en rijst eten tijdens Pesach maar dit voor de Asjkenazische Joden niet is toegstaan, bestaat er tegenwoordig veel verwarring over de zwaarte van het verbod van het eten van rijst en peulvruchten onder de Asjkenaziem tijdens Pesach. Dit omdat we hier spreken over een minhag - gewoonte - en niet over een Toraverbod zoals het verbod op het eten en bezitten van Chameets tijdens Pesach dat voor álle Joden geldt.
Lange tijd geleden heeft iemand meel in een zak rijst laten vallen, waardoor de zak rijst voor Pesach pasoel - ongeoorloofd – raakte. Vandaar uit ontstond de verwarring waardoor rijst onder kitnijot - verboden voedsel tijdens Pesach – is gaan vallen.
Een ander verhaal volgens bronnen in de charedische wereld is dat iemand bonen had gemorst op kitnijot. Vandaar dat Asjkenaziem niet alleen rijst, maar ook peulvruchten [dus ook pinda's] onder kitnijot rekenen.
Toch ontstaat de laatste jaren naast de verwarring ook een irritatie onder sommige charediem betreft de onthouding van peulvruchten tijdens Pesach. Zo willen sommige charediem deze minhag versoberen.
Zowel op gebied van ethiek als halacha ontstaat er een groot probleem om deze minhag te versoberen. Ethisch gezien is het versoberen van de kitnijot een manier om het halachisch systeem te verzwakken. Het begint altijd met het ontwortelen van de minhagiem - de gewoonten [tradities]. Zo ontstond ook het liberalisme onder de Joden in Duitsland in de 19e eeuw. Deze liberalisme begon met kleine dingen zoals muziekinstrumenten toelaten in de synagoge, mannen en vrouwen gemengd laten dawnen – bidden en gebeden uitspreken het Duits. Het doel van deze hervorming was het ontwortelen van de hele Halacha.
Halachisch gezien valt dit verzwaarde verbod betreffende de kitnijot onder de Asjekanziem wel degelijk onder halacha! Waarom? In een traktaat in Pesachiem wordt gesteld dat wanneer een generatie een minhag op zich neemt, blijft deze halachisch van kracht op de toekomstige generaties. Want het is namelijk "minhag Jisrael k'din" - de officieel aanvaarde gewoonte van de Gemeenschap van Israël is wet.
Dus ook al is deze Asjkenazische minhag ooit met 1 of meerdere ongelukjes ontstaan, de réden van deze minhag is niet relevant, maar het gevolg van de reden is wel van belang! Het gevolg is namelijk dat de kitnijot werd uitgebreid met rijst en peulvruchten. Dat dit toevallig gebeurd is door een paar ongelukjes, is gewoonweg niet ter zake. Dit besproken gevolg valt nu onder de Halacha dat alleen voor Asjkenazische Joden geldt!
Het is daarom heel belangrijk voor mensen om deze minhag - iedere minhag - serieus te nemen en niet lichtvaardig met minhagiem omgaan om vervolgens te gaan besluiten om eentje te negeren.
©Jodendom Online 2015 |