Chesed betekent voor alle schepsels: mensen, dieren en planten. Ook dieren kunnen ingezet worden voor chesed.

“Oemah ha'artes hasjmenah hiw' 'iem raza hasjesj bah ets iem 'ajin... en hoe is het land – is het vruchtbaar of is het mager – en zijn daar bomen in of niet?” [Barmidbar/Num. 13:20].

Volgens de Gemara refereert Mosje met de vraag of er bomen in Erts Jisrael staan naar Ijov [Job]. Hij wist immers heus wel dat er bomen in het land staan. Een boom is namelijk een toespeling naar een tsaddiek ĝamoer – een volledige rechtvaardig persoon. “Hajesj bah 'ets... zijn daar bomen in...” bedoelt hij “is daar iemand die als een boom is, zelfs nadat je zijn takken en bladeren snoeit, het terug groeit naar nog grotere hoogten?”. Dit gebeurde ook met Ijov. Hij verloor alles, zijn gezin en zijn gezondheid. Hij kreeg daarvoor twee keer meer rijkdom, twee keer zoveel kinderen en leefde twee keer zolang. In feite vroeg Mosje aan de meraĝliem – verspieders – uit te kijken naar tsaddiekiem in het land die het land beschermden door hun zchoet – verdiensten. Maar hij had zich vooral gericht op Ijov. We hebben door de episode van Avraham Avinoe en Jonah namelijk geleerd dat Hasjem een heel stad wilt sparen als er sprake is van een klein handje vol bewoners die tsaddiekiem zijn.

In onze tijd geldt dit hetzelfde. Het is zelfs zo dat zelfs hele eenvoudige mensen hun omgeving kunnen redden. Zo dacht de omgeving van de Rav, toen er een epidemie uitbrak, dat het zijn zchoet was waarom het hele regio werd getroffen, behalve zij. Uiteindelijk liet Sjamajiem – de Hemel – zien dat de zchoet niet bij de Rav lag, maar bij een eenvoudige man die kosteloos zijn graafgereedschap uitleende voor begrafenisdoeleinden. Het resultaat was middah ĝneged middah – maat voor maat – waardoor zij werden gespaard van de dood.

In Rav Huna's stad werden de mensen tijdens een brand gered van het vuur omdat een eenvoudige vrouw haar buren haar oven uitleende wanneer zij klaar was en deze dus al opgewarmd was. Haar daad van chesed redde mensen van het vuur – middah ĝneged middah.

Deze incidenten laten ons zien dat simpele daden van zelfs eenvoudige mensen groot kunnen zijn. Zo groot dat het levens redt. In Messilat Jesjariem – de Pad van de Oprechten – leren wij in hoofdstuk 1 dat alles wat een persoon doet, direct invloed heeft op de wereld om hem heen. Hasjem heeft deze wereld geschapen met de intentie voor avodah Hasjem – het dienen van Hasjem. Als iemand de intentie van de schepping een goede invulling geeft, verhoogd hij zichzelf en zijn omgeving. Andersom werkt hetzelfde. Als je awerot – zonden – doet, heeft dat impact op jezelf, maar het heeft ook een vernietigende invloed op je omgeving.

Bron: Limud Yomi Deel I

@Jodendom-online 2015