In november 2015 heeft de Europese Commissie besloten dat producten van de zogenaamde 'bezette gebieden' (Judea, Samaria, de Golanhoogte en Oost-Jeruzalem) moeten worden gelabeld. Dit betekent dat appels van de Golanhoogten, bloemen uit het Jordaandal of cosmetica uit de Dode Zee en alle andere producten uit die gebieden in Europa niet langer verkocht mogen worden onder het label van 'Made in Israël'. Het moet duidelijk zijn welke goederen of producten van de zogenaamde 'Joodse nederzettingen' afkomstig zijn.

Opperrabbijn Jacobs heeft 2 december jl. hier in het Engels over gesproken tijdens een symposium in het Europese Parlement te Brussel. Het volgende heeft hij gezegd in het licht van Chanoeka.

Laat ik beginnen met een citaat van ICEJ directeur Dr. Jürgen Bühler in het Europees Parlement in Brussel op het besluit om Israëlische producten te labelen.

"Het is een eenzijdige wet die ten onrechte Israël buitensluit en het is in strijd met de regels van de Wereldhandelsorganisatie. Waarom is de Europese Unie niet bereid om soortgelijke richtlijnen door te voeren betreffende goederen uit Noord-Cyprus of uit de Westelijke Sahara, gebieden die illegaal bezet zijn door Turkije en Marokko? Dit is een dubbel moraal," verklaarde in Duitsland geboren Bühler, "dit doet voor veel Israëli's denken aan de discriminerende wetten in Duitsland in de jaren 1930".

Ik wil niet helemaal teruggaan naar de jaren 30. Laat ik een recentere incident met u delen. In een lokale Nederlandse krant zag ik een enorme foto van een Israëlische tank met drie soldaten die op het dak dansten. Met deze tank zou een Palestijn moedwillig gedood zijn (snel werd het duidelijk dat dit niet waar was). Op dezelfde pagina stond een heel klein artikeltje over een minder beschaafd land waar 200 vrouwen werden geëxecuteerd wegens een vermoeden van prostitutie. Ik heb de krant benaderd en ik heb hen het volgende gevraagd: "Waarom wordt er een halve pagina aan één vermoord persoon (één te veel!) besteed, maar wanneer er tweehonderd mensen worden geëxecuteerd, worden daar er slechts een paar regels aan gewijd?” Hun antwoord was heel duidelijk: "Israël is een democratische staat met persvrijheid, maar in het land waar de tweehonderd mensen werden geëxecuteerd zijn er geen journalisten!"

Aangezien ik een rabbijn ben en geen politicus, wil ik geen politieke redenen aanhalen waarom labelen van Israëlische producten in mijn ogen allesbehalve constructief is in het brengen van vrede.
Volgende week [red. deze week] vieren alle Joden het feest van Chanoeka. Waar gaat Chanoeka over? En wat is het verband tussen Chanoeka en het labelen van Israëlische producten?

Er was eens een oorlog tussen de Joden en de Grieken. Waar draaide die oorlog om? De Grieken wilden dat de Joden hun manier van denken en hun manier van leven zouden accepteren. Joden moesten zich afdoen van hun joodse identiteit, moesten zich assimileren en onderdeel worden van de Griekse cultuur waarin alles ging over een krachtig, gezond, mooi lichaam en het dienen van afgoden.

De Joden streden tegen de Grieken en hoewel het Griekse leger veel, veel sterker en veel krachtiger was dan de kleine groep onervaren Joodse soldaten, slaagden de Joden er toch in om de Griekse troepen te veroveren. Een echt en zichtbaar wonder! En dan, als een direct gevolg op de Joodse overwinning, waren zij in staat om hun Heilige Tempel in Jeruzalem binnen te gaan en het licht van de Menorah opnieuw aan te steken.

Maar er was een tekort aan koosjer olie die nodig was om de Menorah aan te steken. De Joodse priesters zochten overal. Slechts een klein kruikje werd gevonden, genoeg om de Menorah voor slechts één dag aan te steken. Maar dan weer, een wonder! Het kruikje was in staat om de Menorah voor acht dagen van licht te voorzien, wat de Joden genoeg tijd gaf om nieuwe koosjer olie te fabriceren.

Hoe vieren wij Joden deze wonderbaarlijke overwinning?
Door de Menorah gedurende acht dagen als een herinnering aan te steken. Dit als gevolg van de overwinning, waren onze voorouders in staat om G'd te dienen in de Heilige Tempel in Jeruzalem. Is dit wel logisch? Zou het niet logischer zijn om ieder jaar opnieuw het wonder van het winnen van de oorlog in herinnering te brengen? Was de mogelijkheid om onze G'd te dienen in de Tempel in Jeruzalem geen gevolg van deze wonderbaarlijke fysieke overwinning!?

Het antwoord is: Ja, er was sprake van een moordzuchtige oorlog, maar als gevolg van deze oorlog was er licht. Met andere woorden: als je, Europees Parlement, echt vrede wilt tussen Israël en de omringende landen; vergeet dan de vernietigende oorlog, verspil geen tijd meer aan nutteloze discussies en roep geen negatieve gevoelens op!

Benadruk in plaats daarvan het positieve. Overigens is het labelen ook geen goed beleid voor de Europese Unie, want we zien nu al dat het labelen een controverse is. Het wekt niet alleen spanningen in Israël op. Ook binnen Europa creëert het spanning, met Hongarije en Duitsland als oppositie tegen deze maatregel. Negativiteit, vijandigheid werken namelijk altijd twee kanten op - zowel intern als extern.

Als het echte doel van het Europees Parlement het vrede stichten is, laat de wereld dan zien dat op zoveel plaatsen in Israël Joodse en Arabische Israëli's samen in vrede wonen, elkaar ondersteunen. Benadruk het feit dat veruit de meerderheid van de mensen in Israël en ook de meeste Arabieren buiten Israël, gewoon een normaal leven willen, een leven zonder bombardementen, zonder raketten, zonder angst, zonder vieze dodelijke politiek, zonder ISIS, zonder Hezbollah en zelfs zonder Hamas .......

Als het Europees Parlement een echte sjalom wil, stop dan met het labelen van Israëlische producten. Laat het Europees Parlement in plaats daarvan ook naar een kruikje met positieve koosjer olie zoeken en een kleine, maar zuivere vlam ontsteken om het Midden-Oosten ermee te verlichten. En zoals u weet, is een kleine vlam in staat om enorme hoeveelheid duisternis te doen verdwijnen.

©Opperrabbijn B. Jacobs 2015