“We’im-berie’ah jivra’ Hasjem oepatstah ha’adamah ‘et-pieha oeval’ah ‘otam we’et-kol-‘asjer lahem wejardoe chajjiem sje’olah wieda’tem kie ni’atsoe ha’anasjiem ha’elleh et-Hasjem wajhie kechaloto ledaber ‘et kol-hadvariem ha’elleh watibaqa’ ha’adamah asjer tachtejhem watiftach ha’arets ‘et pieha wativla’ ‘otam we’et-batejhem we’et kol-ha’adamah ‘asjer leqorach we’et kol-harchoesj…” “… En als Hasjem een fenomeen wil creëren, en de grond opent zijn mond en slikt hen en alles wat van hen is in, en zij dalen levend af naar Sje’ol - dan zullen jullie weten dat deze mensen Hasjem hebben geprovoceerd. Wanneer hij [Mosje] uitgesproken was, spleet de grond onder hen open. De aarde opende zijn mond en slikte hen en hun huishouden op, en alle mensen die met Qorach waren en met hun hele hebben en houwen….”.Bamidbar/Num. 16:30-33. Pasoek 33 meldt dat zij levend Sje’ol binnen gingen en de aarde [ha’arets] bedekte hen.
Vraagstelling: waarom spreken deze psoekiem over de Erets en Adamah met betrekking tot Sje’ol, gehinnom? Leven Qorach en metgezellen zonder eerst te sterven in de grond? Mosje vroeg namelijk dat Adamah zijn mond zou openen, maar dan lezen we in de Torah dat niet Adamah, maar Erets zijn mond opende. Dit is een directe verwijzing dat het om de zeven aardes gaat die in verband staan met gehinnom [Sje’ol]. We belichtten in het vorige hoofdstuk het zowel gasjmisje als de roechnisje aspect van de Sjeva Aratsot.
Wat Qorach en metgezellen overkwam is dat zij levend gehinnom afdaalden en wel in Erets, de diepste van de diepste. Dit in tegenstelling wat de nederige Mosje Rabbenoe vroeg aan Hasjem. Hij vroeg of Hij Adamah wilde laten openen in plaats van Erets. Mosje hoopte dat Qorach niet zo zwaar gestraft zou worden. Adamah deed vervolgens niet zijn mond open, maar Erets [waar het compleet donker is] wel. De kinderen van Qorah deden wel tesjoeva en kwamen terecht in een hogere plaats terecht van de Sjeva Aratsot. Echter de kinderen van Qorach [Bnej Qorach] hebben ook voor Qorach’s welzijn gedawnend toen zij tesjoeva deden waardoor Qorach wellicht in Sje’ol terecht kwam [ene keer leren we dat hij in Erets zit en dan weer in Sje’ol]. Wat er staat geschreven dat Bnej Qorach Tehilliem/Ps. 48 hebben gecomponeerd toen zij op de rand van gehinnom wankelden. Omdat gehinnom op dag twee is geschapen, is ook de gehinnom “kie tov... dat het goed was”.
We gaan nu gehinnom, waarvan in ingang in Gai zit, bespreken.
Rabbi Shmuel Eidels [1555–1631], ook bekend als de Maharsha, legt uit dat de zeven namen voor gehinnom overeenkomen met zeven verschillende plaatsen in gehinnom [Sotah 10b]. Midrash Konen [gepubliceerd in Rabbi J.D. Eisenstein's Otzar Midrashim, p. 256] schrijft inderdaad dat verschillende soorten zondaars verschillende plaatsen in Gehinnom bezetten:
Korach en zijn metgezellen zitten of zaten in Sje’ol.
De verloren zielen van de goddelozen zitten in Avadon.
Rovers en dieven, maar ook degene die loon achterhouden van arbeiders zitten of
komen in Be’er Sjachat.
Zij die verboden seksuele handelingen verrichten, zitten in Tit Hajawen [hoewel zij ook in Erets Hatachtit kunnen zitten, samen met de mensen die opzettelijk Sjabbat overtreden uit rebellie].
Lasteraars zitten in Tsal Mawet en
Degenen die ruzie maken met Torah Geleerden zitten in Erets Hatachtit, enzovoorts…
Toch zijn er bronnen [hoogst waarschijnlijk Reshit Chochmah] waarin Sjabbatovertreders en mensen die zaad verspillen op alle mogelijke wijzen in Erets Hatachtit zitten. Immers er wordt geleerd dat voor deze mensen geen toekomt zal zijn in Olam Haba.
Sje’ol is de minst ernstige Gehinnom, Avadon is een niveau lager waar de straf ook zwaarder is. Be’er Sjachat bestaat voor nog zwaardere zonden dan Avadon, enz. [Sotah 10b] Wanneer iemand veroordeeld is voor - chas wesjalom - Bor Sjaon, dan gaat hij na zijn straf naar Be’er Sjachat, daarna klimt hij op naar Avadon en uiteindelijk naar Sje’ol. Wanneer hij in Sje’ol zijn tijd gezeten heeft, is de ziel schoon gewassen en klaar gestoomd voor Gan Eden in Olam Jetsirah.
Er wordt gesteld dat wanneer een ziel - chas wesjalom - in Erets Hatachtit terecht komt, er geen weg terug meer is en Gehinnom nooit meer zal verlaten om uiteindelijk na de strafmaat iboed, vernietigd, te worden.
