De ziel van ieder levend wezen hoort Hasjem te danken Onze tsaddiekiem zijn voorbeelden van hoe iemand tevreden moet zijn met wat zij hebben. Hoewel zij een veel hoger spirituele standaard op zichzelf leggen, betekent niet dat wij dagelijks niet naar hen moeten kijken. Een vuistregel om tevreden te zijn met wat iemand heeft is letterlijk alleen het noodzakelijke te kopen. Vraag jezelf constant af of het item die je wilt aanschaffen echt noodzakelijk is, of dat het je plezier geeft in het wereldse. Dit kan zich inderdaad uiten in het aanschaffen van luxegoederen [secundaire goederen], maar een simpele lamp die iemand niet nodig had valt daar ook onder. Men zal zien dat men veel minder koopt, en meer geld overhoudt om mitswes te kunnen doen die voor Olam Haba bewaard worden. Oké, het huis is qua inrichting, keuken of sanitair niet meer up to date, maar alles werkt toch [dit betekent niet dat de ouderwetse spullen onfatsoenlijk moeten uitzien. Ook dat kan een awerah zijn om alles te laten verwaarlozen]?
Daarnaast rollen woorden van “ik ben tevreden” te snel uit de mond. Zonder hulp uit Sjamajiem is het bijna niet mogelijk. Op Sjabbat en ter afsluiting van de sederavond spreken we altijd “Nisjmat kol chaj” [de ziel van ieder levend wezen] uit. Het is voor vele Sfardische Joodse vrouwen de gewoonte dit dagelijks te doen. Ook Asjkenazische vrouwen mogen dit doen. Een belangrijke frase uit Nisjmat Kol Chaj is “‘Ejn anachnoe maspieqiem lehodot lecha, Hasjem, Eloqenoe weEloqej ‘Avotenoe… Wij kunnen U niet voldoende danken, Hasjem, onze G’d en G’d van onze voorvaderen…”. Door dit dagelijks te zeggen, wijst praktijk uit dat tevredenheid toeneemt en het verlangen naar onzinnige aanschaffingen afneemt!
Een laatste vuistregel Alles waarvan je geniet, is al een vorm van een beloning die je waarschijnlijk niet meer in Olam Haba zal krijgen, immers Hij geeft - zoals Tehilliem 37 al aangaf, geen buitensporige en zinloze dingen. Dus die ene onzinnige aanschaf dat tijdelijk ons blij maakt, kan in aftrek gaan van onze eeuwige beloning in Olam Haba. Waarom dit riskeren? Daarom moeten erg voorzichtig zijn met aanschaf van items, voedsel en dergelijke en altijd in overweging nemen of dit wel nodig is, immers het komt altijd uit een vorm van ontevredenheid met wat iemand op dat moment heeft. Dit geldt nooit voor items dat betrekking heeft met Torah, het doen van mitswes en het doen van chesed [hoewel aan chesed - met name aan het geven van geld - ook regels en limits aan verbonden zijn] en natuurlijk hetgeen je echt nodig hebt..
Bronnen: Hamaspieq Le’ovdej Hasjem, hfst 9 Hahistapqoet [met weinig tevreden zijn] en hfst 8 Habitachon van Rabbenoe Avraham ben RaMBaM Torot Tovot Halevavot, sja’ar Haknie’a [Poort van Nederigheid] van Rabbenoe Bachaya