Sjawoeot gaat het onze volkswording als volk van het Boek, het accepteren van de Tora. Er bestaan vele soorten joden maar we hebben allen een fundament: onze Tora. De Tora is ons baken, een licht dat ons door donkere tijden voert.

We leven in een beangstigende tijd. Gelukkig zijn de meesten van ons gezond en doen wij ons best om dit ook te blijven. We vierden Israels 72e verjaardag. Israel staat als nummer 1 in de strijd tegen de Corona. HaSjeem moge Zijn volk beschermen.

Corona is altijd slecht, kaaskoek alleen als je moet matigen vanwege je dieet maar Sjawoeot is alleen maar groots.
Sjawoeot is voor mij het feest van top-inspiratie. De natuur is in volle bloei en het potentieel van de Schepping is op zijn mooist. Sjawoeot is een Tora-feest. Dat betekende voor mij persoonlijk dat ik op deze dag eerst ging Toraleren in de gemeente. Dat is altijd een feest. De mensen waren altijd super geinteresseerd. Daarna leerden we thuis door met een kleine kring zeer gemotiveerde wakkere geesten. Daarna dawwenden (bidden) we in de vroege ochtendgloren. Moe? Beetje. Maar wel super voldaan.

Dit jaar leren we per Zoom. Maar de Tora blijft gelijk. Ik zie de Tora als de blauwdruk van de wereld en de Talmoed als de blauwdruk van ons denken. Elk jaar gaan we langs de feesten in een opwaartse spiraal die ons steeds dichter bij G’d en de uiteindelijke Messiaanse verlossing brengt. Het is een cyclus van bevrijding met Pesach, Openbaring met Sjawoeot en G’ddelijke bescherming en menselijke vervulling met Soekot, het Loofhuttenfeest.

Ik geloof in G’d, die de mens zijn topervaringen en ultieme ontplooiing biedt. Zo een extase ervaar ik bij Tora leren. Jodendom concentreert zich op het intellect. Daar zie ik enorme mogelijkheden. Onze emoties zijn belangrijk voor de balans in ons persoonlijke en sociale leven maar het denken biedt ongelimiteerde mogelijkheden voor onze vooruitgang. En bij het woord vooruitgang voel ik niet primair de technologische vooruitgang, die juist in onze tijd extreme proporties aanneemt maar veel eerder een oneindig toegroeien naar het G’ddelijke in de wereld. G’d is oneindig. Dus dit groeien naar G’d stopt nooit. Het gaat na je dood net zo goed door als tijdens en voor je leven. Het leven voor en na deze wereld zie ik als een continuum in verschillende gedaanten die heden, verleden en toekomst verbindt in een fluidum.

Met een mooie melodie kan ik meedijnen en in opzwepende muziek kan ik helemaal opgaan maar het meest opwindend vind ik een intellectueel hoogstandje. Als mijn vrienden een moeilijk probleem oplossen en dat nog goed kunnen uitleggen ook, gaan nieuwe werelden en vensters voor mij open. De computer met opengaande vensters waar ongekende werelden zich openbaren, leggen mijn kinderlijke extase misschien het simpelst uit. Maar daarmee hebben we ook de toekomst.

Ik ben een cerebraal type en geloof dat ons denken de absolute toekomst heeft. Het moderne tool hierbij is de computer. Wat een panorama van Openbaring! Wij hebben een ongekend potentieel om te groeien. Het grootste deel van onze hersenen ligt braak en wordt zelden gebruikt. G’d heeft niets voor niets geschapen. Onze grote hersencapaciteit stelt ons in staat om in de toekomst onze hersenen aan te sluiten op de www.wereldcomputer en alle feitelijke informatie vrij simpel in ons brein op te slaan. Dit is geen toekomstmuziek. Er bestaat al brain-machine interfaces – waarmee verlamde mensen via hun gedachten robotarmen kunnen besturen.

Dit is niet eng. Het is een voorbode voor een ongebreidelde expansie van onze intellectuele groeimogelijkheden. We hoeven dan niet meer 10 tot 15 jaar van onze jeugd te verdoen met het uit ons hoofd leren van allerlei belangrijke en onbelangrijke feiten. Die feiten krijgen we ingeseind via de brain-computer interface. We functioneren dan op een veel hoger niveau. We kunnen onze resterende hersencapaciteit gebruiken om creatief te zijn en nieuwe werelden te scheppen met ongekende mogelijkheden. En dan zijn we weer een beetje gestegen op die ladder naar het steeds weer hoger verbinden met het Opperwezen.

Ongetwijfeld ligt achter dit toekomstperspectief een nog abstracter en heftiger toekomstperspectief waar we op dit moment nog geen idee van hebben omdat dit ons voorstellingsvermogen nu nog even te boven gaat. Maar in G’ds oneindige wereld van Openbaring na Openbaring zal alles mogelijk blijken en bestaat het woord `onmogelijk’ niet.

Maar hoe kan er sprake zijn van oneindig veel mogelijkheden? Een leven met G’d is toch ongelofelijk beperkend? Dit mag niet, dat mag niet, dit moet en dat moet. Het lijkt een religieus keurslijf waar je nooit meer uitkomt! Dat lijkt inderdaad zo aan de buitenkant maar dat is het helemaal niet voor de binnenkant.

Ik neem altijd het voorbeeld van Sjabbat vieren. Van de buitenkant klinkt het vreselijk beperkend en wereldvreemd om alle computers, faxen, radio, I-pads, twitter, mail, facebook, muziek, auto’s en what`s-up uit te zetten maar ik beleef dat als de grootste vrijheid als al die media eens niet aan mij trekken voor die 25 uur, die de Sjabbat duurt. Pas dan kan ik werkelijk tot mezelf komen, kan ik eens rustig een stuk Talmoed of halacha, joodse wetsvraagstukken overdenken zonder constant gestoord te worden door dingen, die er in mijn leven eigenlijk helemaal niet toe doen.

Ik ben onvrij als ik allemaal dingen moet doen die ik niet leuk vindt. Maar ik voel me helemaal vrij als ik allemaal dingen mag en kan doen die aansluiten bij alles wat ik altijd al wilde. Mezelf en mijn potentieel uitleven ervaar ik niet als onvrijheid. Ik doe wat ik ben en dat met het grootste plezier. Ik ga uit mijn dak als ik kan doen waar ik mijn hele leven al naar verlangd hebt. Ik realiseer mijn idealen. Ik ga voor dat waarvoor ik me geschapen voel. Dat is mijn subjectieve gevoel voor vrijheid.

Juist in de geest kan ik oneindig groeien en me ontplooien naar wat ik werkelijk ben. Dan smelt alle aardse onvrijheid, waar we nu eenmaal aan vast zitten als sneeuw voor de zon. Die dagelijkse rompslomp is vervelend, maar die valt in het niet bij die onmetelijke spirituele vrijheid, die ik krijg door contact met het Oneindige.

Dat contact ligt in ons bereik. Daarom is het Jom tov omdat die vrijheid blijheid toen en vandaag, dat contact met het Oneindige, een vaste plek in onze kalender en in ons leven heeft gekregen. Ik mag inderdaad niet rijden, geen TV kijken en niet telefoneren maar al die dingen houden mij alleen maar af van mijn ware leven, de essentie waar het allemaal om draait in mijn leven. Daarom is Jom tov voor mij een oase van simcha, ware blijheid!

©Opperrabbijn R. Evers 2020