De plek waar de rechtvaardige zijn beloning ontvangt wordt vaak in verband gebracht met de Gahn Ehydehn, de tuin van Eden. Dit is niet dezelfde fysieke plaats waarin Adam en Chava hier op aarde leefden. Het is een plek van spirituele perfectie. Er zijn verschillende omschrijvingen van de Gahn Ehydehn. De één omschrijft het als een rust die men ook tijdens de Shabbat ondergaat en deze rust is een-zestiende van de plezier van de Olam Ha-Ba. Andere bronnen vergelijken het met een glimp van de Olam Ha-Ba wat men vergelijkt met het hebben van gemeenschap op een warme zonnige dag. Wij kunnen deze plek bevatten, zoals een blinde de kleuren begrijpt. Het is dus niet te bevatten.

Alleen de uiterst rechtvaardigen gaan direct naar Gahn Ehydehn. Een gemiddeld persoon gaat naar een plek waar het gestraft en/of gezuiverd wordt. Deze plek heet de Gehinnom. De Jiddische uitspraak is ons bekender: de Gehenna. Soms wordt het ook She´ol genoemd. Vanuit de Joodse mystieke visie wordt iedere zonde die wij plegen een demon (volgens het Jodendom een engel van vernietiging) gecreëerd. Na onze dood worden wij door de door onszelf gecreëerde demon gestraft. Sommige Joden denken net als de christenen dat de Gehinnom de ergste straf is die een mens kan overkomen. Hun idee van de Gehinnom komt overeen met de christelijke hel van vuur en zwavel. Andere bronnen vertellen dat de Gehinnom eerder een tijd is waar de ziel als een film zijn/haar leven objectief kan bekijken. M.n. worden de gemiste kansen en de zonden benadrukt. De ziel voelt dan diepe spijt om zijn/haar acties. De periode (volgens deze theorie) in de Gehinnom duurt, zoals we eerder aangaven m.b.t de rouwperiode, niet langer dan twaalf maanden. Na uiterlijk twaalf maanden zal de ziel zijn/haar plaats hebben in de Olam Ha-Ba. Meestal duurt deze periode geen twaalf maanden. De meest verdoven ziel zal twaalf maanden plaats hebben in de Gehinnom. De bronnen verschillen nog al van mening wat er na die periode van twaalf maanden met de meest grote kareet gebeuren zal. De één zegt dat de ziel van de kareet uiteindelijk vernietigend wordt en ophoudt met het bestaan, terwijl de andere bron zegt dat de ziel in constante pijn en spijt zal blijven bestaan.

Bronnen:
Judaism 101 van Tracey R. Rich
Jodendom voor beginners van Lou Evers

©Jodendom-online 2003