Rabbi Nachman leert in Likutei Moharan II dat wanneer mensen ver van Hasjem zijn verwijderd en niet dichter tot Hem willen komen, zij geen helderheid [inzicht] hebben. Zij denken niet na over hun leven en brengen hun geest niet tot rust. We moeten ons volgens de Joodse vorm van mindfulness ons dus afvragen wat het doel is van de verlangens en zaken in deze wereld zijn. Wanneer je over deze vraagstukken nadenkt - zowel fysieke als emotionele genoegens naar bijvoorbeeld zoeken naar eer - zal voor zeker terugkeren tot Hasjem. Je zal de stem van jouw eigen ziel waarnemen die jou oproept naar Hasjem terug te keren.
Met andere woorden. Joodse mindfulness zorgt ervoor dat ieder mens terug kan keren tot Hasjem!
Verdriet is een grote blokkade om die helderheid van jisjoev hada’at in iemands leven te kunnen hebben. Ook blokkeert het de helderheid van iemands levensdoelen. Uitsluitend door simcha [blijdschap] is iemand in staat op zijn geest te concentreren, na te denken en helderheid te krijgen. De reden is dat blijdschap of geluk onderdeel is van vrijheid. Iemand zou niet echt vrij kunnen zijn wanneer hij of zij verdrietig is. Wanneer onze geest in ğaloet - ballingschap - van verdriet verkeert, dan kunnen we niet nadenken over de belangrijke levensvragen: wie zijn wij? Wat is ons ware doel in het leven en wat zijn onze positieve levensdoelen?
Door te kijken naar je goede daden en mitswot, leer je jezelf te waarderen, ondanks alle moeilijkheden waarin je verkeert. Als jij jouw goede punten echt waardeert en daarmee blij bent, zal ook jouw geest hierdoor worden beïnvloed, leert Rabbi Nachman. De geest zal helderheid krijgen om ons ware doel te begrijpen en daarover na te denken. Geluk en helderheid stellen ons in staat om in een staat van mindfulness te komen.
Een mooi voorbeeld wie jisjoev hada’at toepaste was Avraham Avinoe. De RaMBaM leert in Misjna Torah, Wetten van Afgodenaanbidding, hoofdstuk 1 dat Avraham Avinoe van jongs af aan stil stond in het heden, in het moment, terwijl hij omringt werd met afgoderij. Desalniettemin ging hij vragen stellen. Avraham Avinoe, nog maar drie jaar oud, begon dag en nacht te zoeken en na te denken: hoe is het mogelijk dat deze planeet en de hele schepping zo harmonieus samenwerken zonder iemand daar invloed op zou hebben? Wie laat de planeet draaien? Het is onmogelijk dat het vanuit zichzelf draait! Hij had zoals wij geen leraar of iemand die zijn vragen kon beantwoorden nodig. Terwijl hij omringd werd door een cultuur van afgodenaanbidding, stopten zijn hart en geest nooit met zoeken naar helderheid en bleef hij maar nadenken, totdat hij de waarheid vond.
Misschien mogen we concluderen dat Avraham Avinoe door middel van jisjoevhada’at een revolutie van geloof in Hasjem veroorzaakte in de wereld, omdat hij de moed had en vastberadenheid bezat om de waarheid, helderheid, te zoeken. Hij dawende - bad, mediteerde en zocht totdat Hasjem Zelf Zich aan Avraham Avinoe openbaarde. Zijn zoektocht heeft meerdere jaren gekost.
De beschrijving van de RaMBaM van Avrahams zoektocht, lijkt hij een rolmodel voor mindfulness, en dat is het nadenken over de zin van het leven en het zoeken naar goddelijkheid op ieder moment van het leven.
