Een baanbrekend onderzoek heeft uitgewezen dat in de laatste twintig jaar het percentage van religieuzen onder de IDF-kapiteins zijn enorm gestegen. Dit meldde Arutz7 een korte tijd geleden. Zo was 1990 2,5% van het IDF-kapiteins van huis uit vroom en volgens statistieken was het aantal in 2007 toegenomen naar 31,4%. Bij het ontbreken van data met betrekking tot gegevens van individuele vrome militairen, werd het religieus karakter van de IDF-kapiteins op hun religieuze naleving onderzocht.

Degene die religieuze middelbare scholen hadden doorlopen, werden bestempeld als 'religieus', terwijl degene die niet op een religieuze middelbare school hadden gestudeerd, als niet religieus werden gemarkeerd, terwijl zij vandaag de dag wel vroom kunnen zijn, doordat zij na hun schooltijd baal tesjoeve deden (het terugkeren van seculier Joods naar religieus Joods). Daarnaast toonde het onderzoek aan dat niet de huidige staat de motivatie van vrome IDF-ers zijn, maar de Halacha, de Joods religieuze wet. Met andere woorden, het aantal religieuzen binnen IDF kunnen zelfs hoger liggen dan de toegenomen 31.4%, omdat de vrome die de religieuze middelbare school niet hebben doorgelopen, niet in deze percentage zijn meegerekend.

Onderzoek wees het volgende uit:
in 1992 waren zeer weinig IDF-kapiteins van religieuze huizen. Tussen 1993 en 2000 nam het aantal religieuzen sterk toe. De percentage liep op van 2,5% naar 15,5%. Vanaf 2001 ging het helemaal hard, want geen jaar daarna kwam de percentage onder de 22,5%.
Naast dat de 'terugtrekking' van Israël uit Gaza een reden voor religieuze jongeren was om als kapitein om het IDF te dienen, was vooral – aldus het onderzoek - vervreemding onder de religieuze Zionisten dat toenam.

De scherpe toename van het aantal religieuze militairen die de rang van kapitein ambiëren gaat terug naar de voorbereidingsprogramma voor het leger (mechina) - gevestigd in de religieuze gemeenschap - in de late jaren 80 vorige eeuw. Het programma was er voor bedoeld jonge mannen te informeren over Tora, de zionistische waarden en de waarde van het dienst doen in het leger. Op de mechinot (meervoud van mechina) konden studenten na de middelbare school een jaar Torastudie krijgen, om vervolgens het reguliere leger in te gaan.
Onder de mechinot afgestudeerde jongeren, gingen 80% inderdaad het dienst in, wat 40% van alle militaire besloeg. 20%-25% van hen werden werkelijk kapitein. Dit staat weer in schril contrast met de 7%-9% van de seculiere militairen.

Tot op heden was het IDF huiverig om informatie te publiceren over de religiositeit binnen het leger. Het onderzoek dat deel in Ha'aretz werd gepubliceerd, werd mede mogelijk gemaakt nadat IDF-ambtenaren besloten om een aantal geclassificeerde gegevens - verzameld door Manpower Divisie - naar buiten te brengen. De auteur van het onderzoek is zelf een IDF-kapitein. Met het oog op de nationale veiligheid, is zijn naam anoniem gebleven.

In 1999 is de Nahal Charedi (ook wel bekend als het Netzach Jehoeda Bataljon) opgericht om Charediem (vrome Joden) te stimuleren en voor hen mogelijk te maken om het Israëlische leger te kunnen dienen. Met slechts 30 militairen in haar eerste bataljon, wordt er nu ruim 1000 militairen getraind en het heeft al een reserve bataljon.

Met de komst van de Nahal Charedi kwam hierin een ommezwaai. Mannen raakten geïnteresseerd in het dienen van het leger en kunnen op een eenvoudige wijze onderwijs krijgen, maar daarnaast ook een beroepsopleiding volgen. Ook krijgen zij de mogelijkheid zich geheel aan de Halacha (Joodse religieuze wetten) te kunnen houden. Ook binnen de IAF (Israëli Air Force) worden de Charediem voorzien van glatt kosjer voedsel en ook daar mogen zij dagelijks studeren en dawnen (bidden).
Inmiddels beslaat 70% van de Religieuze Zionisten de Joodse vromen die van huis uit Charedi zijn!

Ook vrouwen hebben in Israël dienstplicht, waardoor er een probleem vanuit de Halacha is ontstaan: er zijn geen vrouwen toegestaan binnen het bataljon van de Nahal Charedi te functioneren. Daarnaast hebben de Nahal Charedi de beste hersjer en de best mogelijke supervisie over de kasjroetwetten. Torastudie gaat onder begeleiding van Rabbinale mentors.

Tot nu toe is het IDF huiverig voor de anathema binnen de charediwereld. Terwijl de religieuze Zionisten al lang onderdeel van het IDF zijn, trokken de Charedi Joden zich meer en meer terug van de nationale dienstplicht, waardoor de fundamentele meningsverschillen omtrent de seculiere aspecten van de staat een heet hangijzer werd. De weigering van het dienen van het leger bemoeilijkte de Charedi Joden om in aanmerking te komen voor werk, maar het blijft daarbij een teer punt bij seculiere Joden, die de Charedi's openlijk beschuldigen van het verzaken van hun verantwoordelijk voor het welzijn en bescherming van land en burgerij.