Al eeuwen lang, tot op de dag van vandaag met name op de Chassidische Cheiders, beginnen Joodse kinderen traditioneel hun de Torastudies vanaf Parasja Wajjiqra. Het lijkt wat vreemd dat een kind de toegang tot de wereld van de Tora krijgt met een studie over de offers aan Hasjem.

Waarom beginnen de lessen niet met het verhaal van de Schepping in het boek Bereesjiet of het verhaal van de bevrijding van Israël uit Mitsrajiem (Egypte)?

De Midrasj legt uit dat kinderen puur zijn en nog niet aan de zonde hebben geproefd. Daarom wilt G'd dat zij hun Torastudie beginnen met de passages over de offers in overeenstemming met de principe: "laat hen die zuiver zijn met de dingen in aanraking komen die ook zuiver zijn"" (Midrasj Tanhoema, sectie 96).

Jonge kinderen zijn emotioneel nog niet uitgerust om met bepaalde onderwerpen, die je in de Boeken Bereesjiet en Sjmot tegenkomt, om te gaan. We willen niet dat bij hun binnenkomst in de wereld van de Torastudie de kinderen de chaos in Bereesjiet en de ontberingen in Sjmot tegenkomen. Volwassenen, die in een wereld leven van vervreemding, zonde, onrechtvaardigheid en chaos, kunnen zichzelf gemakkelijker met de verhalen uit Bereesjiet en Sjmot identificeren dan kinderen. Kinderen daarentegen komen in de wereld van de Tora binnen nadat de Misjkan is gebouwd en gevuld is met de heerlijkheid van G'd. Wajjiqra begint: "En Hij riep Mosje en G'd sprak tot hem vanuit de Misjkan zeggende..."

Toch lijkt deze idealistische aanpak nog steeds vreemd omdat het geen betrekking heeft op het belang van Parasja Wajjiqra of kinderen de regels over de offers tot in de kleinste details moeten leren. Bovendien is het geen garantie dat kinderen in hun zuiverheid in staat zijn al het materiaal van de zuiverheid van het onderwerp goed kunnen leren of dit allemaal begrijpen. De bovenstaande Misdrasj richt zich voornamelijk op de metafysische afstemming van het geestelijke niveau van kinderen en het spirituele niveau van Parasja Wajjiqra.

Het principe "laat hen die zuiver zijn met de dingen in aanraking komen die ook zuiver zijn" leert kinderen verantwoordelijkheid te dragen. Volwassenen kunnen deze zuivere zaken niet meer begrijpen. Alleen kinderen met hun zuivere zielen kunnen dit. Vanwege hun naïeve, directe, ongerepte benadering van het leven, zijn kinderen beter in staat te begrijpen wat het aanbieden van offers inhoudt. Volwassenen zijn niet in staat de intense verlangen dat Cain en Havel hadden om G'd offers te brengen. Alleen kinderen kennen die emotie.

Het idee van superioriteit van het kind is middels de Tora te onderbouwen. De logica dat een kind onschuldig is, is geen probleem die we moeten tackelen, maar het is eerder een troef! Alleen onschuldige kinderen kunnen de subtiele emoties die in de wetten van de offers worden uitgedrukt begrijpen. Alleen zij zijn in staat de geheime weg om dichter tot Hasjem te komen bevatten, omdat zij ongeschonden van zonden zijn. Het woord qorban komt van de wortel qarov, wat 'dichter tot G'd komen' betekent.

Het perspectief van een kind is een instrument die volwassenen kunnen gebruiken op het zuivere begrip van de offers te heroveren en degene die afgedwaald zijn hun verlangen om nog dichter tot G'd te komen te herwinnen. Daarom spreekt Jesjahoe tegen de volwassenen die van G'd zijn afgedwaald en gebruik maken van het aanbieden van een offer om het echte verlangen dichter bij G'd te komen te kunnen vervangen.

Lees Parasja Wajjiqra daarom vanuit het perspectief van een kind, want deze parasja herinnert de volwassene dat het offer de functie heeft niet om het verlangen naar G'd te vervangen. Offers zijn een uiting naar G'd dat onze zielen verbonden zijn met onze lichamen. De functie van offers is dus niet - zoals in de moderne zin gezien wordt – dat je deze geeft zonder iets terug te verwachten, maar het Bijbelse zin: het geven om dichter tot G'd te kunnen komen.

@Rabbijn prof. Efraim Sprecher 2011