Herdenking Kindertransport Vught 1943 - 10-6-2018 |
|
|
Wederom zijn we bijeen, met een diep gevoel van verbondenheid. Zoals de tekst op het kindermonument aangeeft:
“Het kind is er niet……en ik, waar moet ik heen? ” ( Genesis 37:30 ) Ik denk dat we allen de weg kwijt zijn, niet weten waarheen te gaan. Hoe lang nog zullen er broertjes en zusjes kunnen komen die zich de kinderen van de kindertransporten herinneren? De herinnering wordt steeds vager, het speelgoed onderaan het monument wordt steeds speelser, de met... |
|
|
|
|
Ik weiger mij als Jood te verbergen |
|
|
Na incidenten heeft de Duitse Centrale Joodse Raad Joden afgeraden om in grote steden een keppeltje te dragen. De zorgen zijn begrijpelijk, maar het advies is slechts symptoombestrijding. Je verstoppen door onzichtbaar te worden, heeft geen zin.
De discussie rond antisemitisme laaide onlangs verder op nadat een Israëlische student met een keppeltje filmde hoe hij in Berlijn op straat werd geslagen met een riem. Ik begrijp de zorg van de Centrale Joodse Raad in Duitsland, die Joden... |
|
|
|
|
Opperrabijn Jacobs: 'Vrees moet er zijn voor G'd, niet voor terroristen' |
|
|
Israël bestaat op 14 mei zeventig jaar. Trouw vraagt vijf bekende Nederlanders met Joodse wortels over hun band met de staat. Opperrabbijn Binyomin Jacobs (69): ' Israël is eeuwig. Dat er Palestijnse opstanden op de agenda staan beangstigt mij niet.'
Hoe viert u de verjaardag van Israël? "Dat heb ik al gedaan, op 18 april, toen de staat volgens de Joodse kalender zeventig werd. In een kasteel in Wassenaar organiseerde de Israëlische ambassade een receptie met... |
|
|
|
|
Samen tegen secularisme |
|
|
De Dag van het Jodendom wil de kennis over het Jodendom onder christenen bevorderen en de dialoog tussen Joden en christenen stimuleren. Een zeer belangrijk initiatief, maar daar mag het niet bij blijven.
In verschillende Europese landen werd woensdag de Dag van het Jodendom gehouden. Ook in een aantal Nederlandse bisdommen worden jaarlijks rond deze datum bijeenkomsten georganiseerd. Dit jaar stond de dag in het teken van het doorgeven van de traditie in het Jodendom en christendom.... |
|
|
|
|
Het Spoor naar Auschwitz |
|
|
Een documentaire die op indringende wijze een vraag probeert te beantwoorden: waarom kwam er geen hulp? Waarom werd er geen enkele poging ondernomen om de massamoord verder te verhinderen? Waarom deed de wereld alsof ze niet wisten wat zich in de hel van Auschwitz afspeelde, terwijl ze het wel wisten? Waarom kregen de Nederlandse Joden geen voedsel pakketten van hun Rode Kruis? En waarom was er voor hen die de verschillende hellen hadden overleefd na de oorlog geen opvang? Waarom kreeg mijn... |
|
|
|
|
Terug naar normaal |
|
|
Gewoon even voor privé redenen weggeweest. Een bar mitswa van een kleinzoon in Brooklyn, New York. Absoluut geen nieuws en geen enkele reden om dit heugelijke feit te delen via de media. Niet dat ik ervoor zou waken om privé en zakelijk strikt gescheiden te houden. Mijns inziens hoort bij een rabbijn privé en zakelijk niet te bestaan, alles dient privé te zijn, ook het zakelijke. En andersom natuurlijk idem dito. Overigens denk ik dat collega’s predikanten... |
|
|
|
|
Welke kant gaan we op in 5778? |
|
|
Het is alweer een flinke tijd geleden dat een vriend bij mij thuis op bezoek kwam om mij voor te stellen aan een Syriër, een moslim die tot het christendom was bekeerd. Dat bezoek van een uurtje heeft een diepe indruk op mij gemaakt en van tijd tot tijd komt dat bovendrijven in mijn gedachten. Deze man vertelde mij, wat ik eigenlijk al wist, dat hij was opgevoed met de wetenschap dat Joden verdelgt moeten worden. Maar als kind wist hij niet of Joden mensen waren, dieren of dingen. En... |
|
|
|
|
Jacobs in Oekraïne, dag 7 – terug uit Kiev |
|
|
‘We horen in Kiev geen geschut, zoals in Marioepol. De oorlog is hier ver vandaan, maar tegelijk akelig dichtbij. De rabbijn van Donetsk ontmoeten wij in zijn cultureel centrum te Kiev. Hij is in Israël geboren en is twintig jaar geleden naar de Oost-Oekraïense gegaan met zijn familie om daar de Joodse gemeenschap te dienen.
Drieduizend families telde zijn gemeenschap. Hij had tien rabbijnen die voor en met hem werkzaam waren. Een imperium had hij daar opgebouwd.... |
|
|
|
|
Jacobs in Oekraïne, dag 6 – verwardheid |
|
|
‘Morgen zal het de laatste dag worden. Eerst nog twee ontmoetingen in Kiev, dan naar het vliegveld en dan na landen thuis en sjabbat: rust!
Rust? Ik weet het niet. Op dit moment gonst er van alle door mijn hoofd. Ik ben verward. De vreugde en het verdriet dwalen steeds door elkaar heen. Ik doel niet op de massagraven die zich tussen Kiev en Odessa bevinden, en die Koen mij onderweg vandaag opnoemde: Odessa (30.000), in tientallen stadjes rondom Odessa, Uman (25.000 waaronder duizend... |
|
|
|
|
Jacobs in Oekraïne, dag 5: Yeka Girls |
|
|
‘Hoewel ik begrijp dat het vandaag mijn vierde dag in Oekraïne was – mijn eerste dagboekverslag was nog thuis – lijkt het alsof ik hier al weken ben. Ik ben trouwens niet in de Oekraïne, maar in Oekraïne, zonder de. Hoewel de logica hiervan nog niet tot mij doorgedrongen is, ben ik hierop geattendeerd door deskundigen. Het is even dat ook u dat weet, geachte lezer van mijn dagboek, dat eigenlijk een nachtboek is, omdat ik het iedere avond schrijf. Meestal... |
|
|
|
|
|
|