(Kaver Rabbi Nachman in Uman, Oekraïne.)

Rabbi Nachman van Breslov stond met zijn leerlingen op een morgen bij het raam toen een begrafenisstoet voorbij trok. Zoals gewoon liepen de mensen in de stoet huilend en weeklagend achter de kist aan. Rabbi Nachman draaide zich naar zijn leerlingen om en zei: "Waarschijnlijk ligt de ziel van de dode man nu dubbel van het lachen bij het zien van deze grote scène die deze mensen maken. Wanneer iemand dood gaat heeft iedereen verdriet als of zij eigenlijk zeggen: ‘wat zou het toch fijn geweest zijn jij iets langer in deze wereld was gebleven, zodat je nog meer lijden en moeilijkheden te verduren zal hebben gehad!'"

Rabbi Nosson, de leerling die de Rebbe het dichtst nabij lag, was erg onzeker over de woorden van zijn Rebbe: "en de Gehenna dan? Zelfs in de volgende wereld zal hij niet vrij van lijden zijn, omdat hij niet rechtvaardig genoeg was om de kwellingen van de Gehenna te kunnen ontlopen. Hij zal in het hiernamaals ook te lijden hebben."
"Maar hij zal uiteindelijk uit de Gehenna komen, en dan is zijn kwelling voor altijd voorbij," antwoordde Rabbi Nachman, "zodra hij van zijn zonden in de Gehenna is gereinigd, dan is zijn  ziel gezuiverd en hij zal van zijn beloningen voor zijn goede daden die hij in deze wereld heeft gedaan genieten."
"En de gilgoel dan?" vroeg Rabbi Nosson, "wat als hij nu weer gereïncarneerd moet worden? Wat heeft het voor zin om deze wereld met al zijn moeilijkheden te verlaten, om vervolgens steeds weer terug te moeten komen?"
"Wanneer hij voor het Hemelse Gerecht komt," antwoordde de Rebbe hem, "hij kan een hardnekkig argument geven die in zijn voordeel pleit waardoor hij een gilgoel in wat voor manier, vorm of hoedanigheid zal ontlopen".
"Kan hij dat echt doen?" vroeg Rabbi Nosson verder, "hoe zit het dan met het weigeren van het  vonnis van het Hemelse Gerechtshof? Zal dit echt in zijn voordeel zijn wanneer hij het vonnis weigert te aanvaarden?"
"Natuurlijk helpt het hem," ging de Rebbe door, "Hij kan voor het Gerecht staan en er op staan ‘doe wat Je met me wilt doen in deze Hemelse Sferen - stuur mij naar het Vagevuur voor ieder detail van mijn zonden als dat zou moeten, maar laat mij als Je blieft niet terug gaan naar de fysieke wereld. Rond het hier maar af.' Als hij hierin stellig, echt stellig in blijft en hij verandert niet van mening, dan zal het hem zeker helpen".

Rabbi Nosson nam deze les van Rabbi Nachman zeer serieus en nam dit compleet in zijn gedachte op, zodat hij alles goed zou onthouden. Hij bad dat, wanneer het zover zou zijn om naar de Volgende Wereld te gaan, dat hij deze les zou herinneren, zodat hij hetzelfde verzoek voor het Hemelse Gerechtshof kon indienen om zo voor gilgoel gespaard te kunnen blijven.
"Wat er ook met me hier gebeurd," zou hij zeggen, "het zal altijd beter zijn dat terug naar aarde te moeten en weer blootgesteld te worden aan al die gevaren en misleidingen van het materiële leven."

Nadat Rabbi Nachman op zijn 39e in 1810 aan tuberculose stierf, werd het voor de Breslov Chassidiem de gewoonte om tijdens Rosj Hasjana bij zijn graf samen te komen. Rabbi Nosson was gewoon te zeggen: "Als ik zeker zou weten dat een keer in je leven het bezoeken van het graf van mijn Rebbe een verdienste voor mijn ziel zou zijn, dan zou ik kiezen om reïncarneren".

Na de val van het Communisme in 1989, kunnen de Joden hun pelgrim naar het graf van Rabbi Nachman op Rosj Hasjana hervatten! Jaarlijks verzamelen op deze nieuwjaarsdag bijna duizend Joden, vanuit diverse achtergronden, bij het graf van Rabbi Nachman. Vele geloven dat deze mensen de zielen zijn van Breslovers uit een vorig leven, die nimmer in staat waren zijn graf tijdens Rosj Hasjana te bezoeken, maar wel die diepe verlangen koesterden. En misschien, wie weet, was de ziel van Reb Nosson onder hen...

(Bron: Jewish Tales of Reïncarnation van Rabbi Yonassan Gershom)

©Jodendom-online 2008