Hoe staan de Joden t.o.v. de gojiem; de niet-Joden? Mogen zij met hen trouwen? Kunnen niet-Joden een plek krijgen in de Olam Ha-Ba (hiernamaals)? Hoe word je Jood?

Jodendom en andere religies
Het Jodendom is van mening dat rechtvaardigen uit alle naties het recht op een plek in de komende wereld hebben (belangrijkste regel sinds het bestaan van de Talmoed). Dit staat in schril contrast met het Islamitisch geloof (je moet Allah als G´d aanvaren en als moslim leven wil je behouden zijn) en in sommige opzichten met het Christendom, waar gezegd wordt dat Jezus de énige Weg tot haSjem is. Wat dat betreft is het Jodendom niet dwangmatig en erg tolerant. Over het algemeen erkent het Jodendom dat de Moslims en de Christenen dezelfde G´d aanbidden en kunnen zij door het Jodendom wel degelijk als rechtvaardigen worden bestempeld, zolang ze maar de wil van G´d doen.

Ten opzichte van sommige Christenen en Moslims zien de Joden zichzelf niet beter dan andere mensen. Het Jodendom erkent wel dat zij het uitverkoren volk van G´d is, maar erkennen het uitverkorenheid niet als superioriteit t.o.v. de niet-Joden. In de Talmoedische Avodah Zarah 2b kun je lezen dat G´d de Tora aan alle natiën van de wereld aanbood, alleen waren het de Joden die het accepteerden. In zeventig talen werd de Tora uitgesproken. De overleving gaat dat de Tora als laatste aan de Joden werden aangeboden. Zij aanvaarden de Tora alleen maar omdat HaSjem een berg boven hun hoofden hield! In Exodus 19:17 staat dat het kamp aan de voet van de berg staat. Letterlijk zou het onder de berg bedekt betekenen. Een andere traditie vertelt dat G´d de Joodse natie gekozen heeft, omdat zij het onaanzienlijkste van alle naties waren, zodat hun succes zal altijd aan G´d toegeschreven worden. Het is dus duidelijk dat het een misvatting is dat Joden zich superieur voelen. Deze misvatting wordt vooral in het Christelijke wereldje opgevat.

Doordat de Joden de Tora hebben aanvaard, hebben de Joden een speciale status, maar verliezen deze wanneer ze niets met de Tora doen. De zegeningen die het volk ontvangt door het aanvaren van de Tora, heeft een hoge prijs: Joden hebben een grotere verantwoordelijkheid dan de gojiem. De gojiem dienen alleen aan de 7 simpele, maar rechtlijnige Noachitische mitzwot te houden, terwijl de Joden 613 mitzwot hebben. Het Jodendom gelooft dat G´d ook straft wanneer men niet aan de 613 mitzwot houden, maar een goj zal daarop niet afgestraft worden.

Gojiem
Goj betekent letterlijk ´natie´. Het impliceert de andere natie dan de Kinderen van Israël. Een goj is geen scheldwoord, zoals sommige christenen het wel eens ervaren. Sterker, ook Kinderen van Israël worden in de Tora ´goj´ genoemd als ´goj kadosh´; heilige natie: En gij zult Mij een koninkrijk van priesters zijn en een heilig volk  [goj kadosh] (Ex. 19:6). Echter door de Jodenvervolging en andere antisemitische toestanden door de eeuwen heen, is de term ´goj´ soms een negatief woord voor ´heiden´. De echte beledigende woorden voor niet-Joden is shiksa (vrouw) en shkutz (man). De stam is Shjien-Kaf-Tsadê wat afstotend en walgelijk betekent. Shiksa wordt meestal gebruikt wanneer een niet-Joodse vrouw met een Joodse man is getrouwd. Dit komt vanuit het idee van een  gemengd huwelijk binnen het Jodendom. Een shkutz wordt meestal bij antisemitische mannen gebruikt.

Gemengde huwelijken
Kinderen van Israël mogen niet aan gemengde huwelijken toegeven (Deut. 7:3-4). Wanneer een Jood met een Christen trouwt, zal het kind meestal christelijk worden opgevoed. Kinderen van een Jood en een niet gelovige worden meestal niet gelovig opgevoed. M.a.w. het komt zelden voor dat kinderen van een gemengd huwelijk Joods worden opgevoed. Slechts 28% van deze kinderen worden Joods opgevoed (bron: the Council of Jewish Federations). Dat is schrikbarend weinig. Vandaar de afkeuring van gemengde huwelijken binnen het Jodendom.

Bekering
Joden hebben naar de goj geen bekeringsdrang. Sterker, volgens de Halacha (Joodse Wet) raden de rabbijnen de gojiem af om zich tot het Jodendom te bekeren. Zoals we al zeiden zijn de Joden gebonden aan 613 mitzwot en de gojiem aan de 7 Noachitische Wetten. Wanneer de goj niet in staat is aan de 613 mitzwot te voldoen èn omdat Joden verantwoordelijk zijn voor elkaar, is het beter voor hem/haar dat hij/zij goj blijft. De rabbinale autoriteit moet de bekeerling dus eigenlijk afraden, om zeker van te zijn dat de toekomstige bekeerling serieus en gewillig is om deze extra verantwoording te nemen! Wanneer een persoon is bekeerd, begint de proseliet (Jodengenoot) als eerste de religie, de Wet en de gewoonten van het Jodendom te leren. Dit duurt minimaal 1 jaar, omdat de toekomstige bekeerling eerst alle Joodse feestdagen moet meemaken. Maar er wordt rekening gehouden dat de ene toekomstige bekeerling sneller leert dan de ander.

Wanneer deze studie compleet is, wordt de proseliet voor de Beit Din gebracht. De Beit Din is de Rabbinale Gerechtshof. De Gerechthof neemt een examen af en beslist of hij/zij klaar is om een Jood te worden. Wanneer de proseliet geslaagd is voor de mondelinge examen, volgen de rituelen. Wanneer de proseliet een man is, wordt hij besneden (wanneer hij om een andere reden besneden is, dan wordt er een speldenprikje voor een drupje bloed gegeven als een symbolische besnijdenis). Zowel de man als de vrouw worden ondergedompeld in de mikvah, de rituele onderdompeling; doop. Theoretisch gezien is de bekeerling klaar. De bekeerling is net zo Joods als iemand die als Jood geboren is. In praktijk worden de bekeerde Jood omzichtig behandeld. De als Jood geboren Joden zijn erg argwanend naar hen, omdat het Jodendom slechte ervaringen met bekeerde Joden heeft. Maar men houdt in het achterhoofd dat Avraham zelf een bekeerling was en zo ook de Moabitische Ruth, de oma van Koning Dawid.

Bron: Judaism 101 van Tracey R. Rich

©Jodendom-online 2003