11 Niesan 5784 | 19 april 2024
Artikelen
Jodendom in praktijk     Hasjkafa     Feest- en Gedenkdagen     Samenleving     Geschiedenis     Antisemitisme     IsraĆ«l     Media     Publicisten     
Futurica voor tijdens de corona
Publicatiedatum: dinsdag 17 maart 2020 Auteur: Opperrabbijn Evers | 1.094 keer gelezen
Opperrabbijn R. Evers, Mosjiach [Messias], Wetenschap, Einde der Tijden, Corona »

Neurowonderen en de nieuwe dimensies met Messiaans vleugje. Beangstigend en ontzagwekkend tegelijkertijd.

De wereld wordt met de dag kleiner. We worden steeds meer met elkaar geconfronteerd.

Gevangen in de plaats en tijd
Toen G’d de wereld schiep, creeerde hij naast licht ook de begrippen plaats en tijd. Wij zitten gevangen in de plaats en tijd en kunnen er bijna niet boven uit stijgen.

Internet is het volgende stapje op weg terug naar het Opperwezen. Hoezo? Tijd en plaats zijn onze menselijke begrenzingen. Tevens vormen zij barrieres tussen G’d en de mens. Het Opperwezen is boventijdelijk en boven plaats verheven. Maar met het verstrijken van de tijd en het uiterst langzaam – maar zeer zeker – teruggroeien naar het Opperwezen – hetgeen de concrete invulling is van de Messiaanse tijden – worden wij geconfronteerd met het fenomeen internet. De Messiaanse tijden zullen rond het jaar 6000 in de joodse jaartelling aanbreken.

Alles gaat sneller
Internet heeft vele voor- en nadelen. In ieder geval is een ding duidelijk: alles gaat opeens veel sneller. Een van mijn Rebbes (leraren) vergeleek de millennia met de dagen van de week. We zitten in de Joodse jaartelling aan het einde van het zesde millennium (5780). Dit is in termen van dagen van de week vrijdagnamiddag. In een Joods gezin gaat vrijdagmiddag alles opeens veel sneller omdat de Sjabbat – een microcosmos van de Messiaanse tijden – er aan komt.

Opheffing van barrieres tijd en plaats
Internet zorgt voor (een beetje) opheffing van de barrieres tijd en plaats. Met een druk op de knop verleg ik het centrum van mijn belevingswereld naar de Kotel, de Klaagmuur, naar het andere eind van de wereld (Australie) of naar het uiteinde van de kosmos (Mars). En dat allemaal binnen een mum van tijd. Heel lang geleden duurde de reis naar Israel bijna een jaar, nu overbrug ik deze afstand fictief in luttele seconden of reeel in enkele uren.
Dat was volgens mij ook G’ds bedoeling toen Hij de wereld schiep. Wij maken een tergend langzame evolutie mee waarin de mensheid langzamerhand – hierin uiteraard geïnspireerd van Boven - wordt voorbereid op het Messiaanse vredesrijk maar ook op de ongekende mogelijkheden in een wereld waarin G’ds wonderen in de natuur steeds meer door ons ontdekt worden.  

Totale Voorzienigheid
Het zal niemand verbazen als ik ga stellen, dat ook dit fenomeen door de G’d van de geschiedenis zo voorzien en bedoeld is.

De zesduizend jaar van deze wereld
Laten wij nu ons oor eens te luisteren leggen bij wat onze Wijzen uit de Talmoed ons over de nieuwe wereld, de tijd van de Masjieach, te vertellen hebben.

Volgens de Talmoedische traditie zal deze wereld zoals wij die in de huidige gedaante kennen, zesduizend jaar voortduren.  

Drie maal twee duizend: drie duidelijk onderscheiden perioden en tijdsgeesten
Volgens de Talmoed waren de eerste tweeduizend jaar van deze wereld een geestelijke chaos, een tijd zonder enig besef van Tora geweest. In het jaar 1948 na de Schepping (3830 jaar geleden) stond Avraham, onze Aartsvader op en begon met het verspreiden van het Monotheisme en Tora-kennis.

Precies 500 jaar later openbaarde het Opperwezen Zich in hoogsteigen persoon aan het Joodse volk. De Tora werd gegeven in het jaar 2448 na de Schepping, en de tweede periode van tweeduizend jaar was de periode waarin de Tora uitgewerkt werd, en uiteindelijk ook de Mondelinge Leer (de Talmoed en essentie van het Jodendom) werd opgeschreven.  

De laatste tweeduizend jaar van de zesduizend jaar die wij te gaan hebben in deze G’dsverduistering, wordt het tijdperk van de Masjieach genoemd. Het Messiaanse tijdperk is nog steeds niet aangebroken. Niettemin geloven wij steevast in de komst van de Masjieach.

In zijn twaalfde geloofsartikel bespreekt Maimonides de komst van de Masjieach: “Ook wanneer hij lang op zich laat wachten, hoop ik niettemin iedere dag op zijn komst”. Met dit geloofsartikel op de lippen trokken honderdduizenden gelovigen de gaskamers binnen. Geloof geeft ons kracht tot hoop en hoop wekt op tot liefde.

Hoe moeten wij de Apocalyps van het Jodendom theologisch voor stellen?

Noodzaak van de Masjieach
Waarom staat bij ons de Masjieach centraal? Ieder religieus mens zal zichzelf bij tijd en wijle de vraag moeten stellen: “Hoe kan het zijn, dat Hasjeem (G’d) een wereld heeft geschapen, die niet altijd even perfect overkomt?”. Het antwoord luidt dan, dat de Masjieach in staat zal zijn de mensheid – ook in retrospectie – de ogen te openen en de totale G’ddelijke Voorzienigheid en Heelheid in de hele Schepping te tonen in alle aspecten van de geschiedenis. De Masjieach toont ons hoe achter iedere molecuul G’ds Wezen verborgen zit. G’d zal Zich aan de mensheid tonen‚ zoals de zee vol water is‘. Een van de betekenissen van deze laatste uitdrukking is, dat de wereld begint en ophoudt waar men het Opperwezen in de materie herkent.

We zullen in de Messiaanse tijden steeds nader tot G’d groeien. Daar G’d oneindig is, is ook dit groeiproces oneindig. Hoe dichter men bij G’d is, hoe ‚verlichter‘ men is en hoe groter de kennis van alles, van de Tora maar ook van de wereld om ons heen in al zijn details.

Zoals de wereld eens uit G’d ontstond, zo zal deze ook weer teruggroeien en uiteindelijk ‘oplossen’ of verdwijnen in het G’ddelijke. We bezingen dit proces in ons eerste ochtendgebed Adon Olam.

Langzamerhand vallen alle stukjes van de puzzle op hun plaats. Alles wat er ogenschijnlijk scheef ging, wordt nu weer langzamerhand gerectificeerd en weer richting de G’ddelijke perfectie aan het begin van de Schepping gestuurd.

Neem onze terugkeer naar Israel.  

Israel
De eindtijd ligt niet meer veraf. In de Talmoed is de belofte vastgelegd, dat de Masjieach zich omstreeks het jaar 6000 zal openbaren (nog 220 jaar dus). Als de schijn niet bedriegt, lijkt een begin van dit bevrijdingsproces reeds op gang gekomen te zijn.  

De bekende Talmoed commentator Maharasja (Rabbi Samuel Edels, 16e eeuw) beschrijft een oude traditie, waarin een bepaalde politieke vrijheid in het land Israël wordt aangekondigd voor de komst van de Masjieach.

De Tora-exegeten Ramban en Redak vermelden verder, dat inzameling van de ballingen (kibboets galoejot) onder de auspiciën van de volkeren zal geschieden, terwijl de Talmoed hieraan toevoegt, dat de bodem van het land Israël weer gecultiveerd zal worden voor de komst van de Masjieach. Al deze voorwaarden zijn heden gerealiseerd.

1   |   2      »      
Copyright © 2020 Jodendom Online
 
 
Contact Zoeken Noachieden Online Beheer
 
Copyright © 2024 Jodendom Online. Alle rechten voorbehouden.