 De recente gebedsbijeenkomst in Jeruzalem was een van de grootste bijeenkomsten van Joden sinds de Openbaring op Berg Sinaï. Meer dan 50.000 Joden kwamen bijeen om samen te bidden. Er werd zelfs een speciale zegen gereciteerd voor een bijeenkomst van deze 50.000 Joden. Het was voor de charediche publiek een gouden kans om rechtstreeks te communiceren met hun seculiere broeders, om hun angsten weg te halen en om de groeiden verdeeldheid te overwinnen die onze natie dreigt uiteen te scheuren.
Toen de immense gebedsbijeenkomst voorbij was, had Mi Sjebeirach [zegeningen en zegeningen speciaal voor de IDF. Luister hier] moeten worden gereciteerd als een gebaar van zorg en medeleven voor onze heldhaftige en heilige soldaten die hun leven riskeren om ons te beschermen en die ons in staat stellen de Tora in veiligheid te bestuderen.
Spreuken 3 zegt: "Want de wegen van de Tora zijn zoet en aangenaam en al haar paden leiden naar vrede." Dit gebedsbijeenkomst was een geweldige kans om de hand te reiken en vrede te sluiten met onze seculiere broeders in Israël. Hoe komt het dat dit eenvoudig gebaar van medeleven en vriendelijkheid niet in acht werd genomen? Waar is de liefde en zorg voor álle Joden, vooral voor degenen die dagelijks hun leven wagen om ons te beschermen tegen onze onverzoenlijke vijanden? Wat een gemiste kans van Kiddoesj Hasjem. Een verloren educatief magisch moment van verzoening verdween zo in de afvoer.
Rabbenu Bachye en de Sefer Hachinuch spreken beide over het uiten van waardering en dankbaarheid [Hakarat Hatov] de essentie, maar ook het fundament van het Jodendom is. In feite stelt de Midrasj in Wajjiqra [Leviticus] Rabba 9:"Derech Erets Kadma Latorah... hoffelijkheid, fatsoen en zorg voor anderen gaan de Tora voor." Rabbi Chaim Shmuelevitz Z"T, de Rosh Yeshiva van de Charedi Mirrer Yeshiva Jeruzalem, noemde de gesneuvelde IDF-soldaten 'Haroegei Lod', de martelaren van Lod, van wie de Talmoed in Bava Basra 10 meent dat geen Tsaddiek hun niveau in Olam Haba kan bereiken. Rabbi Shmuelevitz huilde ook om hen en sprak iedere Jom Kippoer over de noodzaak van de erkenning van de gevaren waar de IDF-soldaten dagelijks aan worden blootgesteld. Wij zijn onze IDF een enorme schuld, dankbaarheid en waardering [Hakarat Hatov] verschuldigd en daarom moeten wij dit in onze sjoels uitdrukken door speciale gebeden en zegeningen voor de IDF uit te spreken.
Er bestaat een verbazingwekkende Baal Haturim op Wajjiqra 6:4: "De Kohen zal zijn uniform dragen om de as van het altaar te verwijderen." Hetzelfde woord voor uniform, mido, wordt ook gebruikt als verwijzing naar de militairen van het leger van Dawied Hamelech. Waarom? De commentaar Baal Haturim luidt: "De priesterlijke gewaden zijn als het uniform van het Israëlische gevechtssoldaat." Op basis van deze Baal Haturim, stel Rav Tzvi Yehudah Kook Z"T dat het IDF uniform van vandaag ook met de kedoesja - heiligheid - van de Bigdei Kehoenah [de priesterlijke gewaden] vergeleken wordt. Daarom oordeelde Rav Kook dat wanneer een IDF-soldaat voor het eerst zijn uniform aantrekt, moet hij 'Sjehechejanoe' reciteren. De Lubavitcher Rebbe Z”T legt uit dat de IDF-soldaat 24 uur per dag, 7 dagen in de week, zich bezig houdt met de 'milchemet mitswe' [de Halachische plicht van oorlog]. Dit ter bescherming van het Joodse volk en het land Israël.
We hebben dus allemaal de Toraverplichting van Hakarat Hativ en Noseh b'ol Im Chavero [het delen van de lasten en het waarderen van de persoonlijke offers van onze medeJoden in de IDF].
|