| Suicide en Jodendom |
| Publicatiedatum: dinsdag 17 december 2019 |
Auteur: Opperrabbijn R. Evers | 1.668 keer gelezen |
|
|
| Halacha, Noachieden, Gezondheid, psychologie en sport, Leven, dood en Opstanding der doden » |
|
|
 De waarde van het leven
De zelfmoordenaar kon de waarde van het leven niet appreciëren. Deze mens was niet in staat om het doel, waarvoor hij geschapen werd, te begrijpen of op waarde te schatten. Behoudens de duidelijke ziektegevallen bleek de zelfmoordenaar niet in staat zijn leven inhoud te geven. De mens is geroepen om iets positiefs van zijn leven te maken, iedere dag en ieder moment. De Tora laat de mens de keus en schenkt ieder individu de vrije wil om te kiezen tussen goed en slecht, leven en dood: ‘Zie, ik houd u heden het leven en het goede voor, maar ook de dood en het kwade’ (Deut. 30:15-20). ’s Mensens belangrijkste opdracht is iets ‘goeds’ te maken van zijn leven en zijn tijd niet te verkwisten. Een middeleeuwse geleerde wijst op het merkwaardige feit, dat bij de meeste scheppingsdaden in de Tora vermeld wordt: ‘En G’d zag, dat het goed was’. Deze frase wordt niet vermeld bij de Schepping van de mens omdat het goede van de mens niet zozeer in zijn geboorte ligt maar veeleer tot ontwikkeling moet komen gedurende de rest van zijn leven. De mens moet het goede in zijn schepping gedurende zijn leven gestalte geven en waarmaken. Hierin ligt ook de betekenis van het vers: ‘Een (goede) naam is beter dan fijne olie en de stervensdag (is beter) dan de dag van de geboorte’ (Prediker 7:1). Indien de mens zich gedurende zijn verblijf hier op aarde een goede naam heeft weten te verwerven, dan is de dag van zijn overlijden beter dan de dag van zijn geboorte. De mens verschilt van het dier. De meeste dieren worden ‘volledig’, met al hun vermogens en instincten, geboren. De mens moet zichzelf ontwikkelen en perfectioneren.
Hoeveel de Chagamiem hechtten aan de waarde van het leven blijkt uit een uitspraak van Pirké Awot: ‘Beter één uur van inkeer en goeddoen in deze wereld dan het hele leven in de wereld, die komen gaat’ [Pirké Awot 4:22]. ‘Daarom werd de mens alleen geschapen’, verklaren onze Wijzen in de Misjna [B.T. Sanhedrien 37a], ‘om de waarde van het leven te tonen; iemand, die ook maar één individu doodt, wordt beschouwd alsof hij een hele wereld heeft vernietigd en iemand die ook maar één individu het leven redt, wordt beschouwd alsof hij een hele wereld heeft gered’. Suïcidale mensen staan meestal onverschillig tegenover de waarde van het leven.
|
| [1] « 6 | 7 | 8 | 9 | 10 » [18] |
|
|