[Devorah: dit artikel is geschreven voor de raketaanvallen op Tel Aviv/Jeruzalem sinds vorige week. Juist is dit artikel bedoeld voor Joden in diaspora]

Honderdduizenden mede-Joden worden aangevallen door raketten en mortieren uit Gaza. Sommige zijn fysiek gewond geraakt, maar nog meer zijn emotioneel getraumatiseerd en lijden aan een shock. Vele onder hen zijn kinderen.

Wat moet onze reactie zijn die in de omgeving van Jeruzalem-Tel Aviv wonen die tot nu toe niet zijn aangevallen? Hoe kunnen wij onze solidariteit aan onze lijdende broeders tonen?

De Tora vertelt ons dat Mosje Rabbenoe groeide op als prins aan het paleis van de para'o. Hij genoot van zijn leven in rijkdom, luxe en privileges. Toen groeide hij op, zoals de Tora verwoordt: "Hij ging naar zijn broers en observeerde hun lasten." Rasji legt uit dat Mosje om zijn onderdrukte broers en zusters gaf die slaven waren, maar hij wist dat hij geen deel kon zijn van hun ervaringen maken terwijl hij in luxe leefde. Dus "ging hij naar zijn broers" om aansluiting bij hen te vinden. Rasji legt uit: "Hij richtte zijn ogen en zijn hart, zodat hij met hen kon lijden."

Het delen van de last van het lijden van Joden wordt in de Talmoed 'nosei b'ol iem chavero' genoemd, wat betekent 'hij draagt het juk met zijn vriend'. De Talmoed zegt dat dit een deel van de mitswe van 'w'halachta bidrachav' is, wat 'wandelen in de wegen van Hasjem' betekent. Hoe is dit te identificeren met het joodse lijden.

Bij het geven van de Tora [Sjmot 24:10] zag het Joodse volk Hasjem op Zijn Troon van Glorie zitten en aan Zijn voeten lagen saffieren gesneden in de vorm van bakstenen. De vraag is waarom bakstenen? Rasji legt uit terwijl het Joodse volk slaaf werden gemaakt in Egypte, Hasjem deze stenen altijd bewaard heeft aan Zijn voeten om Zichzelf te herinneren aan de pijn en lijden van het Joodse volk.

Wat betekent dit? Waarom werd van alle G'ddelijke attributen juist deze door het Joodse volk aan de Troon van G'ds Glorie gezien? En heeft Hasjem echt een baksteen nodig als rekwisiet om hem te helpen te herinneren aan de slavernij en het lijden van het Joodse volk in Egypte?

Zeker niet. Hasjem heeft helemaal geen geheugensteun nodig! Echter de stenen die de Joden aan G'ds voeten zagen zijn een boodschap aan ons. Een les wat essentieel is voor een trouwe Jood. Als je je echt als een Jood wilt opstellen moet je de lasten en de pijn van andere Joden delen. Hoe delen wij die lasten? Wij delen deze door hen te helpen aan hun behoeften en constant bewust zijn door om te kijken naar onze mede-Joden. Het is niet genoeg dat we enkel kennis nemen van hun lijden en angst. Zij moeten voortaan in het midden van ons leven staan. Dit is wat wij van de visioen van de stenen aan Hasjems voeten kunnen leren.

We moeten bijeenkomsten en publieke lezingen organiseren over Tehilliem [Psalmen] op onze scholen en jesjivot en eisen dat onze regering de handen van de IDF los te maken en de IDF laten doen wat nodig is om de hedendaagse Amaleq te verslaan.

©Rabbi prof. E. Sprecher 2012