Met de komst van Mosjiach ben Joseef zal de 'Or Harisjon – het licht van Dag Een – naar beneden komen. Dit zal zoveel kedoesja, heiligheid, brengen dat iedereen die dan leeft zal sterven [net zoals bij Matan Tora]. De mens moet sterven. Hoe goed iemand ook geleefd heeft, de zoehama – spirituele vuil – kleeft aan ieder lichaam waardoor het lichaam niet in staat is de kedoesja te bevatten. Daarbij is de ziel dan nog niet in staat het lichaam te zuiveren. Het lichaam moet sterven, zich van de zoehama ontdoen om zo weer opgebouwd te worden zodat de ziel het lichaam weer kan betreden en op een later moment wel in staat is het lichaam te zuiveren.

De RaMCHaL leert dat het vast staat als een huis dat wat er ook gebeurd deze wereld zoals wij die kennen niet langer dan zesduizend jaar zal bestaan. Wij leven in jaar 5777. Het is dan een noodzakelijkheid dat de uitverkorenen hun perfecte toestand te bereiken. Hier stapt Mosjiach ben Dawied ten tonele, omdat dit zijn taak zal zijn. Zijn taak zal tweehonderd en tien jaar duren. En zij die dan leven zullen geen bechirah – vrije wil – meer kennen, omdat wij dan terugkeren naar de staat van Gan Eden ten tijde van Adam Harisjon toen het kwaad nog geen integraal onderdeel van ons was.

Echter bij de komst van Mosjiach ben Dawied, zal de Opstanding der doden van alle mensen uit de geschiedenis die het waard zijn om op te staan, verrijzen. Het is daarom ook een keihard gebod, een keiharde mitswa, om in Techiat Hametiem te geloven. De reden is dat Techiat Hametiem het omgekeerde proces is van de zonde van Adam Harisjon. Voordat hij van de vrucht van de Boom van Kennis van Goed en Kwaad at, was het kwaad alleen extern het lichaam. Iets kwaads was zo overduidelijk, waardoor het geen invloed op je bechirah, vrije wil, had. Het zou zelfs onlogisch geweest zijn om een misstap te doen. Volgens de Zohar was Adam Harisjon zo'n spiritueel wezen waar het spirituele boven het fysieke stond. Hierdoor was zijn huid ['or – אור] doorschijnend was zoals licht ['or – עור]. Onze huid van vandaag is solide en ondoorzichtig, waardoor ons vermogen om boven de natuur uit te stijgen en spiritueel te reageren om onze omgeving beperkt wordt. Door het eten van de Boom, ontstond er een spirituele afstand tussen Hasjem en de mens. Hasjem verborg Zijn 'gezicht' – hester paniem – waardoor de voorkeur voor het fysieke bij de mensheid en de Schepping centraal begon te staan.

Deze status van de mens waar het fysieke op de voorgrond is gaan staan, is voor hogere spirituele gebieden onaanvaardbaar en dan in het bijzonder van Gan Eden. Daarom moet de mensheid door de geschiedenis heen het proces die Adam Harisjon door zijn zonde op gang heeft gebracht, weer terugdraaien naar voor het moment voordat alles verkeerd ging. Deze periode van terugdraaien, het 'herbouwen' wordt "Techiat Hametiem” – de Opstanding der doden – genoemd.

Deze periode wordt gekenmerkt door het feit dat mensen sterven, in de grond ontbinden als onderdeel van de verzoening proces, om vervolgens wordt opnieuw op een veel hoger spiritueel vlak opgebouwd te worden. In vergelijking met vandaag de dag, zullen mensen die uit de dood opstaan als een engel lijken ten opzichte van de mensheid nu die zo vast zit aan het fysieke.