"Avraham liep met hen op om hen te begeleiden." (Gen. 18:16)

De RaMBaM schrijft in Hilchot 14:1 het volgende: "Het is een mitswe door de Geleerden vastgesteld om de zieken te bezoeken, nabestaanden te troosten, de doden voor hun begrafenis te begeleiden, een bruid uit te huwelijken en gasten te begeleiden wanneer zij weggaan."

De Eik van Mamre [Chevron] waar het afspeelde. Foto is uit 1900.

De RaMBaM geeft een korte lijst van vijf mitswes wat wij voor andere mensen moeten doen. Als je mensen zou vragen om te stemmen voor de meest belangrijke mitswe en meest onbelangrijke mitswe, denk ik dat de uitslag het uitleiden van gasten bij de stemmers tot de minst belangrijke mitswe beschouwd wordt.
Maar de RaMBaM zegt in zijn volgende halacha (14:2): "De beloning voor het uitleiden van gasten is groter dan de rest. Dat is de erfenis die onze Aartsvader Avraham heeft vast gesteld."

Hoe is dit mogelijk? Je komt in een ziekenhuiszaal. Jouw vriend ligt daar zwak, ziek en misselijk. Jij bezoekt hem en jij dawnent voor hem. Jij vrolijkt hem op. Je hebt hiermee een grote mitswe gedaan.
Jij gaat sjive zitten. De nabestaanden hebben zo juist een geliefde verloren en hij voelt zich verdrietig en depressief. Jouw woorden van troost verwarmt zijn hart. Jij doet hem beter doen voelen. Jij hebt zijn geest verhoogt. Dat is een hele mooie mitswe.
Jij regelt een begrafenis, jij regelt een bruiloft. Fantastische mitswes.
Maar wat bereik je door jouw gasten jouw huis uit te begeleiden [note Devorah: iemand bij zijn vertrek uitlaten en een stukje op te lopen]? Hij heeft genoten van zijn maaltijd aan jouw tafel. Hij is verzadigd. Hij gaat naar huis en jij loopt met hem even op het huis uit. Wat is daar zo bijzonder aan? Waarom is dit de grootste mitswe van al deze vijf mitswes?

Datzelfde eik van Mamre maar dan anno 2008. Moet je  eens voorstellen hoe oud die is!

Omdat je een gast voorbij jouw deur begeleid, toon jij aan hem jouw respect voor hem. Jij geeft hem waardigheid. Jij erkent dat hij iemand is die jouw aandacht en zorg verdient. Dat is het meest belangrijke behoefte van de mens. Het is als de lucht die zij hebben in geademd.
Wij kunnen wel even zonder eten overleven. Wij kunnen wel even zonder water overleven. Wij kunnen in lompen lopen. Wij kunnen dit allemaal dragen zolang wij met respect als mensen worden behandeld. Dat is wat de Gemara in Ketoevot 111b zegt dat het schenken van een glimlach een grotere mitswe is dan iemand op een milkshake te trakteren.

Dat is de Erfenis van Avraham.

©Rabbi Professor Efrayim Sprecher 2010