Zo begint één van de meest tragische gebeurtenissen uit de Joodse geschiedenis, een die ons tot vandaag toe plaagt. Machlokes, ruzie, tegenstellingen, debatten, politieke gevechten: dat zijn allemaal woorden die de situatie van Korach en zijn volgelingen in iedere generatie daarna kenschetsen. We kunnen onszelf nooit bevrijden van discussies. Soms is het l'sjeem Sjamajim, serieus voor de zaak van de Hemel: om gehoorzaamheid te bevorderen aan  Tora en mitswot, om godsdienstige afwijkingen uit te bannen en om de uitdagers van Tora te weerstaan. Maar meestal is het hoofdzakelijk uit een zucht tot erkenning en een gevecht om de macht. Sommigen gaan zover, om uit eigenbelang de Tora-wetten te verklaren op een manier die henzelf het beste dient, daarbij de ware bedoelingen van Tora ver­draaiend en de boodschap ervan ondermijnend, zodat zij zichzelf en hun eerloze boodschap kunnen presenteren in een positief licht. Dat is precies wat Korach deed.

Rasji haalt Chazal aan, die de kritiek van Korach op Mosjé Rabbeinoe verklaren. Korach deed het voor alsof hij een godsdienstig dispuut had: hij had een vraag over de wet. Hij kwam met zijn misleidde volgelingen voor Mosjé, gekleed in een mantel die geheel van techelet was, een purperkleurige wol. Volgens Tora moet één van de tsietsiet-draden zo gekleurd zijn. Zij vroegen Mosjé: „Heeft een talliet dat helemaal van techelet is, ook tsietsiet nodig?"  Mosjé antwoordde bevestigend. Daarom begonnen zij hem uit te lachten. „Hoe is dat mogelijk? Als een kleding­stuk van een andere stof is gemaakt, wordt het vrijgesteld met één enkele draad techelet, zou dan een kledingstuk dat helemaal van techelet is gemaakt, niet zijn vrijgesteld van deze vereiste?"
Zo begonnen ze, door Tora te misbruiken voor hun ketterij. Wat was Korachs fout? Hij was geen dwaas. Hij was geleerd genoeg om te weten dat een talliet dat geheel van techelet was, tsietsiet moest hebben.

In de Be'eer Mosjé, legt de Ozrover Rebbe, zl. uit, dat Korach's fout was, dat hij alleen naar de kleur van zijn talliet keek, maar niet naar het onderliggende motief voor de mitswa. Hasjem is niet geïnteresseerd in kleuren; Hij wil dat wij Zijn mitswot doen en daarmee Zijn G-ddelijk decreet uitvoeren. Dus aan een talliet van techelet moeten nog steeds tsietsiet bevestigd worden, want Hasjem heeft gezegd dat een vierhoekig kledingstuk tsietsiet moet hebben, ongeacht de kleur.
Korach vroeg of een huis vol seforiem, godsdienstige boeken een mezoeza nodig heeft. De Tora-afdelingen welke in de mezoeza zitten, staan toch geschreven in al die boeken! Ook hier miste Korach de betekenis. De Tora gebiedt ons een mezoeza aan onze deurpost te bevestigen, om ons eraan te herinneren van wie dat huis is. Hasjem is de werkelijke eigenaar van dit huis; Hij beschermt het huis en zijn inwoners. De mezoeza helpt ons daar voortdurend aan te herinneren. De inhoud van het huis is daar irrelevant voor. Korach keek naar de buitenkant en zag een kleur en een mezoeza.Hij gebruikte zijn hersenen niet om dieper na te denken, om door het oppervlak heen te graven. Dat is precies het  probleem dat zo velen plaagt, die zichzelf van Tora hebben afgewend.

Bron: Joods Leven