 De primaire boetedoening van een offer wordt door de dienst bewerkstelligden niet door de bekentenis van zonde. Bekentenis is een apart onderdeel van berouw en boetedoening. Het is Hasjems grootste gave aan ons dat wij de gelegenheid krijgen om onze zonde weg te wissen, zodat wij een beter leven kunnen leiden. Een nieuw begin heeft alleen zin wanneer de zondaar
- echt berouw toont,
- doordat hij met zijn misdaden wordt geconfronteerd
- waardoor hij deze zal erkennen en
- ze oprecht wilt oplossen
- door te veranderen.
RaMBaM legt uit dat het gebod van berouw belichaamt wordt in het gebod dat jij je fout moet bekennen.
De verbale bekentenis van de Kohen Hagadol kan boetedoening voor een hele natie bewerkstelligen. Hiermee wordt de kracht van betekenis weer gegeven. Het is geen formule, maar een oprechte verklaring van wroeging.
Toen Rabbi Jehoeda Hannassi stierf, verklaarden zijn leerlingen dat een ieder die verklaarde dat hij dood zou zijn, zou eigenlijk aan het zwaard geregen moeten worden (Ketoebot 104a). Zij negeerde niet - en dat konden ze ook niet - het feit dat hij dood was, maar zij waren zo verdrietig dat zij het aan konden horen. In dat kader: mensen vinden het moeilijk om hun schuld te bekennen. Wanneer de Kohen hakadol de bekentenis met totale berouw uitsprak, was dit gelijk aan een offer en het offer had de kracht om boetedoening te kunnen doen (R'Josef Dov Soloveitchik)
Vs. 16:7-18 leert ons over de loten en de twee mannetjes geiten. De een werd een nationale zondoffer en de andere geit werd de drager van alle zonden van het volk, die over een klip in de woestijn geduwd zou worden.
...wenatan...ĝoralot... en zal loten plaatsen... (Vs. 16:8) Aharon deed twee loten in een doos. Ene lot werd gemarkeerd met lahasjem... voor Hasjem... en de andere werd gemarkeerd met la'azazel...voor 'Azazel... Een geit stond aan de rechter zijde - en de andere aan d linker zijde van Aharon. Hij haalde een lot met zijn rechter hand uit de doos en plaatse die op het hoofd van de rechter geit en vervolgens pakte hij de andere lot en plaatste die op het hoofd van de andere geit (Rasji).
Om er zeker van te zijn dat de twee geiten, die absoluut identiek waren, niet door elkaar gehaald zouden worden, bond de Kohen hagadol een rode wollen koord op het hoofd voor de geit van 'Azazel en een andere koord om de nek van de andere geit. Als de geit voor 'Azazel in de afgrond geduwd werd, veranderde de rode koord op een wonderbaarlijke wijze in het wit. De zonde van Israel was dan vergeven (Joma 39a).
Het gebod om een geit aan 'Azazel te geven wordt door de geleerden als een choq gezien, een irrationeel gebod. Een choq gaat het menselijke verstand te boven. Het concept dat een dier de zonde van een heel volk kan wegdragen is ook niet te begrijpen. Toch hebben de geleerden het geprobeerd om het uit te leggen: [list][*]het ritueel van de geit inspireert de Joden om berouw te hebben, omdat het dier met de zonden symboliseert dat iedereen zichzelf kan vrijmaken van alle lasten en zonden in het verleden en deze zo ver als het mogelijk is, van hen af kunnen werpen (RaMBaM)[*]Twee identieke geiten worden voor dit ritueel gebruikt om aan te tonen dat iedereen moet kiezen tussen goed en kwaad en dat geen mens op de wereld de luxe bezit zich neutraal op te stellen. Degene die niet voor heiligheid kiest, duwen zichzelf naar de woestijn van de vernietiging (R'Hirsch)[*]RaMBaM leert dat we het ritueel kunnen vergelijken met de dienaar die een zoveel-gangendiner voor zijn koning klaarmaakt. De koning wilt dat er een portie voor een loyale onderdaan opzij wordt gezet. Het mag duidelijk zijn dat de maaltijd die de dienaar aan de onderdaan geeft, geen hulde naar de aanhanger is, maar hulde aan de koning die deze opdracht gaf. Zo is het ook met de Kohen hagadol die twee geiten aan Hasjem aanbiedt, Die op Zijn beurt een middels loting aan 'Azazel - die de krachten van het kwaad symboliseert. Dit symbool van het kwaad leert ons dat het niet genoeg is om zeker er van te zijn dat wij G'ds vergevingsgezindheid en liefde ontvangen. Wij moeten ook de vijandige machten(h)erkennen en afweren die ons omringen en verleiden. Mooi voorbeeld is het volgende: door de volledige vertrouwen die Ja'aqov in Hasjem had, was het een verspilling dat hij Esaw een kado stuurde om zijn boosheid te temperen. Ondanks Esthers vertrouwen in Hasjem, nodigde zij Haman aan haar eettafel uit als onderdeel van haar plan om hem en zijn duivelse plannen tegen te houden (Zohar).
De geit is dus een herinnering aan het feit dat Hasjem ons wilt leiden tegen de dreiging van onze vijanden door hen te (h)erkennen en hen te kalmeren. Pirke d'R'Eliezer leert ons dat zijn hulde aan Jom Kippoer de veroordeling de Aanklager over Israël zou op houden en juist in hun gunst te getuigen. |