Parasjat Wajjikra volgt direct na de Parasjiot Wajakheel/Pekoedei, waarin de details van de bouw van het Misjkan met al zijn accessoires beschreven worden. Chazal verklaren deze volgorde met een parabel.

Een koning gaf een zijn trouwste dienaar opdracht om een paleis voor hem te bouwen. De dienaar deed dat op een bijzondere manier. Hij schreef de naam van de koning op ieder onderdeel van de bouw. Op iedere steen, op ieder stuk hout, op ieder stuk metaal schreef hij de naam van de koning zodat overal waar men zou gaan, men de naam van de koning zou tegenkomen. Toen het paleis compleet was, ging de koning er naar binnen en hij was verbaasd dat overal waar hij liep en overal waar hij keek, de dienaar de naam van de koning had ingegraveerd. Hij zei: „Mijn dienaar heeft mij zodanig geëerd, hoe kan ik in het paleis blijven, terwijl mijn dierbare dienaar buiten staat?"

Onmiddellijk ontbood hij zijn dienaar om in het paleis bij hem te komen. Op dezelfde manier gaf Hasjem aan Mosjé opdracht om voor Hem een Heiligdom te bouwen. Ieder onderdeel van het Misjkan, zo schrijft de Tora, werd uitgevoerd „zoals Hasjem het Mosjé geboden had." Op alles wat Mosjé gedaan had, had hij als het ware de Naam van Hasjem geschreven. Zulk een respect verdient een beloning. Waarom zou de bediende, Mosjé, buiten blijven? Hasje
Welk een schitterende Midrasj. Het vertelt een essentiële waarheid over het Joodse volk. Het wijst op een unieke karaktereigenschap in onze relatie met Hasjem. HaRav Mordechai Rogov zt, merkt op dat wanneer wij ploegen of planten, wij niet alleen zorgvuldig zijn dat het product dat wij oogsten, gegeten wordt bekedoesja oebetahara - in heiligheid en reinheid - en daarmee het gebod van Tora vervullen; wij zorgen er zelfs voor dat het ploegen en planten zelf gebeurt in overeenstemming met G-ds opdracht. Dit geldt voor iedere inspanning die in overeenstemming is met Tora-voorschriften, of het een fysieke, materiële opdracht is of een geestelijke inspanning.

Toen Mosjé het Misjkan bouwde moesten niet alleen de offers gewijd zijn, maar ieder onderdeel van het Misjkan, de muren, de balken, de huiden - alles moest de Naam van Hasjem op zich dragen. Anders zou de heiligheid ervan niet compleet zijn. Toen Hasjem zag dat zelfs de funderen gewijd was, nodigde Hij Mosjé binnen te komen.
Rabbi Chia onderwees de Tora op de volgende manier: Chazal vertellen ons dat Rabbi Chia vlas zaaide en uit het vlas dat daaruit groeide, netten knoopte, om daarmee een hert te vangen. Hij slachtte het hert, en voedde daarmee de wezen en de huiden prepareerde hij tot perkament. Daarop schreef hij de vijf Choema­sjiem. Daarna ging hij naar de steden en dorpen waar geen onderwijzers waren, om daar de kinderen Tora te leren. HaRav Aharon Kotler zl. vroeg waarom al die voorbereidingen nodig waren om zelf perkament te maken en de Choemasjiem op te schrijven. Had hij niet beter naar een ‘Joodse boekwinkel' kunnen gaan en een Choemasj kunnen kopen, waaruit hij de kinderen had kunnen leren? Waarom moest hij dat hele proces doorgaan van het planten van vlas tot het schrijven van de Choemasj?

Rav Aharon antwoordt dat de beste garantie voor succes is als men elk ding zelf doet, van start tot finish, leSjeem Sjamajim - ten behoeve van de Hemel. Alleen datgene wat volledig en uitsluitend gedaan wordt voor de mitswa is vrij van welk bijeffect van onreinheid, van iedere onreine bijgedachte of onzuivere bijbedoelingen dan ook. Wanneer men op een dus danige manier een Tora-bouwerk bouwt op de fundering van heiligheid, zodat ieder aspect ervan gewijd is vanaf het moment dat het ontstaat, dan zullen de machtige onreine krachten daar nimmer enige vat op krijgen.